Bir kez daha sabah olmasıyla istemeye istemeye yataktan kalktım. Hâlâ çok uykum vardı ama uyanmak zorundaydım. Saat 7 idi okul 8 de başlayacaktı. Üstüme okul kıyafetini giyip altımada siyah bir pantolon geçirdim. Yemek yemek üzere aşağıya indim . Aslında annemle göz göze gelmek istemiyorum ama yapacakda hiçbir şey yoktu. Annem bana yemek tabağını uzatırken sınırlı sinirli elinden aldım . Tabağıma birşeyler koyup hızla yedim ve masadan kalktım. Çantamı almak üzere odama girdiğimde aklıma;acaba yanıma Günlüğümüde mi alsam diye düşündüm ve aldım. Bu arada ben 2. sınıftan beri günlük tutarım ve içine aklınıza gelebilecek ne varsa yazarım o yüzden benim için çok önemlidir. En sonunda günlüğümüde çantama koyup evden çıktım.
Çantamdan telefonumu almak isterken biri bana bisikletiyle çarptı.
Pelin"hey önüne baksana"
"Şey ben gerçekten çok özür dilerim okula yetişmeye çalışıyorumbirazda dalgındım"
Bir an yüzüne bakınca korelilerle neden bu kadar çok benzediğini düşündüm. Pelin"tamam önemli değil"
Eşyalarımı toplamaya yardım etti ve yoluna devam etti. Bende yaklaşık 20 dakika sonra okula vardım.
Çantamın içine baktım ve günlüğümü bulamadım evet cidden harika o çocukla çarpışdıktan sonra düşmüş olmalıydı. Ve benim hemen şimdi gidip o günlüğü bulmam lazımdı ki, zil buna izin vermedi yapacak bir şey yoktu okuldan sonra hemen Çıkıp aramaya başlıyacaktım eğer hâlâ ordaysa.
Tenefüs zili çalınca sınıfa bana çarpan çocuk girdi,ve yanıma geldi. "Ben sanırım yolda sana ait birşey buldum ,ama vermemi istiyorsan 5 dakika konuşmak istiyorum" Günlüğümü bulduğuna adım gibi emindim ve onu geri almam gerekiyordu bu yüzden konuşmak için dışarı çıktık. "Beni nasıl buldun "
"Ciddi misin günlüğün içine kan grubunu bile yazmışsın bulamamak benim aptallığım olurdu"
Dedi bozuk Türkçesiyle bende merak ettim ve sordum; "Sen yabancı mısın alınma ama hiç Türk gibi değilsin"
"Yok alınmam bunu bana söyleyen ilk kişi değilsin ,ve evet Türk değilim ben koreliyim buraya 3 yıl önce taşındım"
Ağzından Kore kelimesi çıkar çıkmaz ona kanım ısınmıştı. Ama zaten günlüğünü alınca onu birdaha göremiyecektim. Birden cesaretle sordum "Sen hangi okuldasın" "Hemen yandaki liseye gidiyorum" Yakın olması beni o kadar çok sevindirmiştiki ben 8.sınıf olsamda en azından bahçelerinin ortaktı. Ve o anda zil çaldı. "Ben Emir , tanıştığımıza memnun oldum" "Bende Pelin memnun oldum"
Artık sınıflarımıza gitmemiz gerekiyordu o arkasını döndüğünde benimde gitmem gerekiyordu ve zorda olsa sınıfına doğru yol aldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arkadaşlar sizce nasıl gidiyor bol bol yorum yapmayı unutmayın Ve oylamayı Aslında gece atacaktım bölümü ama dayanamadım Takip etmeyi unutmayın..
