BÖLÜM 5🍁

337 12 0
                                    

Çok heycanlıydım.Fransa'ya inmiştik.Kemerimi açıp eşyalarımı aldım.Zaten bussienes bölümündeydim.Pek insan yoktu.

Eşyalarımı toplayıp kalktım.Gelmiştim,Fransa'daydım,halama kavuşcaktım.Uçaktan inip bavullarımı aldım.Arabam olmadığı için taksi tutucaktım.Bavullarımı sürükleye sürükleye ana yola geldim.Çantamdan telefonumu çıkardım,rehberden Miraç'ı tuşlayıp kulağıma götürdüm.

''Miraç naptın?'' ''Napıyım güzelim şirkete geldim,çalışıyordum,sen vardın mı?'' ''Vardım vardım taksi bakıyorum gitmek için.'' ''Güzelim halanın adresini biliyor musun?'' Dediğinde duraksadım.Arayamazdım da.Yardımcısının numarası vardı ama onu arardım. ''Yardımcısının numarası var.Şimdi hatırlıyorum da pek fazla değil.Ne de olsa kaç yıl geçti üstünden?'' ''Tamam güzelim,seni oyalamıyım ben.Halana varınca ara beni tamam mı?'' ''Tamam ararım sana iyi çalışmalar.'' Vedalaşıp kapattım.Şimdiyse taksi bulmadan yardımcı kadını aramam gerekiyordu.

''Bonjour, je suis le neveu de Leyla Seher. Je serais heureux que vous ne disiez pas à ma tante, je suis en France. Pouvez-vous m'envoyer l'adresse de votre maison maintenant? Je ne me souviens pas beaucoup '' (Merhaba ben Leyla Seher hanımın yeğeni.Şey halama söylemezseniz sevinirim,ben Fransa'dayım şuan da bana evin adresini atabilir misiniz?Pek hatırlamıyorum da.) ''Bien sûr, madame Leyla, j'envoie l'adresse immédiatement.'' (Tabi ki de Leyla hanım hemen adresi atıyorum) Deyip kapattı.Telefonu elimde tutup yolda yürümeye devam ettim.Kısa süre sonra evin adresi geldi.Adresi incelediğimde yanlış yeri hatırladığımı fark ettim.

Yolda yürürken bi yandan da taksi var mı diye bakınıyordum.Gelen aracı gördüğümde hemen el yapıp durdurdum.Allah'a şükür durdu.Adam elimde valiz olduğunu görünce araçtan inip bagaja yerleştirdi.Bende o sırada araca oturup adresi açtım.Adam binince konuştum. ''Bonjour, nous irons à Şanlize street Sinator appartement 77/9'' (Merhaba Şanlize caddesi Sinator apartmanı 77/9'a gidicez.) Dediğimde kafasını sallayıp arabayı çalıştırdı.Şuana kadar sorun yaşamamanın mutluluğu ile arakama yasalndım.

Valizlerimi indirip,bagajı kapattım.Araba ardından gitti.Kalbimin hızlıca attığını hissediyordum.Eve girince telaşeden unutacağım için Miraç'a geldiğimi haber vermek için aradım.

''Miraç ben geldim,birazdan giricem.'' ''Tamam güzelim,bi sorun yok demi.'' ''Yok yok,her şey çok güzel.Neyse bitanem görüşürüz.Ben müsait bir zamanda seni arıycam.'' ''Tamam güzelim,görüşürüz.'' ''Görüşürüz.'' Dedikten sonra kapattım.Bu sefer yardımcıyı aradım.

''Pouvez-vous ouvrir la porte d'en bas? Laisse ma tante ouvrir la porte extérieure. '' (Kapıyı aşağıdan açabilir misin?Teyzemin dış kapıyı açmasına izin ver ) ''Ok Lady Leyla, je le fais'' (Tamam Leyla hanım hallediyorum) Dedikten sonra kapadım.Kısa süre sonra kapı açıldı.Dudaklarımı birbirine bastırıp içeri girdim.Asansöre bavullarımla birlikte girip 9.numaranın olabileceği kata bastım.

Geldiğim katta en son 8 numara vardı,yani bi üst kattalardı.Bavulları taşıyamıyacağımı bildiğim için tekrar asansöre binip,bi üst kata bastım.

Asansör tikleyince indim.Gözlerimi kapıların üzerinde gezindi.9 numarayı bulunca gülümseyip,bavullarımı sürükleyerek kapının önüne vardım.Ama içerden bağrış sesleri geliyordu.Kaşarım çatılırken zile bastım.Ama açılmadı bir kere daha bastım bi kere daha...

3.seferden sonra kapım açıldı.Yardımcı vardı karşımda ama.Gözleri kızarmıştı,kirpikleri ıslaktı.Kaşlarım daha fazla çatılrken sordum,bi yandan da ayakkabılarımı çıkarıyordum. ''Que se passe-t-il avec Brunlla, quel est ce cri?'' (Brunlla ne oluyor,ne bu bağrış?) Ayakkabılarımı çıkarıp endişeyle içeri geçtim.Holü geçip salona geldim.Halının üzerinde yemek vardı,halam ağlıyordu.İleri geri sallanıyor,ellerini sıkıyordu.Kafasında yazma vardı,beyaz saçları yanlarından dökülmüştü.

LEYLAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin