"Neredesin?" etrafa ufak bir bakış attım.
"Belgeleri birazdan teslim edip hızla yanına döneceğim çok uzun sürmeyecek 10-20 dakikaya gelirim."
"Peki." yanımda olması gerekiyordu ama resmi belgeleri doldurmaya polis merkezine gitmesi gerekmişti.
"Arkadaşlarının yanından ayrılmamaya çalış." bunun için ilk onları bulmam gerekti.
"Tamamdır çabuk gelmeye çalış."
"Çalışacağım."
"Görüşürüz." telefonu kapattım mesaj gelmişti mesaj Tom'dandı.
T'my
Beyzbol sahasında seni bekliyorumT'my
O koca kıçını kaldır ve çabuk gelT'my
Yapamıyorsan ben geleceğimF'oah
Sakin olF'oah
GeliyorumT'my
BekliyorumVe ilerlemeye başladım sonunda kış festivali günü gelmişti. Birçok üniversiteden gelenler olacaktı. Maçlar, konserler ve birçok şey olacaktı. Güzel bir gün olacaktı özetle.
Girişe ilerledim maçlar ve konserler için 1 dolarlık biletler alınıyordu bu katılımı arttırıyordu. 1 dolar az gözükse de her etkinlik için gerektiğinden sonucunda hatırı sayılı bir miktara ulaşıyordu ve bu da yardım kuruluşlarına gönderiliyordu. Cebimde daha önce aldığım biletlerden birini çıkardım. Bileti ver, adını yaz, imzala ve gir. Elinde ki kâğıtlarla dikilen arkadaşıma gülümsedim.
"Noah seni görmek güzel!"
"Seni de Liam."
"Bayağıdır konuşmuyoruz aramız kötü değil, değil mi?"
"Hayır, sadece çok fazla olay oldu biliyorsun kusura bakma." bulunduğu masanın arkasından çıktı ve bana sarıldı. Daha sonra yerine döndü.
"Sen çok güçlü birisin." gülümsedim o da Carl'ı tanırdı bu konu hakkında konuşmak istemedim sadece minik bir gülümseme sundum.
"Bir ara kahve içmeliyiz."
"Evet, bunu kesinlikle yapmalıyız." çevremde pek arkadaşım kalmamıştı beraber bir şeyler yapmak iyi olurdu.
"Peki, hangi etkinlik?"
"Beyzbol." sayfaları karıştırmaya başladı şu an birçok maç olacaktı ve her birine girenler ayrı listeleniyordu. Yıllardır bir sorun çıkma ihtimaline karşı alınan basit bir önlemdi. Daha önce yaşanılan şey bir daha olsun istemiyorlardı.
90'larda üniversitede düzenlenen bir maç sırasında kim olduğu bilinmeyen biri bomba patlatmıştı ve o gün o sahada 100'ü aşkın kişi ölmüştü suçlu bulunamadı ölen bedenlerin kimliğini anlamak aylar sürdü bazılarının ise bulunamadı. Üniversitenin tarihinde bir kara leke gibi duruyordu ama o yıllarda bölgede birçok mekânda bombalar patlamıştı. Terör gruplarının yaptığı bomba olayları zihnen iyi olmayan öğrencileri de çığırından çıkarmıştı. O gün onu yapan muhtemelen delirmiş bir öğrenciydi. Âmâ kim bilinmiyordu sadece tahmin edilebilecek uzun bir liste vardı.
"Bizim takım kötü bir şekilde yenilecek gibi duruyor."
"Takım o kadar kötü mü?"
"Karşımızdakiler inanılmaz derecede iyi." Kâğıdı çevirmeye devam ederken telefonu çaldı.
"Kusura bakma açabilir miyim?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Palyaço
Teen FictionÖzel numara arıyor... Hayatta bazı önemsiz gibi gözüken anlar vardır. Her gün her saniye yaptığımız o eylemlerin o anlarda hayatımızı değiştireceğini bilmeyiz. Adım atarız ama yanlış anda atılan bir adım kazaya sebep olur. Severiz ama yanlış kişiyi...