Yerdeki bakışlarımı kaldırdım. Kocaman gülümsedi karşımdaydı maskesi, makyajı hiçbir haltı olmadan duruyordu karşımda. Gözlerim olayın gerçekliğine inanamayarak açıldı, sınırını zorlarcasına kaşlarım gerilmişti. İnanmam aylardan sonra haklı olarak zordu. Ama karşımdaydı.
"O gerçekleşiyor değil mi?"
"Ne?"
"Aşık oluyorsun." kocaman sırıttı yüzüm buruştu. Onu daha önce görmemiştim yani ufak tefek parçalarını görmüştüm ama asla tanıdık biri değildi. Üniversitede karşılaşmadığım biriydi.
"İstersen yakınlaşayım daha rahat incelersin." kaşını soru sorarcasına kaldırıp bana doğru bir adım attı.
"Sakın!" elim hızla havaya kalktı ve geriye adımladım.
"Sakin." elleri havaya kalktı.
"Bugün yani en azından bir iki saatlik istemediğin bir şey yapmayacağım. Öpüşmemiz muhtemelen sonraya kalacak gibi duruyor." yine gülümserken yere oturdu.
Koyu dalgalı saçları ,yeşil gözleri ona bakan bir kişinin tüm odağını çekebilecek bir gülüşe sahipti. İnanılmaz zararsız gözüküyordu onun yanında ben bile daha suçlu profili veriyor olabilirdim. Onu gördüğünüzde düşüneceğiniz şey muhtemelen ne iyi çocuk olurdu. Alex başkasını yollamış olabilir miydi? Saçmalama oydu işte sesi oydu. Ne kadar inanmak zor gelse de karşımda ki çocuk ondan başkası olamazdı.
"Anlamıyorum." duvar dibine kaydım ve oturdum kapının dibindeydim ona güvenmiyordum. Eğer bana yaklaşırsa çıkabilirdim.
"Neyi?"
"Bir anda neden kendini göstermeye karar verdin?"
"Gizli takılmamı mı isterdin?" cevap vermedim. Bunu istemezdim ama neden bir anda kendini bu şekilde karşıma çıkarmak istemişti anlamıyordum.
"Açıkçası işin gizemli kısmı kesinlikle mükemmel fakat yüzümü görmeden ilişkimizi farklı boyuta taşımayazdım değil mi?" böyle taşıyabilecek miydi sanki.
"Sonunda farklı bir boyuta taşımamızın zamanı geldi."
"İlişkimiz için biraz fedakarlık yapmak zorundaydım tabii tek taraflı fedakarıkla yürümez ilişkiler bilirsin. O yüzden aşkım ses kaydını kapatırsan mutlu olurum." sertçe yutkundum. Nasıl anlamıştı...
" Seni bekliyorum Noah. "kollarını göğsünde birleştirdi ve beklentiyle bana baktı ne ara fark etmişti.
" Sana dokunmama sözüme uyacağım. "
" Dokunmayacağım fakat..."
" Başka şeyler yapabilirim zekisin ne yapacağımı tahmin edebilirsin. Bumm... "sinirle telefonu cebimden çıkardım bu önemli bir hamle değildi zaten sıkıntı yoktu. Rolüne sadık kal Noah rolüne sadık kal. Tek önemli olan buydu.
" Ekrana dokunmadan önce... "ona baktım.
" Bana gerçek adını söyle. " gülümsedi.
" Alex Euhland Bacstair emrinizdedir. "abartılı bir şekilde yerinden kalkıp selam verip oturdu.
" Ne? "
" Alex Euhland Bacstair. " güldüm komik.
" Gerçek adını istiyorum. "
" Gerçek adımı söylüyorum hatta tam adımı ve soyadımı. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Palyaço
Teen FictionÖzel numara arıyor... Hayatta bazı önemsiz gibi gözüken anlar vardır. Her gün her saniye yaptığımız o eylemlerin o anlarda hayatımızı değiştireceğini bilmeyiz. Adım atarız ama yanlış anda atılan bir adım kazaya sebep olur. Severiz ama yanlış kişiyi...
