Είναι λάθος να παίρνεις αποφάσεις πριν ξεκαθαρίσεις στον εαυτό σου αν θα αντέξεις τα αποτελέσματα της. Στην τελική μετά τον θυμό τι μένει? Ο πόνος! Και αυτόν τον πόνο θα τον υποστείς εσύ, για μια λάθος επιλογή, που πήρες σε λάθος στιγμή από εγωισμό!
~DECISION~
Φόρεσε τα ρούχα του έτοιμος να φύγει από το δωμάτιο της, δεν είχε σκοπό να ξανά κοιμηθεί μαζί της και το ότι δεν το ευχαριστήθηκε τον τρόμαζε, πόσο μάλλον οι τύψεις που ένιωθε. Όσο για κείνες, μπορεί να μην είχαν σκοτώσει τον πατέρα του, αλλά αυτό δεν τις ανέβαζε στα μάτια του, είχε την ίδια ακριβώς άποψη, και το ότι είχαν βλάψει την Ροζαλία στο παρελθόν, δεν το ξεχνούσε, ακόμα και μετά από όσα έμαθε!
"Φεύγεις;" Η Σάρα τον παρατηρούσε που ντυνόταν και προσπαθούσε να καταλάβει γιατί δεν ήθελε να κοιμηθεί μαζί της, γιατί μετά από κάθε φορά που κάνανε έρωτα, όπως ήθελε να πιστεύει, έφευγε. Τι είχε εκείνη περισσότερο από την ίδια?
"Δεν είμαι χαζός Σάρα, ξέρω πως ξέρεις..." Κάθισε στην καρέκλα που έχει στο γραφείο της και άναψε ένα τσιγάρο, . Που να πήγαινε? Φοβόταν πως μπορεί να λύγιζε και να γυρνούσε στην αγκαλιά της. Ποιος? Ο Τζέισον.
"Δε σε περνάω για χαζό Τζέισον, αλλά δεν θα σου αρνηθώ πως με πλήγωσαν οι πράξεις σου. Το ότι είμαι ακόμα εδώ, μαζί σου, θα έπρεπε να σε βάζει σε σκέψεις, και να καταλάβεις ποια πραγματικά αξίζει" Ήλπιζε μέσα από το βλέμμα του, να λάβει ένα συναίσθημα, κάτι που θα της έδινε ελπίδα, αλλά, το μόνο που έβλεπε, ήταν το γνωστό κενό, ένα τίποτα, τίποτα που να αφορά εκείνη.
"Ήμουν ξεκάθαρος μαζί σου από την αρχή, και εννοείτε πως με αυτό το βίντεο δεν αλλάζει τίποτα, δεν έχω συναισθήματα για σένα και ούτε θα έχω. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις τόσο το καλύτερο για σένα, δεν είμαι πλασμένος για έρωτες Σάρα, και ούτε πρόκειται." Είπε γεμάτος σιγουριά για τα λόγια του, ενώ έβγαζε το καπνό από τα πνευμόνια του. Δεν είχε σκοπό να την κοροϊδέψει, ίσως μαζί της, να ήταν για πρώτη φορά ειλικρινής και πίστευε ότι της το χρωστούσε. Μετά το βίντεο που του παρέδωσε, κατά την γνώμη του του άνοιξε τα μάτια, ακόμα κι αν δεν ήθελε, ακόμα κι αν επέλεγε να εθελοτυφλούσε, μα καλύτερα έτσι, καλύτερα που έγινε νωρίς, μα ήταν όντως νωρίς?
Πέταξε την κουβέρτα νευριασμένη και σηκώθηκε όρθια, διέσχιζε το δωμάτιο και προσπαθούσε να καταλάβει, φαινόταν από τα λόγια του ότι το μυαλό του ήταν ακόμα κολλημένο στην Ροζαλία, πως γινόταν να ήξερε ότι σκότωσε τον πατέρα του και να την ήθελε ακόμα?
YOU ARE READING
ΡΟΖΑΛΙΑ
Mystery / Thriller#3 dark 4\12\2020 #8 death 12/12/2020 Η Λάμψη της φανταχτερή σαν τον ήλιο, Ο ήλιος όμως σε τυφλώνει. Εκείνος κατάστρεφε ότι έβρισκε στο πέρασμα του, σαν τον ανεμοστρόβιλο. Έψαχνε την αλήθεια σε ένα περιβάλλον γεμάτο ψέματα. Το μεγαλύτερο? Εκείνη!