Another classic story

18.

Pov Sophie

Daar is hij dan, de alpha van de Black moon pack. De klootzak die er voor heeft gezorgd, dat ik mijn mate, vrienden en familie moet missen. Ik kijk hem uitdagend aan en ik zie dat hij er niet van kan genieten. "Ik hoorde dat je veel problemen veroorzaakt in je cel?" "Haha zelfs in mijn cel kan ik meer doen dan jullie ooit zouden kunnen." "Wat grappig zeg, je hebt geluk dat je de mate van Aiden bent, want anders hadden we je al lang vermoord." "Wowww eng zeg, nu durf ik niets meer te doen. Wacht wat?! Alleen omdat ik de mate ben van! Hallooo ik heb toch gwn een naam. Sophie ik heet Sophie. Niet de mate van Aiden. Dag hoor!" "Whaha zeker wel, de luna is van de Alpha dus dat betekend dat jij zijn bezit bent." "Hmpfff." "Zonder hem zou je geen luna worden. Je zou een saaie rogue zijn." "Uhmmm dat is niet helemaal waar, maar als jij het zegt." Ik voel opeens een hele sterke steek in mijn buik. Awhhh wat was dat. Zonder dat ik het door heb, grijp ik naar mijn nek. Precies op de plek waar mijn mark zit. Iedereen kijkt me verbaast aan. Ik zak in een keer naar de grond. Okeeee hier is echt iets mis. De baas van de rogue's maakt oogcontact met de alpha en kijkt met een rare blik in de alpha's ogen , de blik kan ik niet helemaal plaatsen. Geen idee waarom ze zo kijken, maar dit betekend niet veel goeds. En dat is het laatste wat ik zie voor dat ik weg zak ik een zwart gat.
————————————————-
Ik word wakker met een knallende hoofdpijn en een lege maag. Ik kijk om me heen en zie dat ik in een king size bed lig. 1 ding weet ik zeker, dit is niet de kamer van Aiden, dus ik ben nog niet veilig. En ik weet dat ik dit nu denk, maar later ga ik dit kei hard ontkennen, maakt niet uit wat Lucy gaat door vertellen. Als we het toch over de duivel hebben, waar is ze? "Yoooo Lucy, leef je nog??" Het blijft erg stil. Misschien heeft dit iets te maken met de pijn van daarnet. Ik ben zo in gedachtes, dat ik niet hoor en ruik dat de zoon van re Alpha binnen liep. En ja ik noem hem nu een Alpha. Ik weet niet wat zijn naam is en als ik het, dan ben ik het vergeten. Heb je wel eens dat je iemand tegen komt en denkt wow dat is echt een Simon ofzo? Ik echt bijna elke dag. Owhhh dat doet me denken aan de tijden met Sarah. We  schreeuwde allemaal random namen naar mensen, omdat ze het hoofd hadden van die naam. Is waarschijnlijk heel verwarrend om dit te lezen, maar owwh dat waren toch de tijden. Op eens voel ik scherpe pijn op me wang. Ik schrik zo erg dat ik even een gilletje geef. Ik hoor een lelijk lachje, ughh hij is het. "Denk maar niet dat het pijn deed. Ik schrok alleen. Maar wat denk jij, je kan me niet zo maar slaan!" "Je reageerde niet, je keek zo eng naar voren. Eerst dacht ik dat je aan het communiceren was met je inner wolf, maar je ogen werden niet dof. Maar voor de zekerheid heb ik een prik met wolfesbane gehaald." "Gaaf, mag ik jou zijn?" "Ughh nou je bent weer eens jezelf hoor." "Japp, maar waarom prikte je me dan niet. Ik lette toch niet op?" "Ik weet het, maar daar zit toch geen plezier in." "Dus je wilt me er bij heb" en toen ik net in mijn zin was, werd ed gelijk een prik in me gespoten. In krimp een beetje in. Ik hoorde Lucy zacht piepen, ik weer dat ze er bijna immuun voor is. Maar he bijna is niet helemaal. Dus het zal nog wel even pijn gaan doen. Heb echt medelijden voor haar. De zoon van de alpha kijkt me zo verbaast aan. "Wat moet je Samuel?" "Nietss." "Wacht noemde je me nou Samuel. Je weet toch wel dat, dat niet mijn naam is?" "Yapp, maar je hebt echt het hoofd van een samuel, vandaar." "Okey jij bent echt raar. Ik weet niet zeker of ik je als Luna wil hoor." "Wacht wat?! Ik word nooit je luna jij psychopaat." "Owhh shittt. Dit heb je niet gehoord." "Dat heb ik wel, raar he, ik wist ook niet dat ik kon horen met oren, maar he ik ben gelukkig niet de alles wetende." "Nee gelukkig maar, niemand zou naar je willen luisteren. Met je kraak stem." "Oke thankss he." "Geen probleem, met alle liefde princes." "Ughh noem me geen princes!" En voor ik het weet heeft hij me vast bij mijn keel. Hij duwt me hard tegen de achterkant van het bed. Auwww! "Spreek me niet tegen, de hele dag door irriteer je mij. Wees eens een keer stil en doe waar je het best in bent, mooi zijn." Ughh moodswings. Ik draai met mijn ogen. Daar was hij blijkbaar niet van gedient, want hij duwt me nog harder tegen tegen de achter kant van het bed. "Ik hoor niets princes." Ughhh wat denkt hij! "Okey gaan we het zo spelen?" Ik kijk hem uitdagend aan. Ik was al begonnen met spelen. Voor ik maar iets kon