Parting Our Equities (Accounting Series #3)

Chapter 8

Hindi kami magkasabay ngayon ni Kean pagpasok sa school. Wala raw kasi silang professor ngayong umaga kaya mamayang hapon pa sya papasok. Sinabi naman niya sa akin na ihahatid niya ''ko kaso ako na mismo ang tumanggi sa alok niyang iyon.

Alam ko rin naman kasing busy siya at palaging kulang sa tulog nitong mga nagdaang araw kaya mas maganda kung magpapahinga na lamang muna siya. Ayaw pa niya noong una kaso wala na siyang nagawa. I can handle myself naman, siya lang talaga 'tong masiyadong overreacting.

Inaantok pa ako nang lumabas ako ng kwarto. Nakasukbit ang isang strap ng bag ko sa balikat habang hawak ang dalawang makakapal na libro. Kagaya ni Kean ay puyat din ako dahil nag-advance reading na ako ng tatlong lessons. Dapat palaging handa sa giyera 'no. Mahirap pumasok kapag hindi prepared. May mga Prof kasi na hindi magpaparamdam ng ilang araw o linggo tapos pagbalik biglang may pa-exam or quiz na ganap.

Habang pababa sa hagdan ay naririnig ko ang nakakarinding sigaw at sermon ni Mommy mula sa salas. Bumuntonghininga ako at umiling. Narinig ko rin ang boses ni Daddy na pilit siyang pinapakalma pero ayaw niya talagang paawat. Tinalo pa niya si Gloc9 sa galing at bilis niya sa pagra-rap.

"You failed your exams and quizzes, Sharina! And also, your teacher told me na hindi rin maganda ang mga performances mo sa school. Sa tingin mo ba matutuwa ako rito, huh? Nakakahiya! Ano na lamang ang sasabihin ng ibang tao? Ng mga kamag-anak, kaibigan at kakilala natin? Bakit hindi ka gumaya sa Ate—"

"Mom, stop it." Tumiim ang bagang ko habang nakatingin sa kapatid kong nakaupo sa sofa. Nakayuko ito at umuuga ang balikat dahil sa matinding pag-iyak.

Nanlilisik ang mga matang lumingon sa akin si Mommy. "Stop it? No way! Paano titino iyang kapatid mo kung panay ang pangungunsinti mo riyan sa kaniya? She failed, Shaeynna! Sinong magulang ang matutuwa ro'n, huh?" Her raging voice thundered the whole house.

Mabilis ang pagtaas baba ng dibdib nito at mababakas sa mukha ang matinding galit at pagkadismaya. I pursed my lips and let out a tired sigh. Hindi ko siya sinagot bagkus ay nilapitan ang test papers na nakapatong sa table. Ibinaba ko muna ang hawak kong libro bago isa-isang tiningnan ang scores ng kapatid ko.

"Fifty over seventy? Twenty over twenty-five? Ninety over one hundred?" I licked my lower lip before giving my Mother a cold stare. "She passed, Mom."

She scoffed and looked at me with disbelief. "Shaeynna, you know me. Hindi sapat sa akin ang basta pumasa lang. She should get a perfect score. Do your best to get the perfect score—"

Pinigilan ko ang mapairap sa mga salita niya kaya bago pa ako makapagbitiw ng mga katagang pagsisisihan ko lang sa huli ay pinutol ko na ang sinasabi niya.

"We'll take note of that, Mom. Kailangan na naming umalis, baka ma-late pa kami."

I gave her a weak smile.

Dinampot ko na ang aking libro na nakapatong sa table saka hinila palabas ng bahay ang kapatid kong patuloy pa rin sa pag-hagulhol.

Nagngingitngit at naninikip ang dibdib ko sa galit. Gusto kong sagutin si Mommy. Gusto kong ipaintindi sa kaniya ang mga bagay-bagay ngunit pinigilan ko ang aking sarili at sa huli ay nilukok ko na lamang ang mga salitang nais kong isatinig.

"A-Ate, hindi mo na ako kailangang ihatid sa school. Okay lang—"

"I insist, Sharina," I cut her off using my cold voice.

Wala na akong pakialam kung ma-late man o hindi ako makapasok sa first class ko. My sister was more important than anything else. She needs me right now. Hindi ko siya puwedeng iwanan sa ganitong estado dahil tiyak na hindi ako mapapakali.

Napakunot ang noo ko nang tumigil siya sa paglalakad. Sinubukan niyang tanggalin ang magkasalikop naming kamay pero mas hinigpitan ko ang kapit doon. Pagod niyang binagsak ang ulo niya bago nagpakawala ng malalim na bumuntonghininga.