Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
33|Μια όχι και τόσο γλυκιά ιστορία αγάπης|
Λένε ότι τα μάτια είναι ο καθρέφτης για την ψυχή του ανθρώπου. Αντικατοπτρίζουν τις βαθύτερες μας επιθυμίες όμως μέχρι και τα μάτια κάποιων ανθρώπων έχουν την ικανότητα να κρύβουν τον πόνο και την θλίψη που κυριεύει την ανυσηχη ψυχή τους.
"Κάθε ώρα χαμένου χρόνου είναι μια ευκαιρία ατυχίας για το μέλλον" είπε ο Hakyeon σοβαρός καθώς διόρθωσε τα μεγάλα μαύρα γυαλιά του και έγραψε με λευκη κιμωλία το όνομα του ποιήματος στο πίνακα
Η νεαρή μαθήτρια κοιτούσε προσηλωμένη τον νεαρό άνδρα να διάβαζει το καινούριο ποίημα όμως ξαφνικά ο Hakyeon άρχισε να βήχει έντονα και έβγαλε βιαστικά ένα χαρτομάντιλο από τη τσέπη του.
"Συγγνώμη για την διακοπή παιδιά, δεν έχω αναρρώσει πλήρως όμως μην ανυσηχειτε δεν είναι κάτι" είπε ο άντρας και έβαλε πάλι το χαρτομάντιλο στη τσέπη του
Η κοπέλα κοιτούσε επικεντρωμένη στα χέρια του καθηγητή και παρατήρησε ότι έπειτα από τον έντονο βήχα του πλέον το χέρι του είχε γέμισει με μικρές κηλίδες αίματος.
Ο καθηγητης Cha ήταν από τους τύπους των ανθρώπων που όση στεναχώρια και αν είχαν τα μάτια του παντα κατάφερνε να την κρύψει με ένα πλατύ, γνήσιο χαμόγελο.
"Ας συνεχίσουμε με την ανάλυση του ποιήματος. Yeji θες να μας μοιραστείς τη σκέψη σου;" ρώτησε ο νεαρός και κοίταξε την κοπέλα με τα κοκκινισμενα μάγουλα
"Πιστεύω ότι το ποίημα θέλει να μας κάνει να εκτιμήσουμε τον χρόνο που έχουμε. Με το να κάνουμε πράγματα που δεν ωφελούν χάνουμε χρόνο που θα μπορούσε να φανεί κάπως αλλιώς χρήσιμος" προσπάθησε να εξηγήσει η Yeji και ο αδερφός της που καθόταν ακριβώς δίπλα της, την σκουντησε κοροϊδευτικά
"Πολύ καλή δουλειά Yeji! Έχει κανείς άλλος να συμπληρώσει κάτι;" ρώτησε ο άντρας και έκατσε κάτω στη παλιά ξύλινη καρέκλα
