AYKIZ

°21° AYKIZ °21°

°YİĞİT KAAN°

Gözlerim yanarken kapının kilidini açıp içeriye geçtim.

"Anne..."

Hızlı adımlarla annemgili aramaya başladım.

"Anne..."

Dolan gözlerimi yumruk yaptığım ellerimle hızla silip salona doğru ilerledim.

"Oğlum..."

Annemin sesiyle başımı hızla ona çevirdim. Tedirgin hâlde yüzümde oyalandı. Birkaç adımda yanıma geldiğinde sakin tutmaya çalıştığım sesimle konuştum.

"Anne... Babam normal bir trafik kazasında ölmemiş. A-anne... Şirket..."

Başım döndüğünde duvardan tutundum. Gözlerim kararıyordu. Annemin ağlamaklı sesini duyduğumda yumruğumu sıktım.

"O-oğlum sakin ol... B-ben o günü unutamıyorum. Ölüm varsa kaderde, görürüm elbet diyerek benimle helalleştiği o günü unutamıyorum. Ben o koca yürekli adamı çok özledim. Ç-çok..."

Gözlerimden yaşlar akarken kalbimin yandığını hissettim. Zorlukla yerimden doğrulup kollarımı anneme sardığımda onun sesini duydum.

"Yiğit'im... Her şeyin bir açıklaması var..."

Bir elimle gözlerimi hızla silip konuşacağım vakit kapının eşiğinde gözleri yaşlı anneannemi gördüm. B-ben...

...

Annemin elindeki zarfla içeri gelmesiyle yerimde dikleştim. Zarfı bana uzattığında ürkek hareketlerle elinden aldım.

"Hadi torunum..."

Anneannem dizime hafif vurup yanımdan kalktı. Zarfı zorlukla açıp araladığımda beyaz katlanmış bir kağıtla yutkundum. Kağıdı içinden alıp açtım. Babamın yazısı...

Gözlerim dolarken gözlerimi sıkıca kapatıp açtım. Ellerim titriyordu. Yanaklarımdan hızla süzülen yaşlara aldanmayıp okumaya başladım.

27 Temmuz 2017

Oğlum... Yiğit'im...

Bu kağıdın eline geçmesini istemem. Ama eğer düşündüklerim gerçekleşirse bu kağıdın uygun zamanda eline geçmesi temennim. Şimdi üzülüyor, ağlıyorsundur. Aslan oğlum sil o gözyaşlarını. Şimdi yeni bir hayat var önünde. Şimdi başlıyor her şey...

Yüzümde oluşan buruk gülümsemeyle burnumu çekip gözlerimi sildim.

Şimdi kocaman bir delikanlı olmuşsundur. Şirket meselesini öğrenip bu kağıdı eline aldığını tahmin ediyorum. Yahya'nın verdiği dosyadaki şirket için isteklerimi okuduğunu düşünerek söyleyeceklerim var sana.

Yahya, güvenilir bir arkadaşım. Bir sıkıntın olduğunda ona danış oğlum. Ortağım Sinan Yılmaz işinde iyi biri. Ama Yahya gibi güvendiğim bir kişi değil. Şirket ve bana karşı bir sıkıntısını görmedim. Ama Yahya kadar yakın gelmedi bana, oğlum.

Ortaklığı bozacağına dair düşüncelere kapıldım hep. Ama bilemiyordum. Ortak olarak onun da söz sahibi oluşu düşüncelerimi ileriye götürmüyordu. Zamanı bilmiyordum ama bir gün ortaklıktan ayrılacağına eminim oğlum. Bu kağıt elindeyse dediğim olmuş demektir.