Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
26|Yeonjun|
"Ye..Yeji ...εισαι καλά; Μήπως πρέπει να φύγω;" ρώτησε δειλά ο Yeonjun καθώς πήρε το πουλόβερ του που ήταν πεταμένο στον καναπέ
Είχαν περάσει είκοσι λεπτά από τότε που o Soobin έφυγε με τον θεαματικό του τρόπο και η κοπέλα όλη αυτή την ώρα κοιτούσε ψυχρά τον τοίχο χωρίς να βγάζει μιλιά.
Ησυχία επικρατούσε στο δωμάτιο σε σημείο που το ξανθό αγόρι μπορούσε να ακούσει τις βαθιές ανάσες της Yeji.
Ήταν τόσο μπερδεμένος. Πριν μια ώρα η κοπέλα τον είχε καλέσει κλαίγοντας, λέγοντας του ότι τον χρειαζόταν και τωρα τον αγνοούσε εντελώς.
O Yeonjun από τότε που την γνώρισε προσπαθούσε να την κατανοησεί αλλά η νεαρή ήταν σαν ένα δυσκολο παζλ που όσο και να προσπαθούσε ποτέ δεν θα έλυνε.
"Κάνε ότι θες" ψέλλισε ψυχρά η κοπέλα και σουφρωσε τα κατακόκκινα χείλη της
Αχ αυτά τα χείλη. Το αγόρι φυσικά και είχε φιλήσει και αλλά κορίτσια στο παρελθόν όμως καμίας δεν είχαν την γεύση που είχαν τα χείλη της Yeji.
Όταν την φίλησε ένιωσε σαν να γεύεται ένα άκρως απολαυστικό ζαχαρωτο...σε γεύση κεράσι.
Η καρδιά του είχε σκιρτησει τόσο πολύ σε σημείο που θα μπορούσε να διαφύγει από το στήθος του νεαρού.
Οχι δεν ήταν άβολα όπως τις άλλες φορές. Τα χείλη των νεαρών ενώθηκαν κατευθείαν ήταν λες και βρήκαν την θέση τους.
Σαν να προοριζόταν για να ενωθούν.
Μετά από αυτή την εμπειρία το αγόρι μετανιώνε που έπρεπε να βιώσει όλα τα υπόλοιπα φιλιά που δεν ειχαν απολύτως κανένα συναίσθημα.
"Ειμαι σίγουρος ότι ο Soobin δεν εννοούσε όλα αυτα που είπε. Είναι φίλος σου...σε λίγες ημέρες θα μιλάτε κανονικά" είπε ο Yeonjun άβολα και φορέσε τη πλεκτη του μπλούζα επειδή άρχισε να κρυώνει
