1.3

504 64 29
                                    

"Ne yapacağımı bilemedim. Korktum, fazlasıyla hemde. Patronumla yatmıştım. Ve bunu yaparken sarhoştum, kendimde değildim. Kendi evimde uyanmayı beklemiyordum elbet, fakat seni kollarım arasında ç-çıplak görmekte beklediğim bir şey değildi. İlk kez bir erkekle yatmıştım. Birileri bunu duysa-"

"Kariyerin zarar görürdü." 'Hah'layarak yan döndüm. Beyefendinin gözü yükseklerde, kariyerdeydi. Sessiz geçen yemeğin ardından koltuğun iki ucuna oturmuş sohbet ediyorduk. Açıkçası o anlatıyor, bende arada karşılık vererek dinliyordum.

"Hayır, pff kariyer umurumda değil Kyu! İnsanların dedikodularını sevmiyorum, anladın mı? Söyledikleri şeyler canımı yakıyor. Acıtıyor!"

"Böyle davranman da benim canımı yakıyor!"

"Kyu, ben çok üzgünüm. İzin ver biraz kendimi toplayayım, tamam mı?" Ellerimi elleri arasına hapsetti. Gülümsemeden edemedim. Ne güzel duruyordu ellerimiz böyle. "Seni seviyorum."

Bu iki kelime, kalbimi neden deli etmişti? Neden göğüs kafesim dar gelmişti? Ciğerlerim balon olup havaya uçuşmak, midemdeki küçük kelebekler balonları takip etmek istiyordu. Nefesim yetmiyordu, yetmeyen nefesimi veremiyordum. Karnıma giren kramplar da neyin nesiydi? Ne oluyordu bana?

Kafamı kaldırıp ona baktım. Hafif kızarık yanaklar ile beni izliyordu. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Nefesimi kontrol altına alıp sakince düşünmeliydim. Fakat Haruto bu konuda bana hiç yardım etmiyordu. Başımı göğsüne yaslayıp iyice sokuldum kolları arasına. Her zaman içimden geldiği gibi davranmıştım. Şimdi neden davranmıyordum?

"Bende seni seviyorum." Sözlerim fısıltı gibi çıkmıştı dudaklarım arasından. Kafamı kaldırıp boynuna ufak bir öpücük kondurdum. Başta onu gururumu tatmin etmek için isterken, şimdi kalbim onu istiyordu. Köşe bucak kaçtığım o şey, aşk; sonunda kucağına düşmüştüm. Eminim ki daha çok canım yanacaktı. Fakat bir şeyden daha emindim; Haruto ellerimi tuttuğu zaman tüm acılarım yok olacaktı.

Çenemi tutup kafamı kaldırdı ve art arda birçok minik öpücük kondurdu dudaklarıma. Gülümsemeden edemedim. Ardından kollarımı boynuna sarıp öpücüğü uzattım. Nefeslerimiz birbirimizin yüzüne vuruyordu. Burnunun ucuna ufak bir öpücük kondurdum.

"Watanabe Haruto, sen nasıl bir şeysin böyle?"

Ehü bir bölümcük daha :3

bittersweet. harukyu ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin