19|Yeji|
"Soobin καλεί την Yeji...YEJIIII" φώναξε το αγόρι καθώς άρχισε να κουνάει τα χέρια του νευρικά
Η κοπέλα κοιτούσε ψυχρά το κενό έχοντας αδειάσει εντελώς το μυαλό της.
Εδώ και πέντε ολόκληρες ημέρες ο καθηγητής Cha απουσίαζε και κανείς δεν γνώριζε το λόγο.
Και αν είχε πάθει κάτι;
Αν ήταν άρρωστος;
Στο πρόσωπο της Yeji διαγράφοταν η απόγνωση και το άγχος.
Τα όμορφα μάτια της είχαν χάσει τη λάμψη τους και τα μακριά απεριποιητα της μαλλιά έμοιαζαν με φύκια που μόλις είχε ξεβγαλει η θάλασσα.
"Ο καθηγητής Cha..." ψέλλισε η κοπέλα και το αγόρι με τα μωβ μαλλιά τη κοίταξε ενοχλημένο
"Ελεος μας επρηξες με αυτόν" αναφώνησε ο Soobin και σταύρωσε τα χέρια του
"Γιατί σου αρέσει τόσο; Δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Εγώ είμαι πιο όμορφος" είπε το αγόρι και η Yeji άρχισε να γελάει
Επιτέλους το πρόσωπο της φώτισε.
Τελικά ο Soobin είχε δίκιο. Το χαμόγελο της όντως εκπέμπει ενα φως χαράς.
"Εσύ είσαι ο καλύτερος μου φίλος. Δεν μετράει" είπε γλυκά η κοπέλα και έπιασε το χέρι του Soobin
Το αγόρι κοίταξε τα ενωμένα χέρια τους και χαμογέλασε πικρά καθώς αναστέναξε μελαγχολικά.
"Θα πάω να τον δω" είπε ξαφνικά η Yeji και ο φίλος της γουρλωσε τα μάτια του
"Να δεις ποιόν;" ρώτησε το αγόρι και η κοπέλα χαμογελάσε άβολα
"Θα πάω στο σπίτι του καθηγητή. Χθες όταν σε κάλεσε ο διευθυντής, μπήκα και εγώ στο γράφειο και ίσως...να έριξα μια ματιά στα χαρτιά που είχαν τα στοιχεία του Cha. Δεν φταίω εγώ! Κάποιος βλάκας τα είχε παρατήσει πάνω στο γραφείο εκτεθειμένα...απλώς κοιτάξα και απομνημόνευσα τη διεύθυνση" είπε γεμάτη ένοχες η κοπέλα καθώς περπατούσε αγκαζέ με τον φίλο της στο δρόμο
YOU ARE READING
Save me,save you/txt ff
Fanfiction"Τα τέρατα είναι αληθινά καθώς και τα φαντάσματα. Ζουν μέσα μας και κάποιες φορές νικούν" Greek ff