Royal Synergy: Battle of Apollo

XVIII. Righteous

Chapter Eighteen

"YOU GUYS are still weird." Komento ni 47 sa tabi ko habang nakakunot ang parehas nitong noo habang nakatingin sa apat na lalaking dumating nitong tanghalian. Lahat sila ay nakanganga habang tinuturo turo pa ang babaeng katabi ko.

"It really is p-possible." Nautal pang wika ni Marco habang unti-unting nalapit kay 47.

"Ang alin? Ang muli kong pagbabalik?" 47 asked then she snorted. "Well, of course. Hindi ko hahayaang ang kamatayan mismo ang tumapos sa'kin, Marco."

Lahat sila'y napalunok sa naging turan nito. Damn, how the hell she is this good mimicking my wife? Although, kahit sa itsura palang ay 'di na maikakaila na s'ya 'to dahil kuhang kuha ni Clone #47 ang bawat hilatsa at anggulo ni Xyrene.

"William, you're gaping too much. Gusto mong mabatukan?" pansin ni 47 nang mapansing lumalapit ng sobra sa dalaga ang mukha ng kaibigan ko.

"Hindi lang kami talaga m-makapaniwala." Wika naman ni Charles at kitang kita sa mukha nito ang pagkamangha. "Resurrection is really possible sa Apollo X49."

"Welcome back, Xyrene." Anas ni Harold na siyang unang naglakas ng loob na iangat ang kamay nito sa harapan ng dalaga. Napakunot ako sa ginawa nito.

Napailing iling nalang si 47 at biglang dinambahan ng yakap ang binata na s'yang kinagulat ko.

"I missed you guys." Anas pa nito sa tatlo pa habang nakayakap pa rin kay Harold.

I gritted my teeth for an unknown reason. Mabilis ko s'yang kinalas sa pagkakayakap rito at sinamaan naman ng tingin si Harold. This man! He's taking the advantage. And this clone, she's overdoing it as if she really is my wife!

"It is really you." Mahinang bulong ni Harold na nakaabot sa panrinig ko. Napatingin akong uli kay 47 dahil sa narinig. Maging si Harold ay napaniwala nito.

Harold did that in purpose. To verify if Xyrene nga ba ang kasama namin ngayon. Xyrene hates shaking her hands to her friends. Naging kaibigan na rin kasi ng asawa ko ang mga tukmol kong kaibigan noong panahon na kinasal kami. Xyrene always hugs them.

"Masyado kayong seryoso, halika nga kayo at maupo tayo! Balitaan niyo ako sa mga nangyari habang wala ako." Pag-aaya ni Xyrene— este ni 47 sa apat at sabay sabay silang umupo sa kalapit ng couch.

"Hindi ba dapat kayo muna ang mag-usap ng asawa mo? S'ya ang gumawa ng paraan para maibalik ka." Komento ni Charles na s'yang nagpatikom ng kamao ko. "And we think he's mad."

Dahil katabi ko lang si 47 sa iisang couch, she held my leg and smiled at me while replying to them.

"I know that he's still in shock that's why he's this quiet. Besides, I know that he's mad at me." Tapos ay binalik nito ang tingin sa kanila at muli iyong dinugtungan. "I lied remember?"

"Xavier?" napalingon ako kay Marco ng tawagin n'ya ako. Napatagal yata ang pagtingin ko masyado kay 47.

"W-We can still talk... later."

Muling nabaling ang tingin ko kay 47. She knows that Xyrene lied to me. Anastasia already gave me a heads up that our clones are aware of Xyrene and Vera's life. And they will act accordingly as they are in public. Hindi ko inaasahan na she knows smoothly my problem with my wife. She's aware na kung mabubuhay man talaga ito, unang reaksyon ko ay ang magalit.

Gaano kalawak ba ang alam ng clone na 'to tungkol sa'min ng asawa ko?

Their conversation with Marco Villafuerte, Charles Zentoure, Harold Clemente, and William Wilford went smoothly. Tumatawa pa sila sa tuwing nag-s-share ng nakakatawa itong si William lalo na sa mga escapades nito sa babae at lalo na kung paano ito naiinis sa isang babae na ayaw s'yang tantanan.