Another classic story

4.

Pov Sophie
Als die jongen de hoek om is rent Sarah op mij af. "OMG!!! Gaat het??" "Ja hoor thankssssss." "Jij hebt zoveel lef, om zo tegen Aiden te praten. Het is maar dat je nieuw bent anders had jij nu zo gestaan, maar dood op de grond gelegen." "Ik ben niet bang voor zo'n jongen die eigenlijk een soft boy is van binnen. Niemand is slecht geboren, zo denk ik dussssssss. Ik ga uitzoeken wat hem zo heeft gemaakt." "Dat zal ik niet doen als ik jou was. Een keer had een ander meisje dat gedaan en is later dood gevonden in het bos......verscheurt door klauwen van een wild beest. Ze weten no steeds niet wat er met hem is Gebeurt." "Het is ook geen idee. We zijn rogue weet je nog. Ookal zijn we sterk, we zijn nooit genoeg, om een hele roedel aan te kunnen. En ik wil graag nog lang leven." Ughhhh, mensen zeuren aan mijn hoofd. Niemand zegt me wat ik moet doen. Maar ik laat het er bij. Sarah en ik lopen dan naar de aula, na het dumpen van mijn boeken. Als ik rond kijk is het net Mean Girls. Als ik vraag waar zij zit wijst ze naar een tafel aan de zijkant. Wij hebben op onze school veel groepen, maar laat ik in groten verhalen vertellen waar iedereen zit. In het midden zitten de populaire mensen. Naast hun zitten de meelopers. De tafels waren te klein om met z'n alle te kunnen zitten, dus hebben ze het zo verdeeld. Aan de andere kant zitten alle hoertjes enzo. Geen ruzie met ze maken, anders krijg je gehoortbeschadeging. En ze maken je leven tot een hell. Als we een beetje naar achter gaan zit een hele rij met normale mensen. Dat zijn wij. En vooraan zitten de nerds. Aardige mensen, alleen jammer dat ze obsest zijn met school. Sommige zijn echt heel aardig. Kom dan gaan we naar de tafel. Het zag er vast dom uit hoe lang wij daar stonden, dacht ik. ALs ik daar aan om rijk ik dat er een rogue zit. Ik kijk eerst heel verbaast. Een rogue in de buurt bij wolven in een pack. Dat moet wel een keer fout gaan, dacht ik. Als ik in het groepje kijk, zie ik jongens en meisjes zitten. Nice, ik wil namelijk niet alleen met meisjes vrienden zijn. Zij blijkbaar ook niet dus ze lijken best wel op mij, hoop ik dan. Als ik mij net wil voorstellen worden de deuren open gegooid en daar komen de 3 grooste losers van de school. Ik ruik gewoon dat zij een hoge status hebben in hun roedel. Nou rogue, pas maar op. En ik zelf moet ook oppassen. Ik heb scheid aan die 3 en begin met praten. Iedereen begint mij met grote ogen aa te kijken. I know, ik ben speciaal en mooi. Maar dat kunnen jullie ook zeggen inplaats van mij aan staren. "Nou ik ben Sophie en ik ben vanuit LA. Ik ben gister aangekomen. Zit met Sarah in de klas. Mij hobby's zijn, hockey, hardlopen en voetballen. En dat was het wel zo een beetje. Nog vragen?" "JA, ik heb een een vraag." Het komt van achter mij, dus ik draai mij om en kijk recht in de ogen van de badboy. Ohh nee hij gaat toch niet vragen of.... "Ben jij nog maagd lekker ding, heb je een vriendje en waarrom ben je verhuist.?" Oef gelukkig, ik dacht even dat hij wilde vragen of ik een weerwolf was. Het zou dom zijn, maar alle badboy's zijn altijd heel dom. Ik lach zo hard dat ik rollend op de grond rol van het lachen. Als mijn buik pijn doet sta ik op en probeer te stoppen met lachen. Jep, probeer. Als ik het hoofd van Aiden zie, moet ik nog harder, en val alweer. "Oke nu is het genoeg, eerst bots je tegen mij aan, geef je mij een grote mond, van hier van hiet tot tokyo, je verpest onze intro in de pauze, door gewoon verder te gaan met je gesprek. Negeert mijn vragen en begint mij uit te lachen. Hij duwd mij tegen de muur en haalt mijn luchtpijp dicht. Ik kreeg al wijnig lucht binnen van het lachen, maar nu al hellemaal niets. "Niemand gedraagd zich zo tegen mij." Nu word ik boos. Ik voel dat Lucy het wilt overnemen, maar als ik dat doe, is het hele geheim verklapt en is er geen weerwolf meer veilig en zeker niet in dit land. Gelukkig zie je bij mij niet als ik en mijn wolf vechten om de macht, alleen mijn mate, als hij mij heeft gemarkt. (Bijten in de nek van de mate zodat zij/hij een geur en teken van jouw draagt, zodat iedereen kan zien dat zij al iemand heeft.) Dus ik maak mij geen zorgen. Ik krijg steeds minder lucht, ik weet zeker dat ik rood aanloop. Genoeg. Ik haal mijn voet uit, zodat ik hem kan vloeren. Het was zo onverwachts en met veel kracht, dat hij viel. Bammm, gevloerd. Al snel ben ik weer op adem. Voordeel van een wolf zijn. Ik draai mij om en zie een vuist aan komen. Ik ben net optijd om het te blokkeren. Ik geef hem een knietje in zijn kroonjuwelen. Hij buigt kreunden van de pijn naar voor. Ik draai me weer om het ga zitten. Voor ik dat doe roep ik tegen de kinderen in de kantine. De show is voorij, snel weer een niewe. Als ik eindeijk zit voel ik een scherpe pijn in mijn schouder, achter mij staat een meisje met een te kort rokje, als ze bukt zie je heel haar onderbroek en haar shirt is te kort bij allebij de kanten. Je kan haar bh al bijna zien. Het enige dat bedekt is, is haar Bh. Oehhh hoe durft ze die kip. "We pakken haar!" zegt Lucy. 991 woorden. Nu nog geen vaste dagen waar ik nieuwe delen plaats, miss als ik meer lezers heb.