3.Mask on, face off...

307 44 23
                                    

Το μυαλό παίζει περίεργα και επικίνδυνα παιχνίδια, αν χάσει σε ένα από αυτά θα έχει πάντα επιπτώσεις αλλά αυτό δεν το σταματάει μέχρι να φτάσει στο τέρμα. Εγωιστής!

Επελέγη να τα χάσει όλα για να κερδίσει κάτι!

~MASK OK, FACE OFF...~

Η αυλέα άνοιξε και η παράσταση ξεκίνησε, ήταν όλοι έτοιμοι να παρακολουθήσουν το θέατρο του παραλόγου με εκείνη να υποδύεται την πρωταγωνίστρια, και ήταν πολύ ταλαντούχα, είχε καταφέρει να τραβήξει όλα τα φώτα πάνω της.

Ξεκινούσε με μια χαρούμενη οικογένεια που έτρωγε παρέα, ένα όμορφα στρωμένο τραπέζι με ακριβά σερβίτσια και δυο γυναίκες που της χαμογελάγανε με το πιο ψεύτικο χαμόγελο που είχε δει, άργησε αλλά έμαθε να το ξεχωρίζει.

''Ροζαλία μου πως νιώθεις?''

Δεν ήταν χαζή για να μην καταλάβει πως ο τρόπος που της συμπεριφερόντουσαν είχε αλλάξει. Μα τι νόμιζαν; Ότι θα ξέχναγε; Τόσο εύκολα; Βέβαια ως τρελή μπορούσε να τους ξεγελάσει, να τις κάνει να πιστέψουν πως δεν θυμόταν το παρελθόν τους...αφού τρελή την θέλανε? Τρελή θα ήτανε.

Άρχισε να γελάει χωρίς λόγο, αμφιβάλω αν δεν είχε λόγο...και γρατζουνούσε το  πιρούνι στο πιάτο κάνοντας έναν ανατριχιαστικό θόρυβο.

''Το δέντρο έχει γίνει πιο ροζ ενώ το γρασίδι μου γαργαλάει τις πατούσες''

Η Σάρα την σκούντησέ γελώντας, της φαινόταν αστεία η συμπεριφορά της Ροζαλίας, άραγε αν ήξερε, θα γέλαγε το ίδιο?

Ακόμα και αν δεν είχε καταλήξει στον λόγο που την έβγαλαν από το ψυχιατρείο, είχε επιλέξει να παίξει  πολύ καλά το ρολό της,  ξέροντας πως έτσι δεν θα την φοβόντουσαν και δεν θα της δημιουργούσαν προβλήματα. Δεν σκέφτηκε ποτέ να τους κάνει κακό, εφόσον ο πατέρας της τα είχε γράψει όλα σε εκείνη? Γιατί δεν την έδιωξε? Γιατί αποφάσισε να φερθεί τόσο κτηνώδεις,  και τι ήταν αυτό που την έκανε να αναθεωρήσει? Διέγραψε κατευθείαν την πιθανότητα του να μετάνιωσαν ή να την λυπήθηκαν. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, εκτός αν αναγκαστούν να το κάνουν, αν υπάρξει αφορμή και για κείνες δεν υπήρχε αφορμή, μόνο όφελος.

{Τι αγάπησες σε αυτή την γυναικά ρε μπαμπά, απορώ...Ψυχή δεν έχει και η καρδιά της είναι φτιαγμένη από ξύλο}

Γιατί  την παρομοίασε με ξύλο? Γιατί όσο πέρναγε ο καιρός σάπιζε, και πέρα από την βρώμικη μορφή του έπαιρνε και την απαίσια μυρωδιά του, μπορούσε να την μυρίσει από μακριά, όντας πάντα έτοιμη να  αμυνθεί, δεν ερχόταν ποτέ για καλό.

ΡΟΖΑΛΙΑTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang