ΡΟΖΑΛΙΑ

17.FEELINGS

Χάνομαι στα μάτια σου, βλέπω μέσα τους αυτό που αναζητώ.

Φοβάμαι, ακόμα και αν δείχνω δυνατός, φοβάμαι.

Έκανα μεγάλη προσπάθεια για να φαίνομαι δυνατός.

Το να σου δείξω τις αδυναμίες μου, μπορεί να με σκοτώσει...Μην με σκοτώσεις.

~FEELINGS~

"Δεν σε περίμενα από τόσο πρωί" Άφησε τον καφέ του στην άκρη, μαζί με τους φακέλους που είχε μπροστά του αδειάζοντας το γραφείο του.

"Δεν έχω χρόνο για να πιάσω συζήτηση μαζί σου, δώσε μου τον φάκελο που έλεγες να φύγω" Είχε ξυπνήσει πρωί πρωί, ήθελε να βάλει τέλος σε αυτή την ιστορία και να φύγει, δεν του άρεσε αυτό  που είχε γίνει χτες ή μάλλον αυτό που είχε νιώσει. Η καλύτερη λύση για εκείνον ήταν η φυγή, αφού ήταν σχεδόν σίγουρος πως τον πατέρα του δεν τον είχε σκοτώσει εκείνη αλλά η Σαρλότ, οπότε περίμενε να μάθει τι λόγο είχε να το κάνει, και να βάλει ένα τέλος και σε αυτό.

"Υποσχέσου μου πως δεν θα κάνεις κακό στην Ροζαλία" Ήταν η μόνη του επιθυμία, δεν τον ενδιέφερε για τον εαυτό του, αλλά όχι σε εκείνη, γιατί δεν της άξιζε, δεν είχε πειράξει ποτέ κανέναν.

"Τι χειρότερο θα μπορούσα να τις κάνω? Το μεγαλύτερο κακό της το έκανε ο πατέρας της" Γέλασε ειρωνικά από τα λόγια του, η επιλογή του πατέρα της την κατέστρεψε.

"Δεν ξέρεις τίποτα για αυτόν" Του επιτέθηκε, ξέροντας τι αγάπη είχε στην κόρη του.

"Δεν με ενδιαφέρει να μάθω"

Έβγαλε τον φάκελο από το συρτάρι και γεμάτος δυσπιστία του το έδωσε. "Αυτός ο φάκελος αναφέρεται στην διαθήκη, θα μπλέξω άσχημα αν δεν αποδείξεις πως η Ροζαλία  είναι καλά και η Σαρλότ πάρει την περιουσία ολοκληρωτικά"

"Δεν σου υπόσχομαι τίποτα" Πήρε το φάκελο και έφυγε από το γραφείο του. Δεν τον άνοιξε, περίμενε να το δώσει στην Ροζαλία και να δουν μαζί τι υπήρχε εκεί μέσα. Της άνηκε και δεν θα της το στερούσε.

Σειρά είχε η συζήτηση με τον Φίλιπ, ήθελε κάτι να του πει, τουλάχιστον έτσι έγραφε στο μήνυμα και η ιδέα ότι αφορούσε την Ροζαλία, δεν τον άφηνε να περιμένει, ήθελε να βεβαιωθεί.

"Μόνος είσαι?" Ρώτησε, μην ξέροντας τι άλλο να πει, ο Τζέισον, ο σκληρός Τζέισον, ένιωθε αμηχανία.