'Bunu yapmaktan, intihar etmekten kendimi alıkoydum.
Fakat bu iki polisi yaralamamı engelleyemedi. Aniden üzerime geldiklerinde ne yapacağımı şaşırdım ve onları elimdeki silahla vurdum. Durumları iyiymiş fakat hala onlar için endişeliyim.
Doktorlar psikolojik sorunlarım olduğunu ifade verdiler bu da benim cezamın katlanılacak bir seviyeye inmesini sağladı.
Hayatımın geri kalanını hemşirelerin ve doktorların benimle ilgilendiği bir akıl hastanesinde geçireceğim. Kim bilir belki bir gün buradan çıkar ve daha normal bir hayat yaşamaya başlarım. Bunu cidden istiyorum.
Kitabımı da bitirmeme izin verdiler. Bu bana çok yardımcı oldu. Sadece kendime bir mutlu son yazdım. Kendimi şimdi daha iyi hissediyorum. Bu tekerlekli sandalyede sıkışık kalsam da kendimle alakalı bazı sorunları çözmeyi başardım ve tekerlekli sandalye ile yaşamayı kabul ettim.
O iki polis memurunu yaraladığım için kendimi asla affetmeyeceğim ama şu an çevremde çok fazla destekleyici insan var. Sanırım iyi olacağım.
Doktor Hoseok bana mentorlük yapıyor ve ilerlememi izliyor. Ona sahip olduğum için çok mutluyum.
Seokjin doktorlar izin verdikçe beni ziyaret ediyor. Hala ziyaretlerinin benim ilerlememi engellediğini düşünüyorlar. Fakat ben onu gördükçe kendimi daha iyi hissediyorum. Her geldiğinde hayatını perişan ettiğim için özür diliyorum fakat o sadece gülüyor ve saçma sapan konuşmamam gerektiği hakkında beni uyarıyor. Hala bana aşkla bakan gözlerine dalıp gitmek bu aralar yapmayı en sevdiğim şey oldu. Beraber bir çok anımız oldu ve olmaya devam edecek. O öyle söylüyor.
Jungkook ise, o da kendi sorunlarını çözmek için uğraşıyor. Arada sırada beni ziyarete geliyor. Aramızdaki her şeyi çözdük. Artık eskisi gibi beni sevdiğini hissedebiliyorum...
Doktor elindeki defterin son sayfasını da okurken yüzünde küçük bir tebessüm oluşmuştu. Onun için cidden değerli olan bir hastası artık mutlu olmak için çabalayacaktı.
Pencerenin yanındaki sandalyede oturup sakince dışarıyı izlerken kapısının çalmasıyla dikkatini kapıya verdi. İçeriye giren kısa boylu sarı saçlı çocuk önünde eğildi.
" Bay Jung, Kim Namjoon adlı beyefendi sizi ziyarete gelmiş. "
Bu kitabı kapatmak için iyi bir zaman olduğunu düşünüyorum.
Hayatımı sonsuza kadar değiştirdi.
Ah ve size de teşekkür ederim. Karmakarışık düşüncelerimin ve hislerimin olduğu bu kitabı okuduğunuz için. Size her zaman minnettar olacağım.
Son. '
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐜𝐫𝐲 𝐨𝐟 𝐟𝐞𝐚𝐫 | 𝐛𝐭𝐬 (✔)
FanfictionKendime bir boşluk yarattım fakat boşluğun bu kadar soğuk olabileceğini kim bilebilirdi ki? Beni bütün yapan parçalarımı yitirdim. Karanlığa teslim oldum.
