Fortesque's Obsession

Chapter 6: Focus On Me

Xander's Point of View

“SO ano'ng plano mo?” Gian asked me. Narinig ko pa ang tawa niya sa kabilang linya. Gago. Patay sa'kin 'to.

Napahilot na lang ako sa sentido ko, “I don't even know! Tulungan mo naman ako.” Pakiusap ko sa kaniya. I told him about what happened between me and Klay. Sinabi ko rin sa kaniya ang nangyari kahapon sa deal namin ni Klay.

“Tol, ilang babae na ba ang napaiyak mo? Twenty plus? Tapos ngayon iiyak ka dahil lang sa isang babae? You're funny! Loyal ka na ba talaga? Nagbago na ang Xander Pheile na kilala kong babaero?” Natatawang tanong  niya sa'kin gamit ang sarkastikong boses niya.

“Fuck you!” Umuusok ang tengang sagot ko sa kaniya, “Uupakan talaga kita!” I added. Gago talaga.

“Kalma ka lang 'yan naman talaga ang mapapala ng mga babaero. Pero sa totoo lang, sigurado ka na ba sa nararamdaman mo para sa babaeng 'yan?”

“Yes” I answered. Siguradong-sigurado.

“Mutual ba?” Napaisip ako sa tanong niya. Napabuga na lang ako ng hangin at sumandal sa couch dito sa kwarto ko.

“No, but I'll make her fall inlove with me.” saad ko sa kaniya pero nakarinig na lang ako ng tawa.

“Tol, wala tayo sa teleserye o libro ano ka ba? 'Wag mo nang ipilit ang sarili mo sa taong hindi ka gusto. Bakit? Gaano ba ka ganda o kasexy 'yang Klay na 'yan?” He teased me again.

“Shut up! I don't care. Basta sa loob ng dalawang buwan i'll make sure na sa'kin lang ang atensyon niya at alam kong mahuhulog siya sa'kin.” saad ko.

Damn this feeling! Hindi ko aakalaing magiging ganito ako kabaliw kay Klay. I know this is impossible but i'm so inlove with her. I will make every effort para magustuhan niya lang ako.

“Pero may naisip akong paraan.” Gian said.

“Ano'ng paraan?” Tanong ko sa kaniya. Sana naman may matinong maisip ang kumag na'to.

“Punta ka na lang dito sa bahay ngayong paparating na sabado.” Muntik ko nang maitapon ang cellphone ko dahil sa sinabi ng gagong 'to.

Magsasalita na sana ako nang may biglang kumatok sa pinto,mabilis ko namang pinatay ang tawag at itinapon ang cellphone sa kama ko.

“Sir Xander, nandito na po sila.” wika ng katulong namin.

I forgot. Halos walong taon kaming hindi nagkikita ni Xero, my twin brother. He's always busy with his business. Oo, puro business lang kasi ang laman ng utak ng kakambal ko. He's industrious and dedicated to his work.

Pero kahit gano'n ay proud ako sa kaniya. Hindi katulad ko na busy noon sa maraming babae, busy sa inumin, at busy sa bar. In short wala akong plano sa buhay. Sometimes I feel envy about my twin's achievements and promotions. But i don't have a choice, he's my brother i must be proud of him. I'm rooting for him.

“Susunod na lang ako.” Sagot ko, nagpaalam naman siyang umalis. Bago ako lumabas sa kwarto  ay inilibot ko ang tingin ko sa loob ng kwarto, actually ang kwartong 'to ay kay Xero. He owned all these paintings. Yes, he's a famous painter and musician.

At ako? I'm here trying to be like him. Nagpraktis ako ng ilang buwan na magpinta at maglaro ng piano at iba pang musical instruments pero i still failed. I remember no'ng nagplay ako ng piano, that was only recorded.