1.1

551 69 73
                                    

"Beni yatakta terk edip gittin!"

"Daha fazla bağırma. Herkesin duymasını falan mı istiyorsun?"

"Duyarlarsa duysunlar!"

"Efendim, lüt-"

"Bana efendim deme!" Yavaşça nefesini verdi. Sinirden delirmek üzereydim. Ellerim yumruk hâlini almış, parmak düğümlerim bembeyaz olmuş sıkılmaktan. Sabah uyandığımda yanımda değildi, erkenden gitmişti. Bir nevi terk edilmiş sayılıyordum. Hemde yatakta!

"Şirketteyken sana böyle seslenmeme izin ver."

"Şirket dışında efendim demeyeceksin yani?"

"Demeyeceğim."

"İyi." Kollarımı birbirine bağlayıp kafamı yana çevirdim. Şirkete geldiğim gibi Haruto'yu kulağından tutup odama sokmuştum. Onu herkesin önünde azarlamaktansa bu daha iyiydi. En azından onun açısından. Kimse beni sorgulayacak değildi. Ayağımı yere ritimli bir şekilde vurmaya başlamıştım. Ona olan sinirim biraz olsun yatışsa da hâla geçmiş sayılmazdı. "Bebeğimiz ve beni terk ettin."

"N-ne?" İri gözlerle bana bakıyordu. Kahkaha atamamak için kendimi zor tutuyordum. Ama şu an ona kızgın olmam gerekiyordu. Kararlılığını koru Kyu! Ellerimi karnımın üzerine koyup hafifçe okşadım. Başımı da eğip masum masum okşadığım karnıma bakıyordum.

"Kyu ne saçmalıyorsun?"

"Hani efendim diyecektin?"

"Aklımı karıştırıyorsun."

"Ehehe, aklını alıyorum."

"Konuyu dağıtma."

"Uff anlasana, insanlar birbiriyle yatınca bebekleri oluyor. Altta olan ben olduğum için de bebek bende."

"Ahh." Başını arkaya atıp sıkıntıyla nefesini verdi. Onu sinirlendirdiğimi, deli ettiğimi biliyordum. Açıkçası bu hoşuma gidiyordu. "Dün gece, cidden o şeyi yaptık değil mi?" Başımı olumlu anlamda salladım. Saçlarını geriye atıp bana baktı. Sevimli sevimli ona bakıyordum. Neden bilmiyordum ama ona olan nefretim bir anda buhar olmuştu. "Yemek yemeye gitmek ister misin?"

"Hmhm."

"Hadi gidelim o zaman."

"Tamam~" Yanağına ufak bir öpücük kondurup elini tuttum. Tam odadan çıkmak üzereydim ki beni durdurdu. Sorgu dolu gözlerle ona bakıyordum. Durma nedenimiz neydi?

"Kyu, aramızdaki bu ilişkiyi bir süre saklayalım."

"Neden?"

"Şirkettekilerin arkamdan konuşmasını istemiyorum."

"Ah, doğru. Senin kendi çapında bir kariyerin var ve buna benim yüzümden çamur bulaşsın istemiyorsun." Elini bıraktım ve arkamı dönüp odadan çıkmadan önce konuştum. "Gelmeden önce yemiştim. Sana afiyet olsun."

Beğenip yorum yapmadan geçmeyin lütfen <3

bittersweet. harukyu ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin