PAREHAS kaming pagod na pagod matapos ang ginawa namin. We fucked for like 2 hours straight!! I don't even know if that's possible. It's my first time having sex so I am confuse. Akala ko lumalambot yung alaga nila pag nilabasan na? He came a lot of times but his thing's still hard as hell. I don't know if I should be happy or worried. Thankfully though, bumalik na sa normal ang alaga niya. Medyo nag-subside na rin lahat ng excitement na nararamdaman ko kanina. Now, I'm tired and embarassed. I didn't forget about his secretary. I don't know how to handle that. Should I talk to her or should I just pretend like nothing happened? I didn't tell Hunter about it. He doesn't know that that happened earlier! It's crazy. He was too in to it.
"Are you alright?" Malambing na tanong ni Hunter habang nagsho-shower kami sa banyo ng opisina niya. "Hindi ka ba pagod?"
"I'm a little tired pero mawawala din toh after ko matulog." Sagot ko.
Ngumiti siya. "Sorry I overdid it. I don't know what just happened. I'm still a little surprise and confuse."
Hinalikan ko siya. "Let's not think about it too much. The important thing is we enjoyed it. I am so happy today. Sana tuloy-tuloy na ang improvement mo, Hunter."
Niyakap niya ako. "I am happy you are happy. From now on, gulay na lang ang kakainin ko. Mage-exercise na rin ako daily saka lalayo na ako sa stress para mapasaya na kita kahit kailan mo pa gusto. Yun lang ang tangi kong hiling, Lana. Alam kong mahal mo ako pero minsan di ko maiwasang matakot na baka iwan mo ako dahil sa kondisyon ko. I never wanted you to find out because I was so insecure. I really hope I made you sincerely happy today."
Napangiti ako. "I love you so much, Hunter. Kahit ano pa ang mangyari, di ako aalis sa tabi mo. Thank you for making me happy today."
We kissed each other passionately. After nun ay nagpatuloy na kami sa paglilinis sa sarili namin. He ruined my shirt earlier so now I'm wearing his extra large tshirt na sobrang loose sa akin. I inserted it sa suot kong skirt. Well, I hope no one sees me like this today.
Nauna na si Hunter na lumabas ng banyo. Nagpaiwan ako saglit dahil natatae ako. Habang nasa loob, rinig ko na may kinausap siya mula roon. Hindi ko yun pinansin. It's probably just an employee.
Matapos kong magbawas, inayos ko muna ulit ang sarili at bumalik na sa opisina niya. Agad akong natigil nang makita ko ang sekretarya ni Hunter na naiilang na kinakausap siya. He has no fucking idea! Oh god! How embarassing. May inuutos siya rito. Nawala ang atensyon ko sa kanila nang mapansin ang iilang empleyado na may pinapasok na sofa sa opisina niya. It's not just a sofa. It's a sofa bed. Pansin ko rin na nakaayos na ang mga gamit niya sa mesa na kanina ay nasa sahig.
Tinuro ni Hunter kung saan iyun ilalagay. Napakunot ang noo ko. What is happening?
Tumingin sa akin si Hunter nang makita ako. Agad na yumuko ang sekretarya niya. She didn't even do anything but it looks like she's more embarassed than me.
"What is going on?" Taka kong tanong sa kanya.
Hinapit niya ako sa beywang ko. "Well... I thought you'll need a place to rest. Don't worry. Hindi pa nagagamit yang sofa bed so it's clean. We were meant to put it in one of the resting area for the employees but we'll just get a new one."
"You didn't have to do this." Wika ko.
"You need to rest, my love. Hindi ako magiging komportable hangga't komportable ka." Aniya't mahigpit akong niyakap.
Nang mailagay na nung mga empleyado ang sofa bed, pinasalamatan sila ni Hunter saka lumabas na sila. Hinila ako ni Hunter papunta roon saka niya inayos yung sofa para mahigaan ko. Tinawag niya ang sekretarya niyang halos di gumagalaw sa kinatatayuan.
