~Αγάπησα την θερμοκρασία σου γιατί ισορροπούσε την δική μου,
πίστεψα πως ο μόνος τρόπος να επιζήσουμε σε έναν κόσμο που μισούμε
είναι να κρατηθούμε χέρι-χέρι.~
~You hurt me~
Δεν ήθελε, αν ήταν τα πράγματα όπως τα φανταζότανε δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να δει το περιεχόμενο του βίντεο. Κατέβηκε το σκαλί αλλά δεν προχώρησε, έπρεπε να πάρει μια βαθιά ανάσα για να συνεχίσει, ελπίζοντας το οξυγόνο, που εν τέλει του φάνηκε ελάχιστο, να καθάριζε τις σκέψεις του και να του έδινε δύναμη. Έφτασε πάνω από το τραπέζι και πήρε το τηλεκοντρόλ στα χέρια του διστάζοντας να πατήσει την έναρξη.
Το πήρε δειλά στα χέρια του και πάτησε την έναρξη, το βίντεο δεν άργησε να ξεκινήσει και οι εικόνες να αναγράφονται στην οθόνη, δίνοντας του, επώδυνες γροθιές στο στομάχι. Ίσως να ευχόταν να μην το έβλεπε ποτέ, αν ήταν να καταστρεφόταν όλο αυτό το όμορφο συναίσθημα που είχε γεννηθεί.
Έβλεπε την Ρόζι του να τρέχει προς το δάσος, φορώντας το χρυσό φόρεμα, το οποίο έμοιαζε να είχε το ίδιο ύφασμα με το κομμάτι που είχε βρει στο δάσος, ενώ από πίσω, έδειχνε να την κυνηγούσε ο πατέρας του. Δεν μπορούσε να ακούσει κάτι αλλά παρατηρούσε ότι ήταν φοβισμένη, κοιτούσε συνέχεια πίσω της. Προχώρησε το βίντεο αφού για λίγο δεν έδειχνε κανέναν σε αυτό το σημείο, ενώ μετά από αρκετά λεπτά, την είδε να γυρνάει από το δάσος μόνη της και τρομοκρατημένη, έπιανε το κεφάλι της και έκλαιγε, έδειχνε να τα είχε χαμένα, ήταν σε άθλια κατάσταση και το φόρεμα είχε γίνει με χώματα. Ο πατέρας του δεν φάνηκε ξανά και αυτό του έφτανε για να καταλάβει ποιος ευθυνόταν για τον θάνατο του. Πάτησε το στοπ και τα μάτια του πήραν την παλιά του μορφή, άφησε το τηλεκοντρόλ κάτω και με αργό και σταθερό βήμα, ανέβηκε στο δωμάτιο της, ίσως και να μην έπρεπε να το κάνει ακόμα, αλλά δεν σκεφτόταν λογικά πλέον.
Δεν έδειξε κανένα συναίσθημα, ίσως αυτό να ήταν ακόμα πιο τρομαχτικό, το ότι δεν τόλμησε να εκφραστεί. Η Γυναίκα που επέτρεψε να ερωτευτεί, σκότωσε τον πατέρα του και του το έκρυψε, ήταν σαν διπλή μαχαιριά, πρώτα η Λίζ (Μαμα Ροζαλίας) στον πατέρα του και τώρα η κόρη της σε εκείνον.

YOU ARE READING
ΡΟΖΑΛΙΑ
Mystery / ThrillerΗ Λάμψη της φανταχτερή σαν τον ήλιο, Ο ήλιος όμως σε τυφλώνει. Εκείνος κατάστρεφε ότι έβρισκε στο πέρασμα του, σαν τον ανεμοστρόβιλο. Έψαχνε την αλήθεια σε ένα περιβάλλον γεμάτο ψέματα. Το μεγαλύτερο? Εκείνη!