Book reviews. [CLOSED]

Βιβλία του 2020- Μέρος 3

Αφού μιλήσαμε για κάποιος συγγραφείς, θεωρώ πως μπορούμε να περάσουμε σε μερικά μεμονωμένα βιβλία- ορκίζομαι, θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη, αλλά διάβασα πολλά βιβλία και καλά, τόσο που δεν ξέρω τι να πρωτοκόψω.

Μιας και ο τελευταίος συγγραφέας ήταν ο Όργουελ, το βιβλίο για το οποίο θα μιλήσω πρώτα είναι του Ray Bradbury.

451° Φαρενάιτ:

Ο τίτλος μπορεί να ξενίζει, οπότε θα σας διευκρινίσω- στους 451° στην κλίμακα Φαρενάιτ καίγεται ένα βιβλίο.

Ω, ναι.

Ο πρωταγωνιστής μας, ο Γκάυ, είναι πυρονόμος, και η δουλειά του είναι να βάζει φωτιά στα βιβλία που βρίσκει. Υπάρχει μια ολόκληρη υπηρεσία για αυτό. Ποτέ δεν έχει αναρωτηθεί, δεν έχει σκεφτεί λίγο παραπάνω. Θα λέγαμε ότι βρίσκεται σε έναν βαθύ πνευματικό λήθαργο. Εντούτοις, αφού συναντήσει δύο άτομα διαφορετικά, ένα δεκαεφτάχρονο κορίτσι που θα του μιλήσει για το γλυκό παρελθόν και έναν καθηγητή που θα τον συναρπάσει με τη σκέψη του μέλλοντος, όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να σκέφτονται. Τότε ο φίλτατος θα αποφασίσει να πάει κόντρα στο κατεστημένο... Είναι όμως τόσο εύκολο;

Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι για μένα πολύ ξεχωριστό, καθώς μας δείχνει ότι μερικές φορές αγνοούμε το μεγαλύτερο όπλο μας- τη σκέψη.

Ο Κόσμος της Σοφίας, του Γιοστέιν Γκάρντερ:

Είναι ένα βιβλίο που θεωρώ πολύ σημαντικό για όποιον θέλει να κάνει μαι εισαγωγή στη φιλοσοφία, μαθαίνοντας για τους κυρίους εκπροσώπους του κλάδου και τις θεωρίες τους. Ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα στην πρώτη καραντίνα και θεωρώ ότι είναι ένα must για τη βιβλιοθήκη καθενός που θέλει να αποκαλείται βιβλιόφιλος.

Εξηγεί τη φιλοσοφία απλά, με πολλά παραδείγματα εκεί που χρειάζονται, και με μια όμορφη, αγνή πλοκή που ξεκουράζει λίγο μέχρι να "καταπιούμε" όλες τις ιδέες.

Φάκελος Σνόουντεν:

Πρόκειται για ένα δημοσιογραφικό ρεπορτάζ για κάτι που συνέβη πραγματικά, για τον πλέον καταζητούμενο άνθρωπο του κόσμου• ενός ανθρώπου των ημερών μας που αντί να ενδιαφερθεί για τα χρήματα και τα υπέρογκα ποσά που έπαιρνε, έδωσε βάση στα ανθρώπινα δικαιώματα και ξεσκέπασε τη μεγαλύτερη συνωμοσία των σύγχρονων ημερών. Ενώ έχει βγει και σε ταινία, θεωρώ ότι ο τρόπος αφήγησης είναι εύληπτος, σαν να παρακολουθείς μια πλοκή μυστηρίου- μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση, ήταν όλα αλήθεια. Τα ρεπορτάζ είναι μια εναλλακτική κατηγορία, στην οποία όμως θεωρώ ότι βρίσκονται σημαντικές αλήθειες, οπότε δεν πρέπει να τα αγνοούμε.

Όταν Σκοτώνουν τα Κοτσύφια, Χάρπερ Λι.

Ήταν ένα βιβλίο που διάβασα από το αγγλικό πρωτότυπο και διάλεξα τυχαία. Εντούτοις δεν παραμέλησε να με εντυπωσιάσει και να με συγκινήσει βαθιά. Ο Άττικους Φιντς, ο πατέρας της αφηγήτριας και πρωταγωνίστριάς μας, είναι ένα πρότυπο για μένα.

Ως προς την πλοκή, παρακολουθούμε ένα μικρό κορίτσι στα πρώτα του βήματα στο σχολείο και στη ζωή της μέσα στην κλειστή κοινωνία του χωριού της και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει όταν ο πατέρας της αναλαμβάνει μια συγκεκριμένη δίκη.

Σκότωσέ όσες κίσσες θέλεις, αν μπορέσεις να τις πετύχεις, αλλά να θυμάσαι ότι είναι αμαρτία να σκοτώνουν τα κοτσύφια.

Στο εν λόγω μυθιστόρημα, το κοτσύφι είναι ένας μαύρος άντρας που κατηγορείται για το βιασμό μιας λευκής. Ο Άττικους αναλαμβάνει την εκπροσώπηση του κατηγορουμένου κόντρα στα θέλω των συμπατριωτών του και αντιμετωπίζει τις συνέπειες.

Το Στοιχειωμένο Παραβάν- Ρόμπερτ Βαν Γκούλικ.

Ένα από τα πράγματα στο οποίο δίνω βάση όταν επιλέγω κάποιο βιβλίο είναι η ατμόσφαιρα και η χώρα στην οποία αναφέρεται. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι αστυνομικό, και τα γεγονότα διαδραματιζονται στην Κίνα το 664 μ.Χ.

Το συγκεκριμένο βιβλίο θεωρώ, πάνω από όλα, ότι μας φέρνει σε επαφή με έναν λαό ο οποίος δεν πολυσυζητείται- σου δείχνει μερικά ήθη και έθιμα της εποχής, σου δείχνει, εν πάση περιπτώσει, έναν άλλον λαό, μια άλλη ιδιοσυγκρασία. Ακόμα όμως και η πλοκή του είναι ιδιαίτερη, τα εγκλήματα μυστηριώδη, οι υποθέσεις πολλές. Ο δικαστής Τι σε συναρπάζει με την ευστροφία του, σχεδόν σαν τον Γουλιέλμο από το Όνομα του Ρόδου. Πάντως, για μένα το δυνατό του σημείο είναι η ατμόσφαιρα και οι γνώσεις που μας παρέχει για έναν, σχετικά, λογοτεχνικά απρόσιτο λαό.

Αγαπημένοι μου, φτάσαμε στο τέλος! Μακάρι να μπορούσα να γράψω για όλα τα βιβλία, ή τουλάχιστον για τα περισσότερα- πιστέψτε με, πόνεσα για μερικά που δεν έβαλα. Εντούτοις, θα χαρώ να ακούσω τις απόψεις σας, όχι μόνο για τα βιβλία που ανέφερα, αλλά και για κάποια που εντυπωσίασαν εσάς και προτείνετε! Ίσως, αν είμαστε τυχεροί και το όλο εγχείρημα έχει ανταπόκριση, να συγκεντρώσω τα πιο ενδιαφέροντα σχόλια σε ένα κεφάλαιο και να το ανεβάσω.

Πέρα από αυτά, εύχομαι σε όλους καλή χρονιά, με υγεία, αγάπη, ευτυχία, τύχη και πολλή έμπνευση! Περιμένω να ακούσω τις δικές σας απόψεις για αυτή τη χρονιά, όχι μόνο για λογοτεχνικά αλλά και για γενικά θέματα.