Öncelikle merhaba ilk defa kitap yazıyorum.insallah begenirsiniz❤
Ben Efsan Kaya.Yine aynı sabaha uyanıyorum.Yine aynı acılarla.Kendimi bildim bileli hep yalnızdım bir tane bile arkadaşım yok.Çünkü neden babam yüzünden.Annem olsaydı belki böyle olmazdı.
Annem çok güzel bir kadındı.
Onu o okadar severdim ki sürekli onu gidip öpmek isterdim.Her sey babam yüzünden onu her gün döverdi ben daha yedi yaşındayken yine annemi döverken yakalamıştım onu.Annem karşı bile gelemiyordu o kadar zayıftı ki.Bende bir sey yapamıyordum.Ama bu sefer ona izin vermeyecektir.Koluna yapıştım ve "bırak annemi" diye bağırdım.
"Çekil elimin altından lan"
Diye beni kenara ittiAcıyla yere düştüm.Annem de ben de ağlıyordum annem babama sinirlendi ve yanında duran vazoyu babamın kafasında kırdı.Babam bi anda ne olduğunu anlamadı ama sonra kafasından kanlar akmaya başladı.Koşarak annemin yanına gittim.
"Anne sen ne yaptın"
diye bağırdım annem bana sarıldı öptü.sonra da ambulansı aradı.Bana döndü ve "kızım ben gideceğim burdan şimdi ama seni bi gün geri almaya geleceğim söz veriyorum kendini bu adamdan koru kızım"dedi ve yanına para aldı ve son kez bana bakıp çıkıp gitti.
Ne olduğunu anlamadım.öylece domdum kaldım.Babama baktım öylece yatıyordu.Kapıdan sesler gelmeye başladı ve ambulans gelmişti.babamı aldılar ve götürdüler
Ben öylece kaldım bana da bir şey söylüyorlardı ama duymadım hiçbirine cevap vermedim.*************
Babam sabaha doğru eve gelmişti.Koşarak kapıyı açtım.Bana öyle bir bakıyordu ki ne yapacağımı bilemedim.
"Çekil şurdan senin o orosbu annen nereye hangi ine saklandı çabuk söyle"dedi ve bana bir tokat attı.
Yere düştüm ve ağlamaya başladım tüm cesaretimi toplayıp tiksinircesine yüzüne baktım."Senden kurtuldu beni de yanına alacak beni de kurtaracak senden "dedim.
Sinirlendi ve üstüme yürüdü
"Asıl ben ondan kurtuldum sen de hiçbir yere gidemzsin kapıdan dışarı çıkmayacaksın" dedi.Ve kapıyı hızlı bir şekilde çarpıp gitti.
O gün esaretimin ilk günü başladı
Artık bir hiç gibi yaşamaya başlayacaktım.