HİKAYELER ve NASİHATLER

32.

Hac farizasını yerine getiriyorduk.
(Mübareğin sofisi anlatıyor)
Türk kafilesinden bir kişi dikkatimizi çekti.
Bizlerin Seyda hazretlerine bağlı olduğumuzu öğrenince şu hatırasını anlattı:

Ben alkol kullanan arkadaşlarla gece-günsüz birlikteydim.
Hanımım Seyda hazretlerine gitmişti.
Bir gece yine alkollüyken masada arkadaşlarım beni tahkir ettiler:
"Senden izinsiz nasıl Menzil'e gider" dediler. Kızgınlıkla eve gittim.

Her zaman olduğu gibi beni güleryüzle karşıladı, hizmetimi gördü. Ben bahane bulmak için:
"Ben falanca uygunsuz kadınla evlenmek istiyorum, ne dersin"

Eğer evlen derse bana onu mu layık görüyorsun diye, yok evlenme derse benim evlenmeme niçin karşı geliyorsun diye dövecektim." Fakat o :

"Sen bilirsin" dedi.

Ben beklemediğim bu cevap karşısında ne yapacağımı bilemedim,sinirlendim, dışarı çıktım, motosikletime bindim.
Hızla sürerken en son gördüğüm bir kamyonun tamponuydu.
Gözlerimi açtığımda bir hastane odasındaydım. İki bacağım ve bir kolum alçıdaydı. Yüzüm parçalanmıştı. Doktor geldi. Ben doktora teşekkür edecekken:

"Bana değil sana gece-gündüz bakan ve devamlı dua eden bu hanımına teşekkür et" dedi.

Karım başımın ucundaydı ve her zaman ki teslimiyetli ve saygılı tavrıyla hizmet etmekteydi. Ben bu durum karşısında iyileşince ilk işim Seyda hazretlerine gitmek olsun diye içimden geçirdim.
Neticede hastaneden taburcu oldum, Menzil'e ziyarete gittim.

Seyda hazretleri avludaydı. Ziyaretçiler elini öpüyordu. Ben de sıramı bekledim, yaklaştım, tam elini öpecekken sağ elini çekerek arkasına koydu. Sol eline davrandım, o elini de arkasına çekti ve bana dönerek:

"SEN BİZİM KIZIMIZI SAHİPSİZ Mİ SANDIN?" dediler. Ben bunun üzerine pişmanlığımı belirttim. Mübarek gülerek:
"HADİ GEL SENDE BİZİM BİR EVLADIMIZ OL" diyerek, tevbe verdi ve bizi kabul buyurdu.

Sultan Muhammed Raşid Hazretleri (ks) 🌹