bittersweet. harukyu ✔

0.7

"Pişt." Hiç üzerine alınmıyordu beyefendi. Sinirle tekrar seslendim. Tekrar ve tekrar. Niye bakmıyordu bu tarafa?! Gözlüğümü düzeltip etrafa bakılarak seslendiğim kişiye doğru ilerledim. Salak çocuk! Ne diye bakmıyordu ki? Hayır yani bakılmayacakta birisi değildim ki.

"Haruto!" Fısıltı çığlığı. Adını seslenmem dosyalardan kafasını kaldırıp bana baktı. Sonunda! Gözlüğümü hafifçe indirip ona baktım. "Konuşmamız gerek."

"Şu an müsait değilim." Yine dosyalara çevirmişti kafasını. Sinirle dosyaları elinden alıp kenara koymuştum.

"Konu önemli!"

"Size yardım edebi-"

"Uff, uzatma da benimle gel." Elinden tutup çekişterek kendi -her ne kadar kullanmasamda bana ait olan- ofisime götürdüm. Uzun zamandır kullanmıyordum burayı. Şirket işleri bana göre olmadığından ihtiyaç duymuyordum. Daha çok Hyunsuk'un ofisindeydim. Onu bir koltuğa itip kapıyı arkamızdan kilitledim.

"Ne yapıyorsunuz?"

"Şu sizli bizli konuşmayı bir bırakalım. Bana Kyu de."

"Şu an işteyiz." Yerinden kalkıp bana doğru ilerlediğinde anahtarı hızla arka cebime koydum. Eminim ki beyefendi çizgisi ona anahtarı alma konusunda yardım edemeyecekti. "Bu yaptığın-"

"Lütfen önce dinler misin?" Bir şeyler diyecekmiş gibi olsa da vazgeçip kollarını birbirine bağladı. Sanırım artık dinliyordu beni.

"Fark etmişsindir, Hyunsuk hyungum minik kalbini Jihoon'a kaptırmış."

"Ne?"

"Hyungum ona çıkma teklifi edecek. Bu yüzden benim yardımıma ihtiyacı var. Ve sende bana yardım edeceksin."

"Ne saçmalıyorsunuz?"

"Şu sizli bizli konuşmasan kurtulmak zaman alacak demek ki. Bak Haruto, normalde yardım istemem ama bu sefer istiyorum."

"Hah! Çok iki yüzlüsünüz."

"Ne?" Histerik bir kahkaha atıp ona döndüm. Ne demişti o az önce? İki yüzlü mü?

"Sevgiliniz başka birine ilgi duyuyor, sizde onları birleştirmek için benden yardım istiyorsunuz!" Bu sefer kahkahalarla gülüyordum söylediklerine. Hyunsuk ve ben mi? Ciddi olamazdı!

"Söylediklerinde ciddi misin sen?"

"Burada gülünecek bir şey göremiyorum."

"Burada gülünecek bir şey var. Ama en önemlisi," İyice ona yaklaşıp kafamı kaldırdım. Tıpkı onun gibi kollarımı birbirine bağlamış, ek olarak yüzüme de özgüven dolu bir ifade yerleştirmiştim. Sanırım o bilmiyordu. "Hyunsuk benim abim."

Beğenmeyi unutmayın :3