THE UNEXPECTED PRESIDENT OF SECTION HUMILITY (COMPLETED) PART I

XLVIII SADLY GOODBYE

Kabanata 48

Sadly goodbye

Kanya-kanya na kaming inaayos lalo na yung mga lilipat na. Maging ako ay inaayos ko na ang mga kakailanganin ko bago ako umalis. May mga mag-iistay pero halos lahat aalis. Yung mga mag-istay hindi pa raw sure. Ayaw na raw nila rito kasi wala na rin naman daw yung dati.

Papunta ako sa guidance ngayon para dalhin ang mga documents na kailangan para sa aming class memorial. Nang malaman nila na lolo ko si Dean ay halos hindi na nila ako pinag-uusapan ng harap-harapan. Sa tuwing tatalikod naman ako ay saka sila nagbubulongan. Mukha silang mga tanga.

Dahil kay Dean malilipat dapat ako sa ibang section pero pinilit ko siya na huwag na, na ayoko talagang umalis sa kung nasaan ako. Dapat ako yung nasa kalagayan noon ni Frei pero talagang umayaw ako hanggang sa hindi na ako kinulit ni Lolo kasi alam niya ang sagot ko at hindi yun mababago pa.

"Thank you, ate Andrea." Ngumiti lang ako kay ma'am ng iabot ko na ang papel na dala ko. "Nga pala, pinapatawag ka ng lolo mo sa office." Tiningnan ko siya ng tila nagtatanong. "Dean pala, pinapatawag ka ni Dean." Pagtatama niya.

"Una na ako, ma'am."

"Sige, thank you."

Dumiretso na kaagad ako sa office ni Dean. Kumatok na muna ako bago ako pumasok at si Art ang nadatnan ko na kausap ni lolo. Hindi ko alam kung saan ako titingin dahil randam ko rin ang pagtitig sa akin ni Lolo.

"Babalik na lang po ako, Dean."

"No, maupo ka na muna diyan." Tumango na lang ako sa kanya saka tumalikod at pumunta sa kung nasaang bahagi ang couch na hindi ko man lang binigyang pansin ang presensiya ni Art.

Isinandal ko ang sarili ko sa sofa at saka ko inilabas ang earphones ko saka ko isinalampak sa tainga ko at pumikit.

Hindi ko inaasahang nakaidlip na pala ako. Naiwan ako mag-isa sa office kaya tumayo na ako saka ko inayos ang sarili ko saka ako naglakad palabas. Dapat mag-uusap kami ng Dean pero nakatulog na pala ako.

"Nasaan po si Dean?" tanong ko sa isang teacher na nakasalubong ko.

"Pabalik na yun, hintayin mo na lang."

I nodded.

Tumingin ako sa bintana at nakita ko na pagabi na pala ng dumating si Dean ay pinaayos niya ang ilang mga papers na kailangan ko. 7 pm now ang uwian ng mga istudyante dahil sa seminar kanina.

Matapos ako kausapin ni Dean ay nagpaalam na ako na lalabas na muna. I decided to go in the soccer field. Naupo ako sa pinakagitna saka tumingala sa kalangitan. Ito ang favorite space ko sa buong school.

Nang marinig ko ang pagring ng phone ko ay dali-dali ko ito inilabas sa bulsa ko.

"Oh?"

[Pauwi na kami, nasaan ka raw? Pinapatanong ni Tim"]

"School pa. Kay kuya ako sasabay sabihin mo. Zeun, huwag mo kalimutan chocolate ko bukas ah."

[Oo na, ang kulit mong bata. Sige na, palabas na ako ng school. Ingat, may nanghahabol na aso sa daan baka mapatay mo.]

"Wow! May rabbies ako hah? Bastos ka, baka ikaw mahabol ng aso."

[Hindi yan, nakasasakyan kami. Bye na nga, huwag ka na magsalita.]

Binabaan na niya kaagad ako ng linya. Iniunat-unat ko muna ang paa ko habang nakaupo maging ang mga braso ko. Tumayo ako saka lumapit sa upuan at nahiga.

I already texted my brother to call me if were already going home. Gusto ko muna magliwaliw sa tahimik.

I put my earphones on again and closed my eyes. I let myself relaxed and rest even for a short time.