16.DO it!

227 33 2
                                    

Άγγιξε με ακόμα κι αν από αυτά τα χέρια νιώσω πόνο, φίλα με ακόμα και αν από αυτά τα χείλι ακούσω τα χειρότερα λόγια, επιλέγω να καώ, γιατί αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα μαζί σου, θα μου φτάσουν για την ζωή που θα χάσω...γιατί ξέρω, ξέρω πως αν μάθεις την αλήθεια, το κενό μέσα σου θα μεγαλώσει, και μέσα σε όλο αυτό το κενό δεν θα χωράει κανείς!

Είμαι το μεγαλύτερο ψέμα και αυτό το ψέμα κρύβει μια πονεμένη αλήθεια που δεν θα θες να πιστέψεις. 

~DO IT~

Xτύπήσε την ελάχιστα ανοιχτή πόρτα που είχε μπροστά του και όταν πήρε την άδεια, μπήκε μέσα.

"Καλώς ήρθατε'' Σηκώθηκε όρθιος και άπλωσε το χέρι του για χειραψία.

"Χάρηκα για την γνωριμία, ονομάζομαι Χάρι" Δώσανε τα χέρια και έκατσε απέναντι του. "Με ενημέρωσε η γραμματέας μου πως με ζητήσατε για κάτι σημαντικό εκ μέρους του Τζον"

Ήταν σοβαρός ενώ η περιέργεια  ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του, δεν υπήρχε κάποιος που να ήταν κοντά στο Τζον, πόσο μάλλον κάποιος που να ήξερε κάτι σημαντικό για εκείνον και να μην το ήξερε και ο ίδιος. 

"Ναι, με έστειλε ένα δικό του πρόσωπο" Δεν έβγαζε τα μάτια του από πάνω του, ακόμα και μια ανάσα θα μπορούσε να τον κάνει να καταλάβει πολλά.

"Δικό του πρόσωπο?" Ήξερε πως δεν είχε κανέναν πέρα από την Ροζαλία, εκτός αν ήταν κάποιο πρόσωπο από το παρελθόν.

"Ναι, μου διαβεβαίωσε πως είσαι έμπιστο άτομο και θα μου δώσεις αυτό που ψάχνω, οπότε επιλέγω να την εμπιστευτώ" Δεν άργησε να του περάσει από το μυαλό η συμβουλή του φίλου του, κάποιος θα τον αναζητούσε, όσο ήξερε το μυστικό του, κινδύνευε και ήταν κάτι για το οποίο φοβόταν, ήξερε πως δεν αστειευόντουσαν, ήταν πιο εύκολο από όσο φανταζόταν να τον σκότωναν.

"Ποιος σε έστειλε?" Σοβάρεψε και προσπάθησε να κρύψει τον φόβο του, αλλά η αμηχανία φαινόταν στον τρόπο που κρατούσε το στυλό του.

"Η κόρη του" Είπε χωρίς υπεκφυγές.

Γούρλωσε τα μάτια του και πλέον ο φόβος του ήταν φανερός, φοβόταν για εκείνη και όχι για τον εαυτό του, ήξερε πως ο Τζον την έκρυβε καλά, πώς την ανακάλυψαν? "Η Ροζαλία? Μα πως?"

"Κάναμε μια συμφωνία μεταξύ μας, αλλά για να μπει η τελική σφραγίδα πρέπει να βοηθήσεις κι εσύ..."

ΡΟΖΑΛΙΑWhere stories live. Discover now