Hayallerin İdolu (İdolluk hayali Serisi) |DÜZENLENECEK|

(bölüm 13)

Arkadaşlar bundan sonra sadece haftasonu yeni bölüm atacağım.Haberini vermek istedim. iyi okumalar...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Olacaklar için çok heyecanlıydım, çalışanlar hızla yanımıza gelip sahnede en son neler olacağını anlattılar ve makyaj yapımına geçtiler, aynı zamanda da saçlarımız yapılıyordu. Bu bizim ilk konserimizdi, kalbim ağzımda atıyordu.
1 saat sonra her şeyimiz tamamlanmıştı. Konserin başlamasına 2 saat vardı, ses egzersizleri yapmaya başladık,  bana bu yaşananlar gerçek dışı geliyordu. Ama evet gerçekti , yıllardır uğuruna çabaladığım hayalime kavuşmuştum.

Bir süre sonra sahneye çıkma zamanımız gelmişti. Heyecanım 2 katına çıkmıştı. Yaka mikrofonlarımızı yaktılar, dışarıdan izleyenlerin sesleri duyulmaya başladı. Tek tek isimlerimizi saydılar, sonra alkış sesleri duyulmaya başladı, ve bizde sahneye çıktık. Alkışlar iki katına çıkmıştı. İlk şarkıyla başladık. Ama tuhaf olan bir şey vardı, kulağıma çalar saat sesi geliyordu. Ne olduğunu anlayamadan sahneden düştüm.
İşte o an anlamıştım, hayal görüyormuşum.Sahneden değil yataktan düşmüşüm. Keşke uyanmasaydım diye düşündüm ama çok geçti.

Sinir bozukluğuyla düştüğüm yerden kalktım,yatağa oturdum ve kendime gelmeye çalıştım. Beş dakika sonra üstümü giymek üzere dolabıma yöneldim. Üstüme okul kıyafetimi ,onun üstünde de mor bir sweatshirt giydim. Altıma da açık mavi bol bir pantolon giydim. Çantamı hazırladım ve aşağıya indim. Yine geç inmiş olacağım ki herkes benden önce masaya oturmuştu, bende ablamın yanına geçtim, ve yemeye başladım. Babam masadaydı onunla konuşacaktık ama şu an buna vaktimiz yoktu. Ablamla konuştuğuma göre ben kurstan dönünce konuşacaktık.

20 dakika sonra yemeyi bitirdim ve masadan kalktım , çantamı alıp evden çıktım . İlk defa yolda bir olay yaşamadan okula varabildim. Sınıfıma çıkmaya başladım, sınıfa girince herkes bana günaydın dedi. Evet doğru barışmıştık. Sırama geçip oturdum. Sınıftaki herkes özellikle kızlar birisi hakkında konuşuyorlardı. Konuyu gerçekten çok merak ediyordum.

"Kimin hakkında konuşuyorsunuz"

"Yan tarafımızdaki liseye yeni bir öğrenci gelmiş"konuyu garipsedim okula her zaman yeni öğrenciler geliyordu zaten.

"Yani olabilir her zaman yeni kişiler geliyor zaten"Bana dalga geçer gibi bir gülüş attı ve konuşmaya başladı.

"Ama bu okula gelen herkesten farklı, benim çok sevdiğim bir marka var ve her zaman oradan alışveriş yaparım. Bu gelen kişi o markanın modeli onunla resim çekinebilmek için kırk takla attım ama yetmedi şimdi ise yan okulumda" Bende mi sorun vardı bilmiyorum ama hiç umurumda olmamıştı.

"Anladım sadece meraktan soruyorum yanlış anlama adı neymiş"

"Bora"

"Ne"nasıl yani acaba aynı Bora'dan mı bahsediyordu. Umarım değildir.

"Fotoğrafını gösterirmisin"
Elinden telefonunu çıkardı ve Instagram'a girdi arama yerine tıklayıp Bora Aktaş yazdı ve çıkan ilk profile girdi. En son paylaştığı fotoğraf olan spor giyimli bir resmini açtı ve telefonu bana çevirdi. Gördüğümde yüzümde çok büyük bir mood düşüklüğü oldu ,evet oydu. Yüzümün değiştiği çok belli olacak ki bana...
"Pelin sen iyimisin üzülmüş gibi görünüyorsun."

"Yok merak etme sorun yok"

"Hayır bir şey var , o çocuğu tanıyosun ve sevmiyosun değilmi"evet ben yine yaptım yapacağımı her duygumu bu kadar çok belli etmem beni her zaman kötü etkiliyordu.

"Sakin bir şey ciddiyim olsa size söylerim zaten"

"İyi tamam bakalım"
Sıramda oturmaya devam ederken telefonum çaldı ve şaşırmadığım bir şekilde Emir arıyordu.