doen, leunde hij naar voren. Hij tilde me op en duwde me nu tegen de muur. Ughh de enige die dit mag doen is mijn mate. Dat zegt denk ik al genoeg en ik merkte dat ik steeds meer mijn agressie in moest houden. Ik zie dat hij zijn hoofd richting mijn nek gaat. Ik wil me hoofd omdraaien maar dat veranderd niets. Ik zou hem zo graag willen slaan, maar dat kan niet. Hij heeft mijn polsen vast. Als ik maar ook een beetje probeer te bewegen met mijn pols, knijpt hij er twee keer zo hard in. Zo hard dat ik zelfs een zacht piepje los liet. Ughh nee, nu gaat hij denken dat ik zwak ben. Hallooo maangodin ga je nog ingrijpen of laat je hem dit allemaal doen? Ik word wakker geschud van uit mijn gedachtes, door iets nats in mijn nek. Als ik er naar kijk, zie ik hem in mijn nek sabbelen. Hij beweegt heel langszaam naar mijn mark toe. Owh hell no. Ik begin heel heftig te bewegen. Hij trekt hier zich niets van aan. De vorige keer dat ik hem tegen kwam, leek hij echt op een slappeling. Misschien wilde hij dat ik dit dacht. Dan kon hij me pakken, op het moment dat ik het minst verwacht. Nu dus. Wat ben ik dom. Er komt opeens een heerlijk tintel gevoel door me heen. Nee, nee, nee. Hij is bij mijn mark gekomen. Mann ik moet minder gaan dagdromen. Ik probeer hem een knietje te geven, maar natuurlijk had hij het al zien aan komen, dus blokkeert hij de weg met zijn been. Ughhh ik kan hier niet tegen. Omdat er natuurlijk wolfesbane in me zit, kan ik niet mijn sterkte van Lucy halen. Ik sta hier zo hulpeloos. Ik voel zijn tanden in mijn nek schrapen, neeeeee. Hij mag me niet marken! "Stopp, alsjeblieft. Niet doen. De mark is van Aiden laat het." Ook als is het niet vrijwillig, wil ik hem erg graag houden. Hij trekt er niets vaan aan. Ughh wat een sukkel. Hij zit me te plagen, want hij kon mij nu allang  hebben gemarkeerd. Wat een bloedhond. "Wat zou je mate er van vinden?" "Praat niet over mijn mate, je kent haar niet!" Wow ik heb hier een gevoelige snaar geraakt. Ik voel een helse pijn door me heen gaan. Neee hij is me aan het markeren. En damnnn het doet pijn. Ik piep en huil, maar niets lijkt hem te stoppen. Als hij eindelijk zijn tanden uit mijn nek haalt en het bloed op likt, kijk ik hem met een dodelijke blik aan. Ik kijk hem met traan ogen aan. "Hoe kon je? Ik was al gemarked." "Jammer dan, vanaf nu ben je van mij. Je doet wat ik zeg. Begrepen?" Ik kijk hem gebroken aan, dit is dus een van mijn grooste nachtmerries. Dat ik niet met mijn mate kan zijn. "Ik hoorde je niet Princes." "Ik zei niets." "Ja en dat is het probleem. Dus ga je nog iets zeggen of moet ik het gelijk voltooien?" Owhh hell no. "Rot in hell." Ik zie zijn hand uithalen en een seconde later voel ik een harde klap op me wang. "Wat? Je zei dat ik iets moest zeggen. En nu sla je me?" "Je weet wat ik bedoel. Dus ik vraag het nog een keer. Je doet alles wat ik zeg begrepen?" Om zijn woorden te benadrukken, kneep hij hard in mijn pols. Jeez hij is sterk, waarom wist ik niet? Ik piep zacht. "Ja ik snap het jeezzz. Je hoeft me polsen niet te breken!" "Voor nu is het goed. Maar de volgende keer verwacht ik geen tegen spraak! Dan zeg je: ja, snap het punt. Geen: Je hoeft me polsen niet te breken of iets dergelijks. Begrepen?" Hij kijkt me met zo'n dwingende blik. Daar kan ik echt niet tegen. "Ja, ik heb het begrepen." "Waar is de stoere luna nou?" "Owhh wacht maar, je zal haar snel terug zien. Voor nu is het slim om te luisteren, je weet toch vertrouwen winnen." Hij loopt de kamer uit en ik kijk hem na. Ik hoor de deur op slot worden gedaan. Okeyy ik hoop dat er in deze grote kamer een douce staat, want mennn ik heb lang niet gedoucht. Ik zie 3 deuren. De een weet ik al, dat is de deur die naar de gang lijdt. Dat betekend dat er een naar een inloop kast gaat en de ander naar de badkamer. Gezien de kamer. En mannn wat zat ik er naast. Een deur had ik goed het was een badkamer, maar de anders. Damnnn, het is een deur met een daar achter een cel met tralies en een klein raampje. Nou ik denk dat dit speciaal voor mij is gemaakt. Yeahh! Zin innn. Laat ik maar gaan genieten van de douche, nu het nog kan. Ik zie een spiegel in de kamer staan, blijkbaar kan het verschuiven. Daar achter zaten zijn kleding. Ik pak een grote trui en een boxer. Hij is zo groot dat hij over mijn knieën valt. Ik ben niet erg groot en hij is niet klein, dus dan krijg je dit. Oepss. Ik loop snel de badkamer in en doe de douche aan. Ik ga er onder staan en even lekker genieten van mijn eigen rare gedachtes.

1791 woorden

Vergeet zeker niet de reageren en het een ster te geven. Liefs meeee xxx