"Битгий ингэ, чи миний төлөө хэн нэгнийг шархлуулж намайг зовоох ёсгүй. Надад яг одоо ямар аймшигтай байгааг мэдэх үү? Юу гээч, хэн ч хэзээ ч хайртай хүндээ ингэж сэтгэлээ илчилдэггүй юм. Ядаад л энэ бүхний дараа биш. Зүгээр л түрхэн зуурын уураа тэвчээд надтай ярилцчихсан бол одоо бидний хэн хэн нь ингээд зогсохгүй байх байлаа. Надад чамайг уучлах сэтгэл байгаа ч, хайрлах хүсэл алга. Тиймээс зүгээр л надаас уучлалт гуйгаад өнгөрсөн бүхнийг мартавал яаж байна? Ингээд миний ярих зүйл дууслаа, бүгдээрээ сайн сууж байгаарай!"
Тэхён огтхон ч харамссан янзгүй ийн хэлээд Жонгүгтай гар барих гэснээ болин тэнд байсан бүх хүмүүстэй салах ёс хийгээд гараад явчих нь тэр.
"Хөөх, бяцхан Жонгүгие хаягдачихлаа? Яасан бэ? Тэрнийхээ араас гараад гүйгээч дээ, өөдгүй амьтан минь! Би чамд ямар их итгэж байлаа? Тэгэхэд чи яаж ингэж чадаж байна аа! Одоо буцаад ядуу тарчиг амьдрал руугаа явах болж дээ, Жон Жонгүг! Чи намайг хэн болохыг хараахан мэдэхгүй л байна даа! Би чамайг сүйрүүлэх болно, тэр болтол хүлээж байгаарай хонгор минь?"
Жимин зальтай нь араггүй инээгээд түүний уруул дээр удаанаар үнсэн чихэнд нь ямар нэг зүйл шивнэчихээд гарах гэсэнд Жонгүгийн нүд байдаг хэмжээнээсээ хэд дахин томрон түүнээс уучилалт гуйж эхлэв.
~
" Хөөё, өөрөө Ким Тэхён мөн үү?"
Тэхёныг өнөөх газраас дөнгөж гараад явж байтал хэдэн залуучууд түүний нэрийг аймшигтай чангаар дуудаад эхлэх бөгөөд энэ бүхний дараа Тэхёны уур хангалттай хүрэх аж.
" Тийм бол юу гэж? Дахиад ямар нэг тэнэг зүйл хийх гэж байгаа бол больсон чинь дээр шүү, Жон Жонгүг? Яасан, тэр намайг ал гэж явуулаа юу?"
Тэхён ийн хэлээд тоохгүй яваад өгсөнд өнөөх залуучууд хэсэг гайхсан ч хийх зүйлээ санав бололтой түүний араас хурдтай очоод амыг нь таглаад авав.
"Тиймээ, гэхдээ харамсалтай нь тэр таны яриад байгаа хүн биш."
Тэд хормын дотор Тэхёныг ухаан алдуулан машиндаа чихэж аваад явах бөгөөд Тэхён юу болоод байгааг ч мэдэхгүй тийчигнэсээр ухаан алдсан юм.
~
Түүний толгой дахиад л аймшигтай ихээр өвдөн нүдээ нээхдээ өнөөх л дасал болсон харанхуй өрөөнд сэрэх бөгөөд энэ удаад өмнөхөөсөө ялгаатай нь тэр огтхон ч айхгүй байлаа.
" ХАРААЛ ИД ГЭЖ, ЖОН ЖОНГҮГ! ОДОО НАДААР ТОГЛОЖ ХАНАХГҮЙ БАЙНА УУ НОВШ МИНЬ! ЭНЭ УДААД ЮУГ МИНЬ АВАХ ГЭЖ БАЙНА ДАА? ИНГЭЖ АРЧААГҮЙ ЗАГИНАЖ БАЙХААР ЗҮГЭЭР АЛЧИХАЖ БОЛОХГҮЙ ГЭЖ ҮҮ! ХА, ЧИ Ч ЧАДАХГҮЙ Л ДЭЭ! МУУ ХҮНИЙ ҮНЭРГҮЙ НОВШ!"
Тэхён өрөөгөөр дүүрэн хашигчиж эхлэх бөгөөд энэ бүхэн түүнд хангалттай ядаргаатай санагдах аж. Тэр Тэхёнаас яг юу хүсээд байгаа юм бол?
"Хөөх, энд хэн байгааг хараач ээ? Жонгүгийн бяцхан залуу ууртай байгаа бололтой тийм үү?"
Хаалга онгойх чимээ гарч, хэн нэгэн түүний урд ирж зогсоод ёжилсон гэхэд дэндүү ёжилсон өнгөөр ийн хэлээд эрүүг нь өргөн өөрлүүгээ харуулах гэсэнд Тэхён түүний нүүр лүү шууд л нулимж орхилоо.
" Чиний юу хүсээд байгааг мэдэхгүй ч энэ арга чинь хэтэрхий өрөвдөлтэй юм, Жон Жонгүг! Одоохон энэ тэнэг тоглоомоо дуусгахгүй бол чи үлдсэн амьдралынхаа туршид намайг харахгүй гэж мэдээрэй!"
"Харамсалтай нь би чиний тэр яриад байгаа Жонгүг чинь биш л дээ, тэр одоо чамайг хайгаад сүйд болж байгаа байх тийм үү?"
Өнөөх үл таних нэгэн ийн хэлээд түүний нүдний уяаг тайлж орхисонд Тэхён эхэндээ гайхсан ч сүүлдээ галзуурах шахам ууралсан юм.
"Ж-Жимин? Чи чинь...Чи ямар новшоо хийгээд байгаа юм! Яг одоо намайг сулла гэж байна! Би чамд юу буруу хийсэн болоод ингэж байгаа юм! Ха-"
" shhh...удахгүй танай Жонгүг ирэх учраас хоёулаа тэр болтол биеэ бэлдэх хэрэгтэй биздээ, мм?"
"Ю-ЮУ? НАДААС ХОЛД Б-БИТГИЙ...!"
Za nmga yoste uuchlarai barg sar murichihdg bnshd uhahah odoo yg hard hesg ni ehlh uchraas kiss2 kk ta nar Jiminig yana gej bodjin 🤭💕🔥
