အသင့္က်ိဳထားေသာနို႔ကို ဖန္ပန္းကန္လုံးတစ္ခုထဲသို႔ ဂ႐ုတစိုက္ထည့္လိုက္သည္။ အုတ္ဂ်ဳံေကြကာ လက္တဆုပ္စာထည့္ထားသည္မို႔ ေႂကြဇြန္းေလးနဲ႕ ခပ္ျပင္းျပင္းေမႊေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ ကိုကိုးမႈန႔္အနည္းငယ္ျဖဴးလိုက္သည္။ ဒီနို႔ေကြကာသည္ စေန႕အႀကိဳက္ဆုံးမနက္စာပါ။ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေမြးစားမိဘတို႔သည္ ဘိုဆန္ဆန္ေနထိုင္စားေသာက္တတ္တာမို႔ သူ႕တြင္လည္း ထိုအက်င့္တို႔စြဲေနသည္။ ေမာ္ကင္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ေတာ့ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ ဓေလ့စရိုက္ေတြပါ။ ဒါကိုလဲ သူအနည္းငယ္ရွက္တတ္ေပမယ့္ အမူအက်င့္ကိုျပင္လို႔မရ။ စားလို႔အသင့္အေနအထားေရာက္မွ ဇြန္းတပ္ကာ ယူသြားေပးလိုက္သည္…ျပန္ေပးဆြဲအဖမ္းခံလာရတာကို အပန္းေျဖစခန္းေရာက္ေနသည္လို႔ ထင္မွတ္ေနေသာ ေကာင္မေလးရွိရာသို႔။
မင္းေၾကာင့္ကိုယ္လဲ မူးယစ္ရာဇာဘဝက ရာထူးေလွ်ာလို႔ နာနီတပိုင္းျဖစ္ေနပါၿပီ…
အခန္းတံခါးေခါက္လိုက္ေတာ့ သူမကိုယ္တိုင္လာဖြင့္ေပးသည္။ မ်က္ႏွာေလးက ခုနကနဲ႕မတူတာကို သတိထားမိသည္။ ဧကန္နေတာ့ သူ႕ကိုေၾကာက္သြားၿပီထင္ပါရဲ႕။
“ေရာ့ မင္းစားလိုက္”
“ရွင္ ကြၽန္မကို ျပန္ေပးဆြဲလာတာေပါ့ေနာ္ ”
“မင္းကို လက္ထိပ္ခတ္ ႀကိဳးတုပ္ထားမွ ယုံမွာလား”
“မဟုတ္ပါဘူး ေျပာခ်င္တာကေလ ရွင္နားလည္မယ္ထင္ပါတယ္ နိုင္ငံတကာမွာေတာင္ သုံ႕ပန္းအခြင့္အေရးဆိုတာရွိတယ္ေလ ရွင္ကြၽန္မကို တစ္ခုလုပ္ေပးရဦးမယ္”
“ဘာလဲ ကိုယ္တိုင္မနက္စာလုပ္ေပးထားတာ မလုံေလာက္ဘူးလား ခြံ႕ေကြၽးရဦးမလား ”
“အဲ့ေလာက္ထိေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမဲ့ေလ ကြၽန္မ အကၤ်ီလဲခ်င္တယ္ မရွိဘူးလားဟင္ …”
“ပင္လယ္ထဲက ကြၽန္းေပၚမွာ အဖမ္းခံထားရပါတယ္ဆို လွခ်င္ေနေသးတာလား အံ့ၾသတယ္မင္းကို ”
“အဲ့လိုမေျပာနဲ႕ေလ ကြၽန္မမွ မေနတတ္တာကို သုံးေလးရက္ေလာက္ရွိၿပီ ဒါႀကီးပဲဝတ္ထားရတာမလား အနဲဆုံးေတာ့ ရွင့္ဓားစာခံကို အဲ့ေလာက္ေတာ့ ျဖည့္ဆည္းေပးသင့္တယ္”
ВЫ ЧИТАЕТЕ
A Gypsy's Palace(Normal)
Художественная прозаမြန်မာပြည်တောင်ဖျားကမော်ကင်းမျိုးနွယ်စုများနှင့်ကျိန်စာသင့်နေသောပုလဲများ၊သဲသောင်ဖြူအနားသတ်ထားတဲ့မြပြာရောင်ပင်လယ်ထဲကမြိတ်ကျွန်းစုပေါ်မှဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်
