the manor•malik

Bölüm 24 - "Rüya"

Şiddetli bir gök gürültüsü sonrasında Dolores, ona sıkı sıkı sarılan aşkının kolları arasından sıçrayarak uyandı. Çıplak bedenine, yorganı sıkıca sarıp sarmaladıktan sonra parmaklarını bir kaç dakika hala uyumakta olan adamın kavruk teni üzerinde gezintiye çıkarmış, onun kendine ait olduğunu bilmenin verdiği o müthiş hisle sarsılmıştı ancak kalbine hüznün çökmesine de engel olamamıştı.

Kirpikleri arasından uzun bir süre sessizce Zayn'i izledi, yanaklarını okşadı ve nefesini dinledi. Bu, bir rüya olmalıydı. Uyanmak istemediği bir rüya.

Ne zaman bu adama ait olduğunu düşünse, kalbini saran o eli hissediyordu ama sanki şimdi sihirli bir değnek kalbine dokunmuş ve o eli oradan çekerek yeniden atmasını sağlamıştı.

Gözlerini kapatıp bir süre, teşekkür etti. Tanrıya, ona böylesine güzel bir adam ve tıpkı onun gibi, hatta ondan bile güzel olan iki çocuk verdiği için minnettardı. Bu düşünceyle, ellerini karnına sarıp bu gece Zayn'in tohumlarından birinin de onun içinde yeşerip büyümesini umdu.

Yataktan kalktıktan sonra, üzerini giyip rüzgarla açılan pencereyi kapatmış, ardından adamın saçları arasına belli belirsiz bir öpücük bıraktıktan sonra odadan çıkmıştı.

Ancak odadan çıktığında, sahne beklemediği bir hızla değişti.

Az önce yatağında uykunun kollarına bıraktığı güzel adam şimdi hışımla merdivenin başında belirmişti ve etrafa hem çok korkunç bakıyor hem de öfkeyle soluyordu.

Neler döndüğünü çözmeye çalışırken sırtını kapıya yaslayıp adamın onu fark etmeyerek yatak odasının kapısına güçlü yumruklar indirmesini izledi. Buna anlam veremiyorken Zayn "Kapıyı aç!" diye kükremişti ve kapıya doğru bir tekme savurduğunda Dolores elini kalbine bastırdı.

Onu fark etmemesine mi yoksa, az önce yatağında olmasına mı şaşırmalı kestiremiyorken, öfkesi karşısında sadece yutkunmakla yetindi ve Zayn kapıya bir kere daha vurdu.

Yatak odasının kilidi açıldığında, Dolores neredeyse düşüp bayılacaktı.

"Sevgilim?"

"Sen yaptın değil mi?"

Elleri, kendi bedeni üzerinde, yüzünde, yanaklarında ve saçlarında gezindi. Ardından koşar adımlarla koridorda herhangi bir ayna bulmayı umdu.

Kalbi korkuyla sarsılırken, koridorun sonundaki büyük aynaya neredeyse koşmuştu ve aynanın karşısına geçtiğinde bir adım gerileyerek yüzüne ellerini sardı.

"Hayır."

Sesi, az önceki gibi değildi. Bu, onu daha fazla korkuttuğunda aynaya bir adım daha yaklaştı ve ona ait olmayan görüntüyü izledi.

Gözyaşları yanaklarını ıslatmaya başladığında Zayn, yeniden yanı başındaydı ve kendini bu kez bir düğünün ortasında buldu.

Öyle hızlı değişmişti ki etrafı, midesi bulandı. Gözleri sabırsızlık içinde etrafı izleyen Zayn'e odaklandığında suratında hiçbir öfke ibaresi olmaması, gözyaşlarını silerek ona yaklaşmasına sebep olmuştu şimdi.

Zayn, kendisine yaklaşan onu fark etmiş gibi olduğu yerde bir süre kıpırdandı ve gözlerini kadının yüzüne çevirip ona baktığında Dolores'in kalbi tekledi. Ancak adam, ona uzun bir süre baktıktan sonra suratına şeytani bir tebessüm yayılmış, işaret parmağını dudaklarına bastırıp ona susmasını işaret etmişti.