Royal Synergy: Battle of Apollo

XXVII. Last Supper

Chapter Twenty-Seven

"'DI NAMAN KAYO galit na galit sa'kin ano?" tanong ko sa kanila nang matapos isabit ang magkabila kong kadena sa dalawang malaking poste ng isang bulwagan. It was like a scene where I'll be executed in front of the public.

"You don't know how much of these people wanted you dead." Bulong sa'kin ni Anabelle nang muli nitong pisilin ang magkabila kong pisngi.

"Figures," I only uttered because it's pretty obvious.

"Anabelle," tawag sa kanya ni Oliver na siyang dahilan para bitawan ng babaeng 'to ang pisngi ko.

"Mas hihilingin mo pang sana 'di ka nalang nabuhay." Huli nitong wika bago tuluyan akong nilisan at iwan rito mag-isa.

I can feel everyone stare at me. 'Di ko man kita ay ramdam ko at rinig ang batalyon ng Aldeguer Mafia. Bulong nila at mura para sa'kin ang naririnig ko habang sinusubukan kong ikalma ang aking sarili.

That wicked woman was pulled out an hour after we were imprisoned in that cellar where the Apollo is not working at all. Naiwan ako ng ilang oras noon at ginamit ko ang oras na 'yon para makapagpahinga.

I'm pretty sure that I really look like a mess now. Ramdam ko pa ang sugat sa mukha at mga bali ng ribs ko. Nakaluhod ako habang nakakadena ang magkabila kong kamay. Pero ilang sandali lamang ay bigla kong naramdaman ang unti unting paghila nila sa mga kadena. Napaigik ako sa sakit dahil 'di kaya ng dalawa kong paa ang tumayo ng matagal. I'm too exhausted to stand but due to a mechanism that they are using napapasigaw na lamang ako sa sakit dahil nababanat ang magkabila kong braso and that causes more friction to my fractured ribs.

Napatingala na lamang ako habang nanunuot pa rin ang sakit sa bawat kalamnan ko. Yung pakiramdam na parang binabanat ang mga muscles mo ng sapilitan at ang pakiramdam na punit ang mga iyon. Sobrang lamig na rin ng pakiramdam ko. Nangangatog ang mga kalamnan ko sa sakit at lamig.

"Behold, the only threat of our authority and power within Privus. The Queen of Death herself... Premiere." Those words were like thunder enshrouded this wide place. Ang dagundong ng boses ni Nicholas ang nagpasimula ng pagtitipon na ito.

"The Queen without a throne, pity." Tawanan ang namayani sa bulwagan dahil sa sinabing iyon ng binata. "A Queen who's powerless."

My breathing was uneven. Gawa ito ng pagkakabali ng ilang buto ko sa ribs and it affects my lungs internally. 'Di ko na rin masyadong maintindihan pa ang mga sinasabi nila dahil mas nanunuot sa isipan ko ang sakit ng buong katawan lalo na sa parteng napuruhan. Imagine having tooth extraction without anesthesia. Make it intense on my chest part and that's the amount of pain that I'm dealing with right now.

"This is our final warning. Bring us back Aviona Elyse Aldeguer and the Apollo stone, or you will witness how we are going to behead her in front of you all should you fail to do so!"

I scoffed a bit. So, this is a broadcast sa mga taong natulong at nasa side ko pa. Their final threat.

"If you think we can't do it just because she's the Master Manipulator of the Apollo X49 then think again. For the last time, bring Aviona back and you will still have your Queen as an exchange." It was Alastair who spoke this time. The anger laced on his voice is still evident and that's because of Aviona.

"Kapag walang Aviona ang dumating sa ibibigay naming lugar ng pagkikita, asahan ninyong ang ulo ng tinuturing niyong Reyna ang mapapasakamay ninyo." Nicholas stating the deadline.

Both brothers are in rage. A proof that their love for the kid is genuine. That they won't let anyone or anything harm her. That they could give her the whole world.