Nothing Without You (ON REVISION)

Chapter 7

Umaga nanaman at maaga rin ako nagising ayaw ko na masermonan ni Mama.

Naligo na muna ako at nag ayos para pag baba ko ay okay na.

Makalipas ang ilang minuto bumaba ako suot na ang aking uniporme.

Nag handa ako ng aming agahan nag luto ako ng sunny side up egg at saka ng fried rice.

Yes maaga na ako at nakaluto pa!

Habang nag lalagay ako ng plato sa lamesa ay may narinig akong pababa...si Kian.

"Wow ate! aga mo ah nakaluto pa!"si Kian saakin sabay palakpak

Sira ulo talaga tong kapatid ko

Nakaligo na din siya pareha na kaming nakasuot ng aming uniporme.

"Gisingin mo na sila Mama at Papa ng maka kain na tayo!" ako kay Kian

Sumunod naman siya sa sinabi ko

hmmm dapat lang

Minuto nakalipas bumaba na sila Mama at Papa

"Ang aga ah!" si mama sabay ngiti saakin

"Ayaw na daw mapagalitan"si papa sabay halakhak

"Kain na po tayo!" sabi ko

Nag simula na nga kami kumain siyempre una ay nag dasal muna kami

Nang matapos naming kumain ay tumayo na kami ni Kian.

"Ihatid mo yang mga anak mo" si Mama kay Papa

Nag paalam na kami kay Mama at tumungo na.

Kagaya ng una ganon lang din.

Nang makarating na kami sa aming paaralan ay bumaba na kami ni Kian.

"Oh mag iingat kayo una na din ako, mag aral ng mabuti!" Si Papa saamin

"Ingat po!" ako kay Papa sabay kaway

Tuwing uwian naman ay hindi na kami sinusundo ni Paapa dahil gabi na ang uwi niya minsan kaya na commute na lamang kami, si Kian ay hindi ko nakakasabay pag uwian dahil minsan nauuna siya o minsan ako naman ang nauuna, it depends.

Pumasok na nga kami ni Kian at tinahak na ang daan patungo sa aming silid.

Nauna si Kian saakin makapunta sa kanyang silid dahil nasa baba lang naman sila samantalang kami naman ay nasa taas.

Pero hindi muna ako tumuloy sa classroom namin dahil may dadaanan muna ako at alam niyo na kung sino.

Nang makarating ako sa room nila hinanap agad ng aking mga mata si Ahmir pero wala akong nakitang Ahmir marahil hindi pa nakakarating, at ang aking nakita ay si Oyi kaya tinawag ko siya.

"Oyi!"

Agad namang lumingon si Oyi saakin at pinuntahan ako

"Oh Yunna! si Ian ba? wala pa eh baka mamaya maya pa iyon" si Oyi saakin

Alam agad niya kung sino ang pinunta ko dito!

Siyempre ilang taon ko na itong ginagawa no!

"Ah ganon ba sige salamat!" sabi ko kay Oyi sabay lakad ko na

Medyo nalungkot ako dahil hindi ko nakita si Ahmir... hindi bale na mamaya nalang!

Habang nag lalakad ako may nabunggo ako at nang tingnan ko kung sino, si Ahmir na nakakunot ang mga kilay at naka tingin saakin.

Shizzz

"Puwede ba tingnan mo yang dinadaanan mo!"si Ahmir na nakatitig saaking mga mata

Bakit kahit ganto siya kinikilig pa rin ako?

"Sorry" Sabi ko

Hindi niya na ako pinansin at umalis na papasok ng kanilang classroom.

Sige ganyan ka kala mo ah! makukuha din kita!

Halo may nag babasa pa ba? kung meron man salamat po! ngayon palang mag papasalamat na ako sa pagsama niyo saakin kala Ahmir at Yunna, kahit na medyo cringe talaga siya hahaha so anyways, salamat po ulit ng sobra-sobra. I'm still learning how to write properly so if my mga mali mang gamit ng punctuations sorry na agad, please bear with me po thankyouu.