CLARINA

CHAPTER 12

Nathan Gomez in mutimedia
---
ETHAN EVANS
"what are you grinning at?"Nagulat ako ng may magsalita sa likod ko. Pagtingin ko ay si Clarina pala. Ang dami kong gustong itanong sa kanya pero para bang may bumabara sa lalamunan ko pagtatangkain kong magsalita. Umupo siya sa tabi ko at tinitignan ang papalubog na araw. "Alam mo ba ang papalubog na araw ay parang idang relasyon?" Napakunot naman ang noo ko. "Na dadating ang oras na lulubog ito at sisibol ang buwan na magliliwanag sa madilim na gabi. Ngunit hindi sa lahat ng orad ay may buwan kaya nababalot ng kadiliman ang paligid." Napayuko naman ako sa sinabi niya. Totoo naman eh. "Tama ka... kagaya nalang ng nangyari noon." At mas lalo akong napa yuko. "The time will surely come, when you will regret the wrongs you have done ... and we will never be able to change it." Napangiwi naman ako sa sinabi niya. Tama siya. Pinagsisisihan ko ang lahat." but did you know that we can correct the mistakes we have made in the past but in other situations?" Napatingin naman ako sa kanya. Nakatingin pa din siya sa papalubog na araw. "Sa tingin mo galit siya sakin?" Tanong ko. "Hindi." Maikling sagot niya. "Paano mo naman nasabi?" Tanong ko. "Kasi kung galit siya sayo bakit niya iiyakan ang pagkawala ng anak niyo?" Napatingin naman ako sa kanya ulit. "Paano mo nalaman na umiiyak siya?" Tanong ko."Kwinento ni Jina saakin ang lahat."sabi nito."umiiyak siya dahil sa pag tataksil ko." Sabi ko sa kanya. Napangisi naman siya. "Iniiyakan niya ang anak niyo dahil mahalaga ito sa kanay. At ang pag papahalag niya sa anak niyo ay ang pagpapahalaga sa pagmamahal niya sayo, at yun ang dahilan kaya hindi siya galit sayo. At kung galit siya sinaktan ka niya dapat." Mahabang litanay niya. Tama siya. Dapat sinaktan niya ako pero hindi niya ginawa. "There are people who really can't bear to be angry with the person they love no matter what sin has been committed against them." Tama siya. Kaya nakakainis lang talaga ang tadhana. Bakit kailangan maranasan ni Clarisa ang ganito? "Tingin ko wala na akong magagawa sa pagkamatay niya. Walang kapatawaran ang nagawa ko." At napayuko ako sa mga sinabi ko. Nagulat ako ng yakapin niya ako."Yes, the past cannot be changed, But you can still do something for her ... and that is to forgive yourself for what happened in her life, for both of you." Bulong niya saakin. Napayakap nalang ako ng mahigpit sa kanya at tuluyan ng lumubog ang araw at sumibol ang maliwanag na buwan sa kalangitan. Ito ang kailangan ko, isang mahigpit na yakap.

NATHALIE GOMEZ
nakakainis talaga ang nangyari sa simbahan. "Tingin mo yung nangyari sa simbahan totoo yun?" Is he stupid or what?"are you stupid or what? you were thrown on the wall effortlessly and then you asked if that was true? Seriously?" Tanong ko sa kanya. Like what? Ikaw kaya maihagis sa pader na wala man lang gamit na kahit ano?"she said she had a child in her womb." Napairap naman ako. "So what?" Ano naman ngayun kung meron siyang anak?"so what?SO WHAT? There is a dead baby in her womb, Nathalie!" Nagulat naman ako sa pagsigaw niya. "So... nakokonsensya ka? Bakit hindi ka sumuko sa police?" Tanong ko sa kanya. Napasabunot lang siya sa kanyang buhok habang nakaupo. "We need to get rid of Clarina. Kailangan niyang mawala sa landas para hindi na talaga makabalim si Clarisa." Napatayo siya sa sinabi ko. "Are you out of your mind??" Tanong niya sakin. "Ito nala--""ganyan ka na ba talaga ka obsess kay Ethan to the point na papatay tayo??" Tanong niya. Oo. Kailangan.

*tok!tok!*

"Sir,Ma'am,kakain na daw po sabi ng mommy at daddy nyo." Nauna ako mag lakad para buksan ang pinto. "Pumatay ka kung gusto mo pero ako?ayoko na." At nauna syang lunabas saakin.

"Nath,Nalie,we have something to tell the both of you." Seryosong sabi ni dad. Mukhang hindi maganda toh.pano ko nalaman?seryoso ang boses ni dad. "Nalie,Nath is getting merried." Naibuga ng ko ang iniinom ko kaya dali-daling pinunasan ng yaya ang lap ko dahik nabasa ito. Si Nathan naman ay nabitawan ang hawak na tinidor. "Do I need a translator?" Tanong niya. "You heard me right,Nathan Gomez. You're getting merried." What!!!??"to whom??"tanong ko. "To

Clarina Dela Vega."

"WHATTTT???!"sigaw ko habang si Nathan ay natulala nalang."I should not hear any more complaints from the two of you. My decision is final and there is nothing you can do about it. we will set a date when our family will have a gathering with their family to discuss the wedding." Napatayo ako at hinampas ang lamesa. "Dad!You know what happened in the church, right? Why that woman? Are you losing your mind? Didn't you think of Nath's opinion ---" "I accept the wedding that Clarina and I will have. Thank you Dad." WHATTT!!!!

"Ano ba ang pumasok dyan sa kokote mo at tinanggap mo ang kasal ha?!"yan ang bungad ko sa kanya ng makapasok ako sa kwarto nya. "first of all, Learn to knock. Second, as far as I know I have my OWN decision. And third, we are not twins sticking together holding the decision of each other where we are going. mind your own business and I will mind MY own business." Nag alburoto naman ako sa galit. "Kaaway natin siya,Nathan--" "correction! Si Clarisa ang kaaway natin.kaya umalis kana. Walang kinalaman dito si Clarina."

SOMEONE
Sigi lang...kumagat kayo sa patibong... Iisa-isahin ko kayo. Babaliktadin naman natin ang mundo ngayon... Mag pakasaya muna kayo ngayon dahil sa ilang mga araw lang ay magiging misirable na ang mga buhay ninyo...lalo ka na Nathalie....Ikaw ang punot-dulo ng lahat...sayo ko rin tatapusin ang lahat... sige lang...magngalit ka sa galit dahil maglikiyab ka naman sa susunod dahil mas matindi pa ang mga susunod naming patibong sayo,sa kanya at sa pamilya niyo

Nag sisimula palang ako....