Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
20|Yeonjun|
"ΜΗ ΞΕΡΑΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΜΟΥ. ΈΙΝΑΙ ΚΑΙΝΟΎΡΙΑ ΑΥΤΗ Η ΦΟΎΣΤΑ" φώναξε δυσαρεστημένο το αγόρι με τα μωβ μαλλιά καθώς πέρασε το χέρι του Yeonjun γύρω από τόυς μεγάλους του ώμους
"ΕιΜαΙ κΑλΑ" ψέλλισε το αγόρι καθώς παραπατουσε και η Yeji άρχισε να γελάει νευρικά
"Λίγο τους αφήσαμε μόνους και μεθυσαν τα βλαμμένα" είπε αγανακτισμένος ο Hyunjin και ο Soobin ξεφυσηξε
"ΔεΝ μΕθΥσΑμΕ" φώναξε με τρεμάμενη φωνή η κοπελα και παραπατησε καθώς ο λοξυγγας της ακουγόταν στο άδειο σκοτεινό σοκάκι που διέσχιζαν
"Απλώς ήπιαμε λίγο . Ετσι δεν είναι αΓαΠη μου;" ρώτησε ο Yeonjun καθώς κοίταξε τη κοπέλα που του έκλεισε το μάτι
"Αν δεν του χωσω μπουνιά θα-" προσπάθησε να πει ο Soobin καθώς δάγκωσε νευρικά το κάτω χείλος του
"Μην φοβάσαι αύριο δεν θα θυμούνται τίποτα. Αλλά και πάλι καλύτερα θα ήταν η αδερφή μου να κολλήσει με αυτόν πάρα με τον καθηγητή" είπε σιγανά ο Hyunjin καθώς κρατούσε την Yeji
"ΑΚΟΎΣΤΕ ΕΝΑ ΑΣΤΕΊΟ . ΓΙΑΤΊ ΤΟ ΒΙΒΛΊΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΏΝ ΗΤΑΝ ΛΥΠΗΜΈΝΟ;" φώναξε η κοπέλα και όλα τα αγόρια γύρισαν να τη κοιτάξουν
"ΕΠΕΙΔΉ ΕΙΧΕ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ" συνέχισε η Yeji και ο Yeonjun άρχισε να γελάει ενώ τα νηφάλια αγόρια κοιτάχτηκαν μεταξύ τους απεγνωσμένοι
"Yeji είσαι πολύ αστειαααα" είπε ο Yeonjun καθώς τα απαλά μάγουλα του πήραν ένα ροδαλο χρώμα
Ο Soobin κοιτούσε άβολα την άσφαλτο και ξεροκαταπιε αδύναμα καθώς ευχόταν αυτή η στιγμή να προσπεράσει βιαστικά.
Ένα απαλό αεράκι χτύπησε το πρόσωπο του και η ίδια μυστηριώδης φωνή του ξαναμιλήσε.
"Χρειάζεσαι τον Yeonjun"
Το αγόρι κοίταξε το μεθυσμένο συνομιληκο του και οι ματιές τους ενώθηκαν για μια στιγμή.
