Another classic story

2.

Pov Sophie
Daar ben in dan..... Canada 🇨🇦. Wat spannend, vooral omdat ik weet dat ik niet meer ga verhuizen. Ik heb een taxi besteld. Ik zoek mijn naam bij de chauffeurs. Hellemaa achterin zie ik mijn naam op een bordje staan. Ik loop er naar toe en stel mij voor, laat mijn ID zien en we vertrekken naar de taxi. Hij weer waar we naar toe moeten. Een maal daar aangekomen, betaal ik hem. Hij pakt mij koffers uit de achterbak en rolt ze naar mij toe. Op naar een nieuw begin. Ik de appartementencomplex in. Ga langs een balie om mijn sleutels en dat soort spul te ontvangen. Als dat gebeurt is loop ik naar de lift. Etage 35. Gelukkig heb ik geen hoogtevrees, anders had ik een probleem. Ik ben zo blij, want ik heb mooi uitzicht op de stad. Jep ik woon in de stad. I know niet handig als je snel de bossen wilt gaan. Daarom heb ik er voor gekozen er eentje dicht bij een bos te huren. In het bos zelf heb ik ook een klein huisje gekocht. Dus daar kan ik me ook in terug trekken. Ik heb ook snel gecheckt of het op een territorium van een pack ligt, maar gelukkig is dat niet her geval. Als ik binnen loop zie ik een mooie ruimen, maar verlichte apartment. Ik zoek alles een beetje uit. Net als ik mijn koffer heb uitgepakt wordt er aangebeld. Mijn meubels die im besteld heb zijn aangekomen. Ik wijs waar ze moeten staan en zij plaatsen het voor me. Heem handig. Als alles geregeld is, ga ik mijn televisie aansluiten. Wat een gezeur allemaal. In de loop van de avond ben ik klaar met het meeste uit pakken. Ik bestel wel gewoon pizza. Lekker en snel. Al het geld heb ik gekregen van mijn ouders. Ze zijn allebei overleden, maar daar wil ik het niet over hebben. "Ik wil het wel voor je doen😈." "Nee dat ga je niet, Lucy." Ughhh soms word ik er zo moe van om een eigenwijze wolf te hebben. Maar ik ga maar eens slapen anders kom ik morgen mijn bed niet uit. Morgen moet ik gelijk weer naar school. Yeahhhhhh. Proef de sercasme en spuug het weer uit. Hopelijk krijg ik nu wel vrienden. "Dat klinkt zoooo sneu." " Ja wat nou, mag in dat nier hopen dan?! Je komt altijd op de verkeerde plekken en dan maak je zulke vervelende opmerkingen. Ga een leven zoeken alsjeblieft." "Nou wat een gastvrijheid weer." "Ga nou maar, je irriteerd me Lucy. Zo eindigt weer een vermoeide dag.

431 woorden
sorry voor zo'n kort hoofdstukje. 😪