[omegaverse] , tamamlandı.
kurtlar ve insanların barış içinde yaşadığı bir devirde, insan park jimin - öğretmeni fizik asistanı kim taehyung'a aşık olur ; ufak bir düzeltme, alfa kim taehyung'a.
- texting, düz yazı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
beş yıl sonra,
"sen yine burada mısın?" namjoon'un sesini duyduğunda koltuğa ters olarak uzanmış, tavana doğru uzattığı bacaklarını izliyordu taehyung.
"sana da merhaba joonie." sert ve mizah içermeyen sesi kuzeninin yüzünü buruşturmasına neden olunca taehyung gözlerini devirdi.
"kızgınlığın bitti diye geldim, sonra kıçımı senden korumak zorunda kalmayayım." elindeki birayı taehyung'un göbeğine doğru fırlatarak tekli koltuğa kuruldu genç alfa.
"pislikleşme..." diye homurdandı taehyung ve tavanı izlemeye devam etti, namjoon'un iç çektiğini duyabiliyordu ama umursamadı. şu an tek istediği şey kendi düşüncelerinde boğulabilmekti.
"daha ne kadar böyle devam edeceksin taehyung?" namjoon'un meraklı sorusunu duyunca kafasını ona doğru çevirdi,
"nasıl?" diye umursamazca sordu taehyung, cevabını bildiği bir şeyi sormuştu aslında.
"yine kızgınlığında jimin'i sayıkladığını biliyorum, son beş yıldır falan olduğu gibi."
"elimde değil..." içini çekti genç adam, "alfam onu eşi olarak seçtiği için bir türlü başkalarını kabul edemiyor."
acını hissediyorum, göğsümü yakıyor
"alfana suç atma, sen de onu unutabilmiş sayılmazsın." namjoon şişeyi başına dikmeden önce yarım ağız konuştu, taehyung kuzeninin oldukça haklı olduğunu biliyordu.
"unuttuğumu söylemedim zaten, sadece daha az düşünmeye çalışıyorum o kadar. beş yıl geçti... ondan bir haber bile alamadım, belki de jimin beni çoktan unutmuştur." burukça gülümsedi taehyung, düzgün oturabilmek için döndü olduğu yerde. bir şeyler içmeye ihtiyacı vardı.
"bu kadar kolay unutulabilecek bir aşk mıydı sizinki yani?" namjoon'un sorusunun tuzak olduğunu biliyordu taehyung, ona ters ters baktı.
şimdi beni izle, derinlerde boğuluyorum
"elbette değildi. okulda kollarıma düştüğü ilk andan beri aşığım ona ve o da bana... ama biliyorsun, aşk bazı şeyleri toparlayabilmek için o kadar da güçlü değil."
"neden onun peşinden gitmedin ki?"
"gittim ama ailesi... onu bulmama izin vermediler ve jimin de... istemedi sanırım."
"bilemezsin." diyerek kafasına dikti teneke kutuyu namjoon ve kuzenine bilmiş bir bakış attı, "onu aramaya devam etmeliydin, onun da sana ihtiyacı var. senin tek sorunun bu işte taehyung, çok fazla düşünüyorsun ve aynı zamanda da korkaksın. eşine ve aşkına sahip çıkamayacak bir korkak." onun acımasızca olan sözlerinin aslında doğru olduğunu biliyordu genç alfa; yeniden reddedilecek olmasının korkusuyla jimin'in peşine düşmemişti.
