Chapter 36
"You said! you not even drink alcohol!"
Tumango ako, wala sa sariling tinungga ang i-order niya. He ordered me whisky. I did not even drink like this, Ewan ko ba kung ano! ang naisip ko. Parehas kaming nakaupo sa high stool, sa counter habang nabibingi sa lakas ng music. Nakabaling siya sa'kin habang tinitignan ako ng masama.
"Hindi nga! see! two bottle lang?"
"Kahit na!"
Napindot ko ang dalawang tenga sa boses niyang sinasabon ako, pinapagalitan. Feeling ko tuloy pakanta niyang binigkas iyon, ayun nga ang kasi ang nafefeel ko sa tenga ko. Hes voice is more than strong to the music of the club. Darn it! Para siyang Kuya na pinapagalitan at pinapangaral ako sa mga katangahan nagagawa ko. Nakakatuwa dahil nararadaman ko ang care niya sa'akin. But at the sometimes nakakairita. Feel ko tuloy pinapangunahan niya ako sa mga decision ko. At masakit sa tenga kapag paulit ulit.
"Nakakairita.." buntong hininga ko.
"Bakit kasi pinapahirapan no ang sarili mo?"
"Hah?" lingon ko sakanya. Tulala siya sa harap naming puno nagsasayawan. Nagugulohan kong tinitigan ang dalawang lalaki at babaeng mukhang nagtatalo sa dance floors. Hindi na siya muling nagsalita at inimon na lang ang iniinom niya. Alam ko ang pinupunto niyang sabihin. Bat ko nga ba pinapahirapan ang sarili ko? Ilan beses ko na rin naman naiisip na kausapin at ipaliwanag sakanya kaso para akong tinagalan ng boses kapag kaharap ko na siya. Tanging ngiwi na at buntong hininga na lang ang sagot ko.
"Hii?"
"Get lost!" matigas na ingles niya sa babaeng lumapit sakanya.
"Tse!"
Umasin ang mukha ng babaeng lumapit sa harap niya. Natatawa kong nilagok ang aking iniinom. Pinigil kong tumawa ng hindi niya nakikita dahil bubunganga na naman siya.
"Cr nga lang ako" Napahawal ako sa broso niya at natawa dahil na walan ng balanse. Agad naramdaman ang pagikot ng mundo.
"I come.."
"Yep!" pigil ko sakanya habang ang hintuturo ay na sa gitna ng labi niya."Are you crazy?! don't! stay here!"
"Lasing ka na!"
"No! bahala ka gan! naiihi na ko!"
I'm not lasing! of course I'm not! alam ko pa nga ginagawa ko! matino pa ang takbo ng isip ko. Sadyang over reacting lang siya.
Naghugas ako ng kamay matapos mag cr. At tinignan ang sarili doon. Napabuntong hininga na lang ako. I do not know how he is, wala kaming communicate sa isat isa. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa ko pa rin ino-open ang cellphone ko, Nih pagbukas ng social media ay iniiwasan ko, at sa lahat ng maaaring may related sakanya. kahit kating kati na akong buksan yon. Kahit gustong gusto ko na siyang makausap at makita. Ewan ko, My decision is the same.
Malakas akong muling bumuntong hininga at pinay- payan ang sarili para hindi maiyak ng tuloyan. I don't know what purpose of crying. Ang sikip sikip sa dibdib, ang bigay na layuan ang lalaking gusto ko. Kung ipagpapatuloy ko naman ang paglapit sakanya masasaktan ko siya ng husto, ng sobra. Because I knew I was leaving him side. If I know in the start edi sana hindi ko na pinilit ibaling sa'kin ang atensyon niya.
Lumabas ako ng cr na may bigat bigat sa loob. I do not know can I do truly. Pero bago pa man ako tuluyan makabalik sa pwesto naming dalawa ni Redson ay maingay na tumili ang babaeng ngayon naka upo sa kinakaupuan ko kanina. Kitang kita ko mula rito ang imahe ni Xien na galit na galit habang hawak ang kwelyo ni Redson. Si Raquel at ang isang lalaki mukhang kasama rin nila ay parehong umaawat sa dalawa. Nakita ko rin kung paano tinignan ni Redson Xien.
