Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
13.|Soobin|
Το αγόρι με τα μωβ μαλλιά παρατηρούσε παραξενεμενο τον Kai που κοιτούσε το απόλυτο κενό και τον σκουντησε ελαφρά.
"Είμαι σίγουροςότιδενείναιεκεί κάποιος. Μην ανυσηχεις όλα θα πάνε καλά, μια μικρήδιακοπήρεύματος είναι" έγραψε στο κινητό το αγόρι και ο Kai χαμογέλασε άβολα
Το όμορφο πρόσωπο του Kai είχε σκοτεινιάσει όμως τα γλυκά χαρακτηριστικά του προσώπου του δεν αλλοιώνονταν.
Ο Soobin χάζευε υπνωτισμενος τον συμμαθητή του και ένιωθε άσχημα που δεν τον είχε παρατηρήσει νωρίτερα.
Ακόμη και κάτω από το σκοτάδι το αγόρι με τα απαλά μωβ μαλλιά μπορούσε να παρατηρήσει τα γλυκά χείλη του Kai και το αγόρι ξεροκαταπιέ αδύναμα.
Ξαφνικά το φως άνοιξε και o Kai γουρλωσε τα μάτια του καθώς παρατήρησε ότι ο συμμαθητής του είχε καρφωμένα τα μάτια του πάνω του.
Με όλα αυτά το μικρόσωμο αγόρι είχε ξεχαστεί και χρονοτριβουσε με αποτέλεσμα να έχανε πάλι το μάθημα.
"Συγγνώμη αλλά πρεπει να φύγω . Δεν θα ήταν καλό εάν έχανα το μαθημα" ακούστηκε η ρομποτική φωνή και ο Soobin έγνεψε καταφατικά καθώς χαμογέλασε άβολα
Το αγόρι με τα κάστανα μαλλια άρχισε να απομακρύνεται καθώς μικρές μπούκλες πετούσαν χαριτωμένα.
Ο Soobin φόρεσε το δερμάτινο μπουφάν που κρατούσε εδώ και δέκα λεπτά στα χέρια του και κοίταξε τα νύχια του που ήταν βαμμένα στο χρώμα της νύχτας.
Εφόσον έβαλε πάλι στη θέση του το μπλε βιβλίο που διάβαζε, ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει την 'στοιχειωμένη' αίθουσα.
Όμως ένιωσε κάτι να τον κρατάει.
Γύρισε να κοιτάξει από πίσω του όμως αντίκρισε το απόλυτο κενό.
