17.BÖLÜM.

7.2K 895 193
                                    

Yorumlarımızı unutmayalım :)

|Kaktüs ve  Papatya|

Uzandığım yerden galerimdeki fotoğraflara bakarken, gözlerimden yaşların düşmesine engel olamıyordum. Zoruma gidiyordu. Saçlarını kaybedecek olmak çok zoruma gidiyor, çok canımı acıtıyordu.

Saçlarımı oldum olası çok seven birisi olmuştum her zaman. Bunca zamandır kırıklarını aldırırken bile içim acırdı. Şimdi onları tamamen kaybedecek olmak...

Galerimdeki fotoğraflarda gezinirken, gözlerimden süzülen yaşlara engel olamıyordum.

Saçlarım kendi rengiydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Saçlarım kendi rengiydi. Oldum olası saç boyalarından nefret etmiştim. Saçın yapısını bozduğuna inanıyordum ve hiçbir zaman boyatma yı düşünmüyordum.

Dudaklarımdan hafif, acı dolu bir gülüş çıktı.

Sanki boyatacak saçım kalacaktı.

Zaten zayıf olan bedenim, hastalığımı öğrendiğimden beri iyice zayıflamıştı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Zaten zayıf olan bedenim, hastalığımı öğrendiğimden beri iyice zayıflamıştı. Bir deri bir kemik kalmıştım neredeyse.

Daha fazla bakmak istemediğim için galerimden çıktım eğer biraz daha bakarsam daha fazla ağlayacaktım ve ben artık ağlamak istemiyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Daha fazla bakmak istemediğim için galerimden çıktım eğer biraz daha bakarsam daha fazla ağlayacaktım ve ben artık ağlamak istemiyordum.

Bu ormanın içerisinde kafamı dağıtmak için yapabileceğim tek şey sosyal medyalarımda gezinmekti. Artık bundan da sıkılmıştım aslında.

Yarın, ilk kemoterapimi almaya gideceğim aklıma geldiğinde içim acımıştı.

Alkım... Elini tutacağım demişti. Yanında olacağım demişti.

Yarın, yanıma gelecek miydi sahiden?

Annem ve babam defalarca kez, durmadan arıyorlardı. Hiçbirini açmıyordum. Açmayacaktım. Onların bana ihtiyacı yoksa eğer, benim de onlara ihtiyacım olmamalıydı.

İnstagrama girdiğimde bir miktar ana sayfamda gezinirken, karşıma çıkan fotoğrafa şaşkınlık içerisinde bakakaldım.

@egekarayel: İlk konserimiz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

@egekarayel: İlk konserimiz...
Oldukça heyecanlıyım. Sizleri, beraber şarkılarımı söylemek üzere biletin üzerinde yazan adrese bekliyorum.

Ege Karayel.
İlk konser, bugün 18.30'da.

Ne güzel denk gelmişti... Yarın benim için zorlu bir gün olacaktı ve bugün böyle bir konsere gidip kafamı dağıtabilirdim.

Uzandığım yerden kalkıp yatakta oturduğumda, bileti nereden satın alacağımı araştırdım.

Bugün akşam, o konsere gidecektim.

Bir destan yazar gibi durmadan gündüz gece, ben hep seni yazmışım yüreğime gizlice.
-Cemal Süreya

Diğer bölüm der susarım ;)

Sevgilerle.
🌼🌵

kaktüs ve papatya ↬ textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin