Diyecek Söz bulamıyorum..
Trajikomik bir Haldeyiz. 10 Sene evvel 'içilen Suyun bile Fotoğrafını çekip paylaşacağımızı' söyleselerdi sanırım abarttıklarını düşünürdük. Ancak o kadar çok alıştık ki bu Duruma, sanki çok normalmiş gibi geliyor. Sosyal Medya yok iken varlığından bile haberdar olmadığımız bu Kimseleri, kendi Hayatımızda Konu bile edebiliyoruz. Onlarla yaşıyoruz.. Aynı Zamanda onlarda her giyeceği, alacağı, yiyeceği, gideceği ne varsa Bizlere sorup ona göre davranıyorlar..
"Şimdi uyandım, Kahvaltıda bunları yedim, Bugün ki Kombinim şu şekilde, Evden çıkıyorum, Geziyorum, Kitap okuyorum, Eve geldim, Kahve içiyorum, Yatıyorum.."
Ertesi Sabah? Yine aynısı ve bu böyle gidiyor. Bizde yeni birşey paylaşacakmış gibi sıkı Takipteyiz.. Her anımızı, istisnasız ama her anımızı çekiyoruz, Dolabların içlerine varana kadar herşeyimizi gösteriyoruz. Takipçiler neyin nerede olduğunu, Eve yeni bir Eşyamı gelmiş, gitmiş hepsini iyi biliyorlar, sanki Kendi Evleri gibi :)) 'Takipçi' ismini hakkıyla taşıyorlar.
Farkındamıyız Özelimiz kalmadı artık?
Kimine göre çok ince kalıyoruz, kimine göre çok kaba. Dikkat etmeye çalıştığımız bazı noktalar var. Kırmızı çizgilerimizi korumaya gayret ettiğimiz. Ahir zamanda olduğumuzu sık sık yüzümüze çarpıyor insanlar. Olması gereken şeylerin sanki çok yüce erdemlermiş gibi algılanmasıyla karşı karşıyayız. Bu konudaki fikrim zerre önemli değil. Ama naçizane düşündüğüm şey şu; eğer zaman değiştikçe insanların değişmesiyle, kaideler değişecek olsaydı vallahi de Rasulullah (sav) bunu bize haber ederdi. Zerre kadar dahi boşluk yok elhamdülillah. Rabbim görenlerden eylesin. Bakar körlerden olmaktan muhafaza eylesin bizi.
-Amin...🍂
Telegram /davahanımları
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİKAYELER ve NASİHATLER
JugendliteraturBu kitaptaki her şey alıntıdır. Ben sadece burada paylaşıp bilmeyen arkadaşları bilgilendirmek için yazıyorum... *Bölümler birbirinden bağımsız. Alıntıladığım sayfanın instagram hesabı; @dava_islam_ @ilanihayeumutlar