CHAPTER 15

38 1 0
                                    

CLARINA DELA VEGA
Nandito lang ako sa balkonahe ng aking kwarto habang lumalanghap ng sariwang hangin. Sabado na ngayon at parang wala akong ganang lumabas ng kwarto ko. Darating kaya siya?Bumuntong hininga ako at walang ganang lumabas ng aking kwarto. Alam kong alam niyo na ang katotohanan sa pagkatao ko.Ang tanging katotohanan lang na sinabi ko noon ay nawala ang aking mga ala-ala at yun ang pinaka masakit na nangyari sa buhay ko. Kung pwede ko lang ibalik ang panahon kung saan buhay pa ang kapatid ko gagawin ko para mailigtas siya. Alam na rin namin kung sino ang pumatay sa kanya. Humanda ang tao na iyon sa gagawin ko sa kanya. Pagbabayaran niya ang mga kasalanang nagawa niya!

Ng makababa ako ay sinalubong ako agad ng mga busy na kasambahay. Meroon kaming 50 na kasambahay, 20 butlers at 25 na chef. "Ate Alice!" Tawag ko sa PA ko. Dali-dali naman siyang pumunta sa akin. "Yes?Young Lady?" Tanong niya sa akin. Tumingin muna ako sa paligid at nagsimulang maglakad papuntang second floor. Sinundan lang ako nito at nakarating kami sa ballroom.

 Sinundan lang ako nito at nakarating kami sa ballroom

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Nagpunta ako sa bintana at humarap doon. Dito ginaganap ang mga importanteng okasyon. "Nasaan sila Dad?" Tanong ko. "Umalis sila dahil may kailangan silang asikasuhin ,Young Lady." Tumango lang ako. Maya-maya may pumasok na tanong sa isip ko. "Bakit napaka busy ng lahat?" Tanong ko. Hindi ito sumagot at nanatiling tikom ang bibig. Mukahang alam ko na kung ano ang nangyayari. "Is he coming?" Tanong ko. Napaangat ito ng tingin sa akin. Bingo! "Answer me,Ate Alice." Malamig kong tanong dito. Tumango ito. "Yes,Young Lady. Vescout Landro will arrive today." Napangisi naman ako sa narinig ko. Kelan na ba ng huli kaming magkita?ah!nung bagong taon... 2 years ago.... January 1...bago mangyari ang aksidente sakin at ang pagpatay sa kapatid ko...

SOMEONE
"Young Master. Wake up. Nandito na po tayo sa San Felipe." I opened my eyes because my Butler, Greg, spoke. I rotated my eyes around and I saw that we were indeed in San Felipe. I smile bitter. A memory came into my mind as we stopped across the play ground.

FLASH BACK....
"Kuya Leo. Habulin mo ako!" Sigaw ni Clarisa.
*Clarisa Dela Fuente,6 years old*
"Yan ba gusto mo?sige!pagbibigyan kita!ayan na ako!" At sinimulan ko siyang habulin.
*Leo Dela Fuente,8 years old*
Habang tumatakbo si Clarisa ay bigla siyang nadapa. Nagulat ako kaya napatakbo agad ako sa kanyang tabi at inalalayan siyang makaupo. "Sorry,Clarisa. Hindi na dapat kita hinabol." Paghingi ko ng tawad sa kanya. "Wala yun,Kuya Leo. Ako naman ang may kasalanan kasi nagpahabol pa ako sayo." Tinignan ko ang sugat niya. Buti nalang at maliit lang. Kinuha ko ang band aid na nasa bulsa ko. "Alam mo,Kuya Leo... sana totoong kuya kita. Yung magkapatid tayo. "Napayuko naman ako. Oo nga pala. Hindi niya alam na magkapatid talaga kami. Ang alam lang niyang kapatid niya ay si Clarina. "Kuya Leo. Natulala ka na sa sugat ko.hahaha." natauhan ako ng tawagin ako ni Clarisa.

CLARINATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon