CLARINA

CHAPTER 10

If I Die Young by:The Band Perry
3rd Ost of CLARINA
---
ETHAN EVANS
  Napaupo ako sa sahig dahil sa lakas ng pagkakasuntok saakin ni Dad.

"Hon~please calm down." Pagpapakalma sa kanya ni Mom.Nagulat kami ng makita namin ang mukha niya ay napupuno na ito ng luha na sa buong buhay ko ay ngayon ko lang nakita.

" Bata palang kayo pinalaki ko na kayo ng mabuti. Hindi ako nagkulang. Tinuring kong tunay na anak si Clarisa. Naging bahagi siya ng buhay natin. Ang bata pa niya para maranasan ang ganitong karahasan! Ikaw Ethan!Pinalaki kitang mabuting Lalaki at anak ng pamikyang ito!Nag kulang ba ako?! Ngayong nalaman ko na may dinadalang sanggol si Clarisa ng gabing malaman niyang pinagtaksilan mo siya sobra akong nagalit!Ethan!Hindi kita tinuruan na maging walang kwentang Tao!" Sigaw nito ang umalingawngaw sa buong mansyon. Nakatingin lang ang mga pinsan namin at ang mga tito at tita namin. Nakayuko lang ako dahil sobra akong na guguilty ako. Hindi ko masabi sa kanila ang buong katotohanan. Pinag kasundo kami ni Nathalie para hindi mapunta sa kahihiyan ang bawat pamilya namin.

"Ella. Iakyat mo muna si Ethan sa kwarto niya." Tumango lang si Ella at inalalayan akong umakyat.

  "Cuz,sure ka na ikaw na ang gagamot sa pasa mo?" Tanong saakin ni Ella. Tumango lang ako. Lumabas siya sa pintuan at saktong paglabas niya ay nahiga ako sa kama. Napatulala lang ako sa kawalan hababg inaalala ang masasaya naming alaala ni Clarisa.

FLASH BACK..

Nakaupo lang ako sa damuhan dito sa burol habang tinitignan ang isang magandang binibini na tinitignan ang mga larawan namin. Napapanguso siya dahil sa dami ng epic but cute pictures niya. Tinignan niya ako. Naka upo lamang siya sa tabi ko.

(Guys isipin nyo nalang na nasa burol sya😐😁)

"Bakit naman puro ganito ang picture ko?" Reklamo niya. Inakbayan ko naman siya. "Alam mo love,kahit ganyan ang itsura mo sa picture cute at maganda ka padin." Tumawa lang siya. Sana wag kang magalit sa ginagawa ko sayo. Para akong pinapatay sa nakikita ko. Sorry.. Clarisa..

"ng bola ka pa." At tumawa siya at para itong musika sa tenga ko. Isinandal niya ang kanyang ulo sa balikat ko.

"Ethan..Mahal mo ko diba?" Sapul kang bata ka. Napalunok naman ako.

"Oo naman. Bakit mo naman naitanong yan?"ngumiti lang siya sa akin.

"Paano kung isang araw mawala ako sayo? " napatitig naman ako sakanya.

"Bakit mo naman naitanong yan?" Tanong ko sa kanya.

"Wala lang. Gusto ko lang itanong." Sabi niya. Tumingin naman ako sa kawalan.

"Mababaliw ako.sobra. Pag nawala ka pa sakin. Hindi ko kakayanin yun Clarisa." Sabi ko sa kanya. Sobra akong masasaktan kapag nangyari yun.

" Hindi naman natin hawak ang buhay natin,Ethan.Kung oras na natin,wala na tayong magagawa." Napatingin ako sa kanya.

"Wag ka ngang mag salita ng ganyan." Sabi ko sa kanya ng nakasimangot. Tumingin siya sakin at ngumiti.

" wala lang naman to noh.hahaha." tawa niya. Natahimik kami ng ilang saglit.

"Alam kong darating ang panahon na may ililihim ka sakin,Ethan. Pero tandaan mo, rerespetuhin ko ang bawat sekreto na itinatago mo. Hindi naman kailangan lahat sabihin mo sakin. May tiwala ako sayo." Ngumiti siya saakin at ako naman ay nanigas sa kinauupuan ko.

"Bakit mo naman nasabi yan,Clarisa?" Tanong ko sa kanya.

" Nito kasing mga nakaraan nababalisa ka. Kaya alam kong may problema ka. Okay lang kung ayaw mong sabihin. May tiwala ako sayo." Sapul nanaman. Ala na,Ethan. Patiwakal ka na.

End of flash back...

Tumulo nalamang ang mga luha ko sa naalala ko. Hudyat na pala yun ng lahat... "Ang anak natin..." yan ang paulit ulit na nag lalaro sa isip ko. Bakit?bakit hindi ko toh nalaman agad? Nakakainis! Ang anak namin.. ng sabihin niya yun.. gusto kong mag wala,gusto kong sumigaw, at pumatay ng tao pero ayokong mabunyag ang plano ko. Hindi ngayun.

THIRD PERSON
   Ng idala si Clarina sa kanilang masyon ay wala parin itong malay.

"Lumaki ba sa simbahan ang inyong anak?" Tanong ng pari sa mga magulang ni Clarina.

"Yes Father. Kaya nag tataka din ako sa mga nangyari kanina." Nag aalalang sabi ni Mrs.Dela Vega.

"Isa nga iyong kataka-takang pangyayari." Nakakunot ang noo ng pari sa mga tinuran ng ginang.

"Sa susunod nalamang natin toh pagusapan, Father. Kailangan niyo po ng pahinga para bukas. Ihahatid nalang po kayo ng driver namin pabalik ng simbahan." Pagsasalita ni Mr.Dela Vega. Tumango naman ang pari at nag paalam na sa mag asaw.

   " Kuya!Sa palagay mo totoo kaya yung nangyari kay Clarina sa simbahan?" Tanong ni Jane.

"Hindi ko alam....nagugukuhan padin ako." Sagot ko.

"Tama ang Kuya mo,Jane.masyadong magulo ang sitwasyon kaya mahirap ipaliwanag ang lahat. Masiyadong mabilis." Pag sangayon ni Emily sa sinabi ko. Napatingin naman ako kay Cyruz. Kanina pa nakatulala.

"Hoy!ayos ka lang?" Panggugulat sa kanya ni Jane.

"May nakita akong kakaiba sa simbahan kanina." Pag sisimuka nito. Nag taka naman kami sa sinabi niya.

" Ano naman yun?" Tanong ni Emily.

"Habang nag kakaroon ng gulo sa loob ng simbahan...may nakita akong lalaki." Napa kunot naman kami ng noo.

"Ano namang meron dun?" Tanong ko.

"Kakaiba siya kuya... ang weird niya.. naka Cloak  siya na kulay black, as in naka black siya mula ulo hanggang paa. Kulay itim ang mga mata niya, maputi at matangkad...gwapo siya pero.." tumigil siya sa pag sasalita. Kumunot namana ng noo namin sa pag tigil niya. Tila parang may inaalala siya na importanteng impormasiyon.

" ano?tuloy mo.pabitin ka naman." Reklamo ni Jane.

"Para siyang..." tumigil nanaman siya.

"parang ano??" Sabay-sabay naming tanong sa kanya.

"Gream reaper.." kinilabutan kaming lahat sa sinabi niya.

SOMEONE
"Bakit hindi ka pumasok sa loob?" Tanong ng niya sa akin.

"Hindi muna." Pag tugon ko sa kanya.

"Hanggang kelan ka pa ba mag tatago sa kanya?" Tanong niya ulit.

"Hanggat hindi pa niya nalalaman ang totoo kung bakit siya ulit na padpad dito." Sagot ko sa kanaya. Hangang maaari hindu muna ngayo.... hindi pa ito ang tamang oras ....