Iyi okumalar
Evin önünde durduk.Yanımdaki adama baktım eve doğru adımlamaya başlayınca ben de onunla birlikte yürüdüm.Aynı zamanda da tir tir titriyordum.Şöyle bi kafamı kaldırıp evi süzmeye başladım.Ev oldukça korkunç gözüküyordu.Büyük siyaha boyanmış iki katlı bir ev.Gerçekten ürkütücü gözüküyordu.Adamın konuşmasıyla kendime geldim
"Buraya kadar yardım ettin gerisini ben hallederim eyvallah "ışte şimdi paçalarım tutuştu ne yapacağım şimdi kara kara düşünmeye başladım.Bu halimi farketmiş olacak ki
"Hala neden bekliyorsun evine git giderken de dikkat et saat geç oldu"
Boğazımı temizledim
"Benim gidebilecegim bir evim yok"
Mahcup bir şekilde başımı yere eğdim bir süre ses çıkmadı neden bir sey söylemediğini anlamak için kafamı kaldırdığım anda hiçbir sey demeyerek içeri girdiğini gördüm.
Ne bekliyordum ki sanki ne diyecekti ki bana zaten ,saçmalama dedim kendi kendime ve arkamı döndüm merdivenlerden inmeye başladım.
Bir adım daha iniyordum ki arkamdan gelen sesle durdum
"Adın ne"
Şaşkın bir şekilde arkama dönüp yüzüne baktım.O an onu hic net olarak göremedigimi fark ettim. Gözleri o kadar güzeldi ki o kahverengi gözler insanı büyüleyecek kadar güzel bakıyordu.Saçlarına kaydı gözlerim.Ay ışığı vurmuş saçları simsiyahtı.burnu,dolgun dudakları ve çatık kaşları büyüleyiciydi.Resmen adamı röntgenliyordum.Kafamı iki yana salladım ve kendine geldim.
"Efsan adım Efsan"
Yüzüme baktı ve "efsan"diyerek tekrar etti
Ve devam etti
"Bars"dedi
Anlamayarak yüzüne baktım
"Bars adım Bars"diyerek beni taklit etti.Dudakları biraz kıvrılır gibi oldu.Gıcık adam bi de benle dalga geçiyor.Boğazımı temizledim ve
"Neyse memnun oldum ben artık gideyim iyi geceler geçmiş olsun"dedim ve arkamı döndüm
Ama bileğimden kavranılmasıýla olduğum yerde duraksadım döndüm ve bileğime sonra da gözlerine baktım onun elleri bilegimdeydi.Kafamı kaldırdım ve yüzüne baktım
"Nereye gittiğini sanıyorsun sen"
Cevap verdim
"Bilmiyorum bakarım basımın çaresine"dedim
Kaşlarını çattı
"Hiçbir yere gitmiyorsun yaralarıma bakacaksın tek başıma yapamam.
"Olmaz ben gideyim iyi geceler"
Bir anda ne olduğunu anlamadım.kolumdan tuttu ve beni içeriye çekti sonra da hızlı bir şekilde kapıyı kilitledi.Şok içinde ona bakakaldım.Ne yapıyor bu adam böyle.Hemen kolumu kurtardım
"Ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz açın şu kapıyı hemen"
Beni aldırmadan ilerlemeye başladı
Arkasından koştum ve elimi yumruk yapıp sırtına vurmak için kaldırdım.Hemen arkasını döndü ve bileğimi tuttu.Öyle bir sıktı ki acı bir şekilde bağırdım.Hemen elimi bıraktı.Çenesi kasılmıştı.Gözümden yaşlar süzülmeye başladı.Ona baktım bakışları gözyaşlarımda gezdi.Sanki bana acımış gibi gözleri kısıldı ama hemen kendini toparlayıp gözlerime baktı.
"Bi daha bana el kaldırma anladın mı beni"diyerek sinirle bilegimi bıraktı.
Vicdansız nasıl da sıktı bilegimi benim narin tenim birazdan moraracak bundan hiç şüphem yok.
Arkasını döndü ve evin içine yürümeye başladı.Ben de el mahkum arkasından yürüdüm.Banyo olduğunu düşündüğüm yere geldi ve içeriye girdi.Bende onu bekledim.Iki dakika içinde geri döndü.Elinde ilk yardım malzemeleriyle çıktı.Bana bi kez bakıp yürümeye başladı.Bu kocaman evde tek başına mi yaşıyor aceba diye düşünmeden edemedim.Bi odaya girdi ve masaya malzemeleri bırakıp güçlükle kendini koltuğa bıraktı.Ne olduğunu Bilmiyorum ama hali hiç de iyi gözükmüyordu.Bende diğer koltuğa cekinerek oturdum.Biraz öylece uzandıktan sonra yüzünü bana döndü ve
"Orda öylece durmaya devam mı edeceksin.Kafam hala kanıyor buraya gel ve şu lanet kanamayı durdur!"Hemen ayağa kalktım ve yanına gittim.
Ilk yardım çantasını gösterdi ve
"Içinden sargı bezi ve pamuk çıkar ilk önce yarayı pamukla temizle ve sargı beziyle yarayı kapatıp yara bandiyla bantla anladın mı?
Kafamı sakladım
"Anladım"
Dediklerini bir bir yaptım en son da yarayı
Sargı beziyle kapayıp bantladım.Ben tüm bunları yaparken çıtını bile çıkarmadı canı yok mu bu adamın Allah aşkına sanki kafası kanayan benim!
Işimi bitirdim ve
"Bitti ama yaran biraz derin görünüyor dikiş gerekebilir"merakıma yenik düştüm ve
"Nasıl oldu bu yara kavga falan mı ettin"diye sordum.Bir anda bana kafasını kaldırıp bakti.Çok sinirli bakıyordu.
"Birincisi,ben kimseden dayak hemen ikincisi,seni ilgilendirmeyen şeylere karışma"sinirli bir şekilde nefes alıp verdi.
Söze atıldım
"Şu an tanımadığım birinin evindeyim senin kim olduğunu Bilmiyorum ne malum organ mafyası olmadığın ya da beni öldürmeyecegin ben sana nasıl güveneceğim?"Ayağa kalktı ve bana doğru yürüdü.
"Haklısın benim kim oldugumu neler yapabileceğimi bilmiyorsun.Eğer neler yapabileceğimi görmek istemiyorsan uslu bir şekilde şu koltuklardan birinde uyu ve sabahı bekle ha olur da kaçmaya çalısırsan diye söylüyorum bu imkansız benim iznim olmadan adım bile atamazsın.
Donmus bir şekilde ona baktım ve hemen ayağa kalktım
"Gideceğim "dedim ve yürüdüm ama çok geçmeden onun sözleriyle durdum
"Eğer ben olmadan dışarıya adım atarsan ne olur biliyor musun?doğru bilmiyorsun ben söyleyim bu sokak tecavüzcülerle, ,birilerini öldürenlerle dolu karar senin ister git ister kal!dedi ve arkasını dönüp yanımdan ayrıldı
El mahkum geri içeriye adımladim ve ve ne yapacağımı düşündüm bir sey yapacak olsa şimdiye kadar yapardı herhalde diye düşündüm ve kendimi rahatlatmaya çalıştım. Düşüncelerle ve yorucu bir günden sonra daha fazla dayanamadım ve yavaş yavaş gözlerim kapanmaya başladı ..
Bir bölümün daha sonuna geldik.
Bars sizce nasıl biri??
Efsan Bars'a güvenebilecek mi??
Bu bölümde sizce neler olacak?
Yeni bölümde görüşmek üzere hoşçakalın💜
