Iya's Secrets (The Love I Found in You) Completed

Chapter 1: Scholarship

Date started: January 31, 2015

Inspired by the song:

The Love I Found in You
( Jim Brickmam)

You are the air I need to breathe
The river of life inside of me
You are the half that made me whole
You are the anchor of my soul

And you are strong when I am weak
You are the words when I can't speak
You never fail to see me through
That's the love I found in you

You are my shelter from the storm
You are the road that leads me home
And baby with you here face to face
Oh I know I've found my place

And you are strong when I am weak
You are the words when I can't speak
You never fail to see me through
That's the love I found in you

And once in every life
You find the one that's right
And when you say forever it's true
That's the love I found in you

You are strong when I am weak
You are the words when I can't speak
You never fail to see me through
That's the love I found in you

That's the love, love I found in you.

Iya's POV

First day of school, maaga akong pumasok. Excited lang ang peg? Isa sa mga rason ay baguhan ako sa paaralang ito. kailangan kong matutuhan ang pasikot sikot ng paaralan at ang mga facilities nito. Isa akong freshman kaya ngarag ako kapag nagkandaligaw - ligaw ako dahil wala akong alam sa magiging room assignment ko. 

I inhaled - exhaled with matching pagpikit pa ng mata.  Ninanamnam ko lang ang unang araw ng pagiging estudyante sa mamahaling paaralan na ito. Yes, according to my research ay isa ito sa mga paaralan  na exclusive for rich  kid and international students.

Ako lang yata ang pumasok na naglalakad. Halos lahat nakasasakyan. Hindi lang ordinaryong sasakyan kung di mamahalin pa. Elevated ang kinatatayuan ng mga buildings ng main campus ng Uni. Papaakyat ang daan papunta doon. kapag nakatayo ka sa harap ng administration building  ay makikita mo ang malawak na footbal field na napalibutan ng  athletic field. At sa magkabilang gilid ng field ay ang daanan ng mga sasakyan. Left side for the entrance and right  side for the exit. Para maayos at di nagkakasalubong ang mga sasakyan. Malawak din ang parking area sa magkabilang side ng campus. Mayayabong at alagang alaga ng tagapag-alaga ang mga halaman sa paaralang ito. Di mainit  ang lugar dahil maraming puno sa paligid at sa main campus. Marami ring mga benches sa paligid na pwedeng tambayan or study area ng mga estudyante.

Ang gaganda ng mga Sports Aminities nito. Ang laki ng kanilang basketball gymnasium and olympic size swimming pool. Volleyball, lawn and table tennis, badminton, and other sports facilities. May Fitness Gym din sa mga may gustong maging fit and healthy. Nakakalula lang ang lawak ng paaralan, sa right side ng main campus ay ang Elementary and  High School. Ang pinakagusto ko ay ang kanilang library na subrang lawak at napakaraming aklat. Computerize ang nasabing library kaya hindi kana mahirapang maghanap ng mga aklat na gagamitin. Though kahit ganun nanganagilangan pa rin ng student assistant to maintain yung orderliness ng mga aklat and assist students sa mga hinahanap nilang mga aklat. Dito ako nakaassign. Maliban sa pagiging Acdemic Scholar ko ay nag apply din akong student assistant. Tumatanggap naman kasi sila lalo na sa mga anak ng kanilang empleyado na dito nag-aaral pero di naman ganun ka yaman.

 Bakit ba ako napasok sa paaralang ito? Sobrang layo ng Maynila sa probinsya namin.  May nagbigay sa akin ng isang scholarship. Its a private company na nagbibigay daw ng scholarship sa mga deserving na mga mag-aaral.  Yes, I claimed it na deserving ako. Taray lang.. Anyways ayaw ni mama moong una kasi nga mag - isa lang akong pupunta dito sa Maynila. Pero sayang naman sabi ko.  It's a dream come true for me. St. Louise  is one of the prestigious World Class University in the Philippines. It's an opportunity na mahirap tanggihan. Kaya pinilit ko talaga i mama at nangakong aalagaan ko ang sarili ko at maging focus sa aking pag - aaral. 

Malaki naman daw ang tiwala niya sa akin. At open communication lang kami dapat. Yes, Ive learned to be independent mula nang iniwan kami ni papa. Umalis na di na nagbalik. Kaya naman na super excited na ako. Yes po, I will make friends at sana walang may mambully sa akin dito. pero kahit na may meron. Hindi ko hahayaang pumigil sa gusto kong maabot sa buhay.

By the way, I'm Iya Castellano. I'm a scholar at the same time student's assistant ng university na ito. Hindi kami mayaman o masasabing mahirap. We belonged  to a middle class status co.

Socialites and male hearthrobs were seen everywhere. And there's no excused to meet them everyday. Hindi naman ako natatakot o naeeintimidate sa kanila. As long di ako nakakasagabal sa buhay buhay nila ay walang problema.  At isa pa di naman treat ang pagmumukhang ito sa mga buhay nila kaya ayos lang.

But I don't have a plan to be part of their society. I want a peaceful college life. I'm happy and contented to see those students that were part of the elite and well - off families. Pero sabi nga  nila at ni mama, maganda ako. Hindi  naman ako mapagkamalan na mahirap dahil sa maputi at makinis kong balat, minsan mapagkamalan pa nga akong mayaman. Masinop ako sa mga gamit and I see to it na malinis at kaaya -ayang tingnan ang aking mga damit at gamit when I used them.

Hindi ko pinagmamayabang o pinagmamalaki ang magandang katangian na meron ako. Or the achievements I had.  I lived with it and used it to achieved what I want to achieved in life.

Ang importante sa akin ay makapagtapos ako ng pag-aaral,makapagtrabaho at makatulong sa pinakamamahal kong ina. Si inang at ang kapatid kog babae nalng kasi ang pamilya ko. Iniwan na kami ni papa. May iba na siyang pamilya pero ok lang. Tanggap naman namin na wala na siya sa buhay namin. Kahit tatlo lang kami masayaa naman.

Si mama naman  ay isang ordinaryong empleyada ng Gobyerno sa probinsya namin at ang kapatid ko naman ay highschool student pa lamang.

Mahalaga sa akin ang scholarship dahil pag nawala 'to. Naku lagot na. Maguguho lahat ng pangarap ko.   And if I have time, I will be  accepting tutorials to those students who needs tutor especially to those who were lazy. They spent money to pay students who will do their projects, paper works, and researches.

Di naman ako galit sa love. Sa totoo lang. Mapagmahal akong tao kaya ayos lang pero sana huwag muna siyang dumating sa buhay ko.. masyado na akong busy at walang oras sa love na. And besides kahit sakit sa ulo at sa dibdib ito ay  pinapanagrap ko pa rin na mahanap ko ang totoo.

 Pero bakit? Bakit ganito hindi ko maiwasang maniwala sa pag - ibig? kungsabagay masarap umibig kung  nasa tamang panahon ka at oras.

***

Hooray.. I made it...

Maraming salamat po... hope u like it.
GODBLESS