" Түүнийг сэрхээр намайг дуудаарай. Магадгүй дахиад уйлаад эхлэх юм бол энэ угжийг ам руу нь хийчихээрэй ойлгосон уу? Би Жиминыг тосохоор явлаа?"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Тэхён түүний өвөрт эрхлэж байгаад унтаад өгсөн байх бөгөөд яг л жоохон хүүхэд шиг эрхий хуруугаа хөх нь хичнээн эгдүүтэй гэж санана? Түүний хүссэн бүх зүйл ингээд биелэчихсэн учир Жонгүг хязгааргүй их баяртай байсан юм. Учир нь өнөөдрөөс эхлээд түүний мөрөөдөл бодит болох болно.
" Угж гэнэ ээ? За бас арай ч дээ, ямар нялх хүүхэд-... Ойлголоо эзэнтээн бид түүнийг уйлуулахгүй ээ."
Жонгүг түүнрүү ганц хараад л айлгаж орхих бөгөөд хэрвээ Тэхён ямар нэг байдлаар уйлах л юм бол тэдний толгойг тасдана гэдгээ ч хэлсэн юм.
" Эзэнтэн түүнд яагаад ингэж анхаарал хандуулаад байгааг мэдэхгүй ч, толгойгүй болохоосоо өмнө бүүвэйн дуу сурцгаая!"
~
" Ямар их уддаг юм бэ, Жонгүг! Би золтой л шалба норчихсонгүй. Гадаа бороо орж байгааг харахгүй байна уу?"
"Уучлаарай, ажил ихтэй байсан учраас удчихлаа? Миний бялзуухай даарчихсан уу? Алив аав руугаа хар даа?"
Жонгүг Жимины эрүүнээс татан романтикаар үнсэж эхлэх бөгөөд түүнийг тайвшируулах ганц арга энэ юм хойно үүнийг хийхээс өөр яахав. Жимин ч мөн адил түүний хувьд чухал нэгэн. Худлаа гэж хэлэхгүй ч тэр одоохондоо Жиминд хайртай хэвээрээ. Ер нь цаашдаа ч хайртай байх болно. Харин Тэхёны хувьд гэвэл тэр зүгээр л тоглож байгаа юм.
(Daraa ni amaa bariv aa, Jungoo~)
" Би дараад байна, Жонгүүү~"
"Удсанд уучлаарай, хайрт минь? "
Жонгүг өмсөж байсан хүрмээ түүнд нөмөргөөд нэмж машиныхаа халаагуурыг залган духан дээр нь зөөлхөн үнсээд машинаа асаах нь тэр. Хэрвээ Жимин ханиад хүрчихвэл тэр яасан ч өөрийгөө өршөөхгүй.
" Бид ирчихлээ, чамайг надтай хамт унтана гэж бодоод өрөөг чинь тохижуулаагүй, зүгээр юм байгаа биз дээ?"
"Мэдээж зүгээр. Харин танай ах хаана унтаж байгаа юм? Арай та хоёр намайг байхгүйд хамт унтаж байсан юм биш биз?"
" Яалаа гэж, тэр доор хонгилийн өрөөнд унтаж байгаа. Мөн чи тийшээ очих хэрэггүй, хэтэрхий хүйтэн учраас ханиад хүрчихнэ."
Жонгүг түүний ачааг аваад орох гэтэл өөдөөс гэнэт л нөгөө хамгаалагч гарч ирээд цүнхнүүдийг нь авах нь тэр. Тэгээд чимээгүйхэн Тэхёныг сэрсэн гэдгийг хэлээд амжив.
" Жимины ачааг миний өрөөнд оруулчих, тэгээд чи явж болно."
" Хаашаа?"
"Доошоо!...."
Жонгүг нэг ёсондоо түүнийг Тэхён дээр оч гээд байх бөгөөд нөгөө тэнэг юм нь ойлгож байгаа ч янзгүй цүнхнүүдийг чирсээр дээш гарсан юм.
" Би ахтай чинь танилцмаар байна, болно биздээ?"
" Мэдээж бололгүй яахав, гэхдээ тэр одоохондоо унтаж байгаа учраас хүлээх хэрэгтэй болох нь дээ?"
Жимин ч хүлээнэ гэдгээ хэлээд ачаагаа янзлахаар дээш гарах үед нөгөө хамгаалагч зөрж бууж ирээд Тэхёнд жүжиглэх тухай заасан гэдгээ хэлсэн юм. Нэг ёсондоо Жимины хажууд эрүүл болж жүжиглэх. Тэхён юу ч мэдэхгүйн зэрэгцээ түүний ой ухаанд Жонгүгаас өөр хүн байхгүй. Ингээд бодохоор тэр хэтэрхий өрөвдөлтэй биш гэж үү? Жонгүг түүнийг зүгээр л ашиглаж байгаа бол Тэхён тийм биш.
БИ ЗҮГЭЭР Л УРТ ГОЁ СЭТГЭГДЭЛ АВМААР БАЙНА TvT❤️
