²⁸ {Final}

864 85 118
                                    

-10 yıl sonra-

Gecenin bir yarısı tatlı uykumdan uyanıp yanımda uyuyan Furkan'ı dürttüm.

"Furkan uyan."

Her zaman benim bu hâlime alışkın olduğu için uykusu çok hafifti. Hemen gözlerini açıp yatakta doğrulduktan sonra bana baktı.

"Ne oldu? Sancın mı var?"

"Hayır canım su böreği çekti."

"Hazal saat sabah 3."

"Beni ilgilendirmez. Çocuğu yaparken bana mı sordun? Babası değil misin?"

"Tamam bebeğim. Bulur gelirim ben bir yerden. Başka bir şey istiyor musun?"

"Birde künefe alsana."

"Çocuğum obez olacak. Yarın diyet listesi hazırlayayım oğluma."

"Ya yürü hadi oyalanma. Valla göbeğimle döverim seni."

"Hâlâ aynısın."

Gülüp alnımdan öptükten sonra yataktan kalktı ve üstünü giyinip vakit kaybetmeden evden çıktı.

O gittikten sonra kafamı tekrar yastığa koyup karnımı okşadım ve konuşmaya başladım.

"Oğlum şimdi senin kulakların iyice gelişmiştir o yüzden güzelce sohbet edebiliriz değil mi?"

Gülümseyip tavana bakarken konuşmaya devam ettim.

"Baban ve ben çok zor bir araya geldik biliyor musun? Uzun zaman önce tanıştık. Birbirimizden nefret ettik ama sonra aşık olduk. Sevgililiğe adım attık arada kavgalarımız oldu ama birbirmizden kopamadık. Ben hastaydım ama iyileştim ve sen oldun. Bana annelik duygusunu tattırdın güzel oğlum benim."

İç çekip gözlerimi kapattım ve Furkan ile olan anılarımızı düşünmeye başladım. Hepsi teker teker gözümün önünden geçerken Uludağ'a gittiğimizde yaptığım salaklık yüzünden Furkan'ın bana küsmesi aklıma gelmişti.

-FLASHBACK-

"Furkan lütfen beni affet."

İki gündür Furkan'ın peşinde koşuyor ve kendimi affetirmeye çalışıyordum ama çok kırılmıştı ve benimle konuşsa bile trip atıyordu.

"Ya Furkan lütfen ama."

"Hazal iki gündür tek dediğin şey bu. Yeter."

"Ama affet."

"Onu yapmadan önce düşünecektin."

Oflayıp arkasından yürümeye devam ettim ve asansöre bindim.

"Ya iki gündür tatilim zehir oldu. Seni çok özledim. Hata yaptığımın farkındayım ama böyle olmuyor ki."

"Çok kırıldım Hazal. Biraz sürünmeyi hakettin."

"Süründüm zaten. Uyku girmedi gözüme."

"Olabilir. Uyuyunca geçer."

Asansör durunca inip kendi odasına girdi ve kapıyı kapattı. Oflayıp kendi odama gittikten sonra ona kendimi nasıl affettirebileceğimi düşünmeye başladım.

Bir süre sonra aklıma bir fikir gelince otelin hediyelik eşya kısmına inip kostümlere bakmaya başladım ve aradığım palyaço kostümünü bulunca hemen satın alıp odama koştum. Kostümü güzel bir şekilde giydikten sonra odadan çıktım ve Furkan'ın odasının kapısını çaldım.

ᴛᴀᴛʟɪ ᴄᴀɴᴀᴠᴀʀɪ {ꜰᴜʀᴋᴀɴ ʏᴀʟᴄɪɴ}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin