A Gentleman's Offer

AGO Fifteen

Ethan knew she was batttling her embarrassment. And he had no interest to argue her more. "I have an appointment meeting and you have some packing things to do.''

Mia still in her shock stage, having no idae what to say. Ngumiti si Ethan na palihim sa reaksyon ng dalaga, kaya hinila niya ito pabalik sa picnic area. Hindi naman nagpoprotesta si Mia sa kanyang kamay sa pagkakataong ito. Sa katunayan, nagustuhan niya ang mainit na hawak ni Ethan sa kanya. Pakiramdam niya parang ligtas at comportabli siya.
Habang ini-impake ni Mia ang basket, tinawagan ni Ethan si Alex na puntahan at sunduin si Mia. Sa loob ng dalawang minuto ay dumating si Alex at agad bumaba para tulungan si Mia sa pag-karga ng basket. Nang isinakay ni Alex sa trunk ag basket, nagpalitan ng ilang salita ang dalawa bago sumakay si Ethan pabalik sa kanyang bisikleta at huminto sa kinatatayuan ng dalaga.
''Well, I will see you tonight for a dinner,'' sabi ni Ethan. ''Kung may kailangan ka, wag mag-atubili magsabi kay Alex o kaya kay Miss Edna Baller, siya ang maid na nagsilbi ng ating dinner kagabi. Naalala mo ba siya?''

Tumango ang dalaga.

"Great!'' sagot niya. Now stop frowning. Ako na bahala sa lahat.''
Ang mga salita ni Ethan ay parang nakawala siya sa kulungan ng paghihirap sa buhay. Ang pagkakaroon ng kanilang agreement ay malaking tulong yun sa mga pina-porblema niya araw-araw. Katulad nalang kung paano siya mag-tipid ng pera, pang-bayad sa renta, pagkain, essential needs, at lalo na pang-gastos para sa plano niyang hanapin ang kanyang ama sa buong lungsod ika nga. At hindi nito maisawan na mag-alala sa kanyang ama, dahil baka may masamang nangyayari at hindi niya ito kakayanin na mawala ang kanyang kakaisang pamilya. Ang mga mabigat na problema ay gumaan, at hindi niya mapigilan na maluha sa mga himala na tanggap niya nitong araw.
Nakita ni Ethan ang namumula at kahalumigmigan sa kanyang mga mata at dali itong bumaba sa bisikleta niya. At sa pagkakataon na iyon ay hindi niya inisip ang mga kilos niya. Parang natural lang ang ginawa niyang pag-hila sa dalaga at walang alin-langan niyakap niya ito ng mahigpit. ''Please wag kang umiyak.'' sabi niya sa isang nakapapawi na bulong. ''At huwag kang mag-alala. Hahanapin ko ang iyong ama. I promise makikita mo siya sa madaling panahon Mia.'' Ang mga salita ay ikina-gulat ni Ethan. Dahil hindi siya ang tipo ng lalaki na apektado sa luha ng isang babae lamang, ngunit ang pangingnig ng katawan ni Mia ay parang nasasaktan siya.
Sa pagkakataon na iyon ay kumilos si Mia na walang malay, dahil kusang nilagay niya ang kanyang palad sa dibdib ni Ethan at tuluyan na umiyak sa t-shirt ng binata. Dapat nga mag-protesta siya sa yakap ni Ehan, ngunit hindi niya mapigilan ang sarili. Sa ngayon, napakasarap sa pakiramdam, habang naamoy niya ang pabango na ginamit niya kaninang umaga. Ang mga baraso nito ay parang malakas at ligtas siya sa paligid nito at nais niyang manatili doon sa dibdib ng binata hanggang sa mawala ang lahat ng kanyang pag-aalinlangan.

Minsan may pagka-arogante at hindi rin siya masyadong gentleman, sa mga previous pling niyang babae, ngunit apektado siya sa lahat ng kinikilos ng dalaga sa hindi lubos maintindhan sa anong dahilan. Ang kanyang buhok, a thick density of mocha dark brown loose wavy curls, nakakiliti ito sa kanyang baba at naramdaman nito ang chocolate hills of her body kahit na marami itong layer suot na damit. Ang kanyang malalaking kamay ay nakapulupot ng mahigpit sa kurba ng baywang nito, at hinihimok na ilapit pa siya ngunit hindi ito ang tamang oras o lugar. Kailangan niya ng reassurance, hindi pang-aakit.

Ilang sandali ang lumipas at napagtanto ni Mia na nasa gitna sila ng park. Kahit sino ay maaaring makita sila sa kanilang ehersisyong affection, kahit na alam na niya na kailangan nila ng ganun para makapaniwalaan sila sa lahat ng sinong nakilala kay Ethan. Ngunit hindi niya maiwasan na magkaroon ng takot at pag-alinlangan. Bigla siyang humihiwalay, at humakbang paatras habang magaan ang mga braso ni Ethan at unti-unting binitawan ang dalaga. Dali siyang nagpupunas ng kanyang mga mata, gamit ng kanyang kamay at sa pagkakataon na iyon ay subra siyang nahihiya kay sa kagabi, when Ethan cornered her between his hard male body and the hotel door. At iniisip niya na itong gwapong angel ay isang malaking himala hulog ng langit at siya ay may kapangyarihan na sa isang sanglit ay nabura lahat ang mabigat niyang problema. At parang naturaun siya na maging mahinhin na babae.
Ngumiti si Ethan sa pamumula ng mga pisngi ng dalaga. He couldn't resist the urge to touch her again. His hand reached out and he tilted her chin, forcing her to meet his gaze. ''I'II see you tonight.'' Ngumiti si Mia sapilitan . Ang kanyang emosyon ay nawalan ng kontrol at hinahangad niya na alalahanin niya ang kanyang importanting appointment at umalis upang siya ay makabalik sa normal na siya. Marahil imposibling maging normal ulit siya kung ang isipan niya ay hindi gumana ng maayos, dahil sa mga comforting at sa pang-aakit na hawak sa kanya.
''Alex will wait while you pack your belongings,'' Ethan told her. ''Take time, so you're not forgeting anything. And please take a sleep when you get to the hotel room. I don't want sleeping beuty while I tell the story about my achievement. Grandpa will expect you to know about me and I'm pretty sure that he'll be asking you a lots of question. So, I want you to be ready, okay.''