ΡΟΖΑΛΙΑ

25.waiting for you...

Πονάει η απουσία σου αλλά η παρουσία σου είναι ακόμα εμφανής.

Σε βλέπω παντού, σε νιώθω δίπλα μου ακόμα και τώρα που είσαι μακριά μου.

Η φωνή σου ηχεί στα αυτιά μου και μου δίνει τις κατάλληλες συμβουλές...

Είσαι εδώ κι ας μην είσαι εδώ...Θα σε περιμένω!

~WAITING FOR YOU~

''Πρέπει να γυρίσουμε πίσω Τζέισον, έχουν περάσει δυο βδομάδες...Πάρτο απόφαση''

Πώς του ζητούσε να φύγει? Δεν γινόταν να περιμένει να την αφήσει να τριγυρνάει μόνη στους δρόμους, με το κίνδυνο να καραδοκεί. Της είχε υποσχεθεί να την προσέχει, δεν υπήρχε περίπτωση να αθετήσει την υπόσχεση του για δεύτερη φορά.

''Συγνώμη Φίλιπ αλλά αυτό δεν γίνετε, θα την περιμένω, κάποια στιγμή θα γυρίσει''

Το μόνο μέρος που μπορούσε πλέον να βρίσκεται και να την νιώθει κοντά του ήταν αυτό το δωμάτιο. Του έλειπε πολύ, μπορούσε να την βλέπει σε κάθε γωνιά του. Ήταν ο λόγος που αγόρασε το σπίτι του Τζον, για να της το κάνει έκπληξη όταν γυρνούσε, πίστευε ότι είχαν την δύναμη να σβήσουν τις κακές στιγμές και να δημιουργήσουν καινούριες. Ήξερε πόσο αγαπούσε αυτό το σπίτι και κάποια στιγμή θα ερχόταν να το επισκεφτεί, έπρεπε.

''Αυτό που σκέφτεσαι είναι τρελό, δεν γίνετε να την περιμένεις εδώ για πάντα...Τζέισον δεν μπορούμε να το αναβάλουμε κι άλλο, πρέπει να φύγουμε σήμερα κιόλας'' Ο Ρόμπερτ μπορεί να στεκόταν στην πόρτα και απλά να παρακολουθούσε την συζήτηση χωρίς να μιλάει, αλλά το έβλεπε στα μάτια του ότι συμφωνούσε, αυτοί οι δύο μιλούσαν με τα μάτια, και η απάντηση σε αυτή την ματιά, ήταν πως θα άντεχε και να μην φοβόταν. Την ημέρα που είχε φύγει από την  Ιταλία, του είχε ζητήσει λίγο χρόνο, ήλπιζε να άξιζε που περίμενε, αφού δεν ήταν ο ίδιος πλέον.

''Δεν θα ξανά γυρίσω παιδιά...αποχωρώ, το σκεφτόμουν όλο το βράδυ και δεν θέλω να συνεχίσω.  Σήμερα θα βρεθώ και με τον Πάμπλο, από την συζήτηση που κάναμε στο τηλέφωνο έδειχνε να γνωρίζει πολλά, από ότι μου είπε, θα είναι Αυστραλία για μια δουλειά και θα κάνουμε μια τελευταία συζήτηση. Θα πάρω την ευθύνη και αν πάνε όλα καλά θα αποχωρήσω, διαφορετικά θα πληρώσω για το λάθος μου'' Φέρθηκε εγωιστικά, πως μπόρεσε να παίξει με τις ζωές των ανθρώπων που αγαπούσε? Μόνο και μόνο για να αποδείξει στον πατέρα του πως ήταν άξιος, μα εν τέλη είχε ανάγκη να το αποδείξει στον εαυτό του. Απέτυχε! Διάλεξε λάθος τρόπο.