Hayallerin İdolu (İdolluk hayali Serisi) |DÜZENLENECEK|

hayallere adım adım(bölüm 3)

Bugün günlerden cumartesi idi okul yoktu .
Bilgisayarımda takılırken bir habere denk geldim.ve çok dikkatimi çekti.
Haberde tam yaşadığım yerde bir dans kursu açılacağı haberini gördüm.
Bir dakika gerçek olabilir miydi evet sonunda
Yaklaşık 20 dakika sonra olayın şokunu atlattım ve hemen habere tıkladım ve kuralları okumaya başladım.

•20 ve 20 yaş altı katılabilecektir.
•yetenekli olmak zorunlu değil gerekirse biz geliştiricicez.
•günde 3 saat kurs olacaktır.
•haftalık 50 TL ücreti vardır
•Saat 4 de başlayacaktır

Evet buraya kadar herşey çok güzel gidiyordu ama sonuncu,yani
yanlış anlamayın veremiyeceğimden değil ama anneme ne deyip istiycem o çok büyük bir sıkıntı.
Aslında şu an babam burda olsa o sorgusuz sualsiz verirdi ama şu an Almanya'da işi yüzünden bize genelde uzak oluyor.

Ama annem bana hergün okul için harçlık verir onları harcamasam ,günlük de 10 TL verdiğine göre halletmiş oldum.
Evet bir sorun daha vardı saat 4 de başlıyorsa akşam saatlerinde bitecektir ben okuldan çıkıp eve gelip dışarı çıkmak istesem bana bir sürü laf edecek üstelik benim arkadaşım da yok ve annem kiminle gidecen derse ben ne diyeceğim .

Evet bunları düşünerek koca bir cumartesi günü geçirdim pazar günüde aynı geçti .

Sonraki gün okul olduğu için erken kalktım hazırlandım çantamı aldım ve aşağıya indim annem ve ablamla kahvaltı etmeye başladım.
Klasik bir aile yemeği olarak geçti ve bittikten sonra çantamı alıp evden çıktım ve okula doğru yol aldım.
20 dakika sonra okula vardım ve sınıfıma çıktım.
Herkes oturmuş bir konu hakkında konuşuyordu gerçi benim pek umurumda olmuyordu zaten sınıftan birini sevdiğim de söylenemez.
Dersin başlamasını bekledim 5 dakika sonra zil çaldı.
Ders matematik di ve ben matematik den nefret ederim.
Oldum olası anlamam zaten.
Ders çok yavaş geçti 40 dakikayı ama bana 40 yıl gibi geldi.
Her neyse ders bitti ve sınıftan çıkıp kantine indim ve duvar tarafı bir masaya oturdum.
Ve yanıma 3 gün önce bana çarpan çocuk geldi
"Merhaba oturabilir miyim"

"Merhaba olur otur"

Ayy söylediğim şeye bak olur otur beni askalsın öldürecekti şimdi ne bu samimiyet
"Yani bölüyorum ama az önce söylediklerini dışından söyledin"

"Ne ben çok özür dilerim aslında öyle bir şey demek istememiştim"
Off salak Pelin içinden konuşmayı bile beceremiyosun
"sorun değil,Ben sana birşey söylemek için geldim aslında"

"Merak ettim doğrusu nedir"

"Bir dans kursu açılacak ve sana haberini vermek istedim bana kalırsa kesinlikle katılmalısın"

"Ben bunu zaten biliyorum ama sen benim katılmak istediğime nerden kanaat getirdin"

" günlükden hani sen düşürmüştün de ben sana geri getirmiştim ya"
"Aaaa evet şu günlük konusu ben tamamen unutmuşum"

Evet kendimi tebrik ediyorum 2 dakikada 2 defa rezil oldum
"Eeee katılacakmısın"

"Ben aslında katılmak istiyorum ama ailem karşı çıkıyo"
Derken sözümü kesti

"Benim ikna etmemi ister misin"

O an sadece yüzüne bakakaldım hiçbir şey diyemedim bunu ciddimi söylüyodu yoksa sadece şakamıydı tamam düşünme işte sor
"Sen ciddi misin"

"Tabiki ciddiyim senin ne kadar çok istediğini çok iyi biliyorum o yüzden yardım etmem gerekir"

O an cidden çok garip bir andı bana yardım etmek istiyordu size normal gelebilir ama benim için değil kimse benimle konuşmak bile istemezken onun benim hayallerimi gerçekleştirmem için yardım etmesi çok büyük bir incelikli.
"Ben teşekkür ederim ama asla ikna edemezsin"

"Sen beni tanıyamamışsın ikna edemediğim kimse yoktur"

"Eminmisin ben 3 yıldır yalvarıyorum izin vermedi"

"Tamam, bende denemek istiyorum . Sonuçta kursa sensiz gidersem benim için bir anlamı olmayacak.

Nasıl yani o da mı gidecekti tamam o önemli değil bensiz gidemeyeceğini mi söyledi yanlış mı duydum.

"Bana dans ile ilgilendiğini söylememiştin"

"Ne zaman söylemem gerekiyordu seni ezdiğim sırada mı yani
yanlış anlama ama daha yeni tanıştık"

Evet haklıydı ama içime o an bir umut ışığı doğdu,sanki ikna edebilecek miş gibi hissediyordum.
"Ben tekrar teşekkür ederim bana yardım ettiğin için"

"Ne demek neye ihtiyacın olursa yanındayım ve ne zaman gelmemi istersin",
O an anlamıştım cidden çok yakın arkadaş olacaktık zaten benim tek arkadaşım olacaktı.

"Teşekkürler ve geldiğin gün önemli değil ne zaman müsait olursam gelebilirsin"

"Peki anladım telefon numaranı alabilirmiyim evini konum atarsın"

"Bu günlükte yazmıyomuydu"

"Muhtemelen yazıyordur ama ben unuttum"

Tamam deyip numaramı verdim ve kaydetti sonra maalesef zil çaldı ve derse gitmek durumunda kaldık.
Vedalaştıkdan sonra arkanızı döndük ve sınıfa doğru yol aldık.
Ve hala gülümsüyordum nedensiz bir şekilde...

Arkadaşlar bu bölüm bu kadardı sizce Emir Pelin in annesini ikna edebilecek mi yorumlara yazın